ငါတို့မိသားစုတွေ ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။
မိခင်တစ်ဦးသည် ဤမေးခွန်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှင်းထုတ်ခဲ့သည်– “ငါ့သားအတွက် ပြုစုစောင့်ရှောက်သူအဖြစ် လစာဘယ်လောက်ရမယ်ထင်လဲ” စိတ်ရှုပ်သွားသည်၊ ရှင်းလင်းချက်ပေးရန် သူပြောနေသော သူမအား ဤအရာက သူမ၏ တုံ့ပြန်မှုဖြစ်သည်- “ကောင်းပြီ၊ ငါ့သားအရွယ်ရောက်နေပြီ၊ ငါ့မှာ လစာကောင်းကောင်း မရသေးဘူး။ ဘေလ်တွေနဲ့ ကုန်းနှီးတင်ပြီး သူတို့အတွက် ကူညီပေးဖို့ ငွေပိုလိုတယ်” ဆာလံ 127:3 က “ကြည့်ရှုလော့၊ သားသမီးတို့သည် ထာဝရဘုရားပေးတော်မူသော အမွေဥစ္စာဖြစ်ကြ၏။ ကလေးများ၏တန်ဖိုးကို ဖော်ပြရန် စကားလုံးနှစ်လုံး- အမွေအနှစ်နှင့် ဆုလာဘ်။ ပထမ၊ အမွေအနှစ် ဟူသော စကားလုံးသည် အမွေဆက်ခံခြင်း သို့မဟုတ် တန်ဖိုး၏ အစိတ်အပိုင်းကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဒုတိယ၊ ဆုလာဘ်ဟူသော စကားလုံးသည် ဝန်ဆောင်မှုတစ်ခု သို့မဟုတ် အောင်မြင်မှုတစ်ခုအား အသိအမှတ်ပြုခြင်းအတွက် ပေးသောအရာကို ဆိုလိုသည်။ ဤအမွေနှင့် ဆုကျေးဇူးကို ပေးလှူသူသည် ငါတို့၏သားသမီးများ သခင်ဘုရားဖြစ်သည်—အမှန်ပင် ကောင်းချီးမင်္ဂလာပင်။
အစ္စရေးလူမျိုးများသည် ကလေးအမြောက်အမြား—ဘုရားသခင့်အမွေနှင့် သူ၏လူမျိုးအတွက် ဆုလာဘ်—အလွန်ကြီးစွာသော အီဂျစ်လူမျိုးများအတွက် ခြိမ်းခြောက်မှုဖြစ်လာခဲ့သည်။ အဲဂုတ္တုလူတို့သည် ဣသရေလလူတို့ကို မည်မျှဆိုးဆိုးရွားရွား ပြုမူပါစေ၊ ဘုရားသခင်သည် သူတို့ကို ဘုရားသခင် တိုးပွားစေခဲ့သည်။ ဤလူဦးရေပေါက်ကွဲမှုကို ရပ်တန့်ရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ အရေအတွက်ကို လျှော့ချရန်အတွက် ဖာရောဘုရင်သည် ဟေဗြဲဝမ်းဆွဲဆရာမများ၊ ရှိဖရာနှင့် ဖုအာတို့အား နိုင်းမြစ်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းဖြင့် မွေးလာသော မည်သည့်ယောက်ျားကိုမဆို သတ်ပစ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ သို့သော် သားဖွားဆရာမများသည် ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့သောအမျိုးသမီးဖြစ်သောကြောင့် ဖာရောဘုရင်၏စကားကို နားမထောင်ဘဲ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ၎င်းတို့၏မိသားစုများနှင့် ဆုချခြင်းဖြင့် ကောင်းစွာဆက်ဆံခဲ့သည်။ “လူများတို့သည် တိုးပွားများပြား၍ အားကြီးသည်” (ထွက်မြောက်ရာကျမ်း ၁ ကိုဖတ်ပါ)။ သူတို့သည် ကြီးစွာသော အစုအဝေးအတွက် အီဂျစ်ပြည်မှ ထွက်ခွာလာချိန်တွင် “မိန်းမနှင့် ကလေးများမှတပါး ခြေလျင်လျှောက်သူ ခြောက်သိန်း” ရှိသည် (၁၂း၃၇)။
မိသားစုတစ်ခု၏ကောင်းချီး
တရားဟောရာ ၂၈ တွင် သခင်ပေးသော ကောင်းချီးများဖြင့် ဖွင့်ထားသည်။ အခန်းငယ်များတွင် အစ္စရေးလူမျိုးအား ကလေးလက်ဆောင်များပါရှိသည်ကို အံ့သြစရာမဖြစ်သင့်ပါ။ မောရှေက၊ “သင်တို့၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား၏ စကားတော်ကို သစ္စာရှိရှိ နားထောင်၍ ယနေ့ ငါမှာထားသော ပညတ်တော်ရှိသမျှတို့ကို ကျင့်ကြံပြုမူလျှင်၊ သင်၏ဝမ်း၌ အသီးအနှံတို့ကို ထာဝရဘုရားသည် ကြွယ်ဝစေတော်မူလိမ့်မည်။” (း၁၊ ၄က၊ ၁၁ab)။
ဖန်ဆင်းခြင်းအစကိုပြန်သွားတဲ့အခါ ဘုရားသခင်က အာဒံနဲ့ဧဝကို ပထမအကြိမ်မြှောက်ခြင်းတာဝန်ကို ပေးခဲ့တယ်။ “အသီးအနှံကို များပြားစေ၍ မြေကြီးကို ပြည့်စေ၍ နိုင်ပါစေ…” (ကမ္ဘာဦး ၁:၂၈)။ ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာမြေကြီးကို ဖျက်ဆီးပြီးနောက်တွင် နောဧနှင့် သူ၏သားများကို “အသီးအနှံများ ပွားများ၍ မြေကြီးပြည့်စေ” ရန် မိန့်မှာခဲ့သည် (ကမ္ဘာဦး ၉:၁)။ အာဗြဟံအား ဘုရားသခင်က “သင်တို့သည် များပြားသောလူမျိုးတို့၏အဘဖြစ်ရမည်၊ ငါသည် သင်တို့ကို အလွန်အသီးအနှံများကို ဖြစ်စေမည်…” (ကမ္ဘာဦး ၁၇:၄၊ ၆)။
အမြင့်မြတ်ဆုံးဖခင်များထဲမှတစ်ဦးမှာ အာဗြဟံ၏မြေးယာကုပ်ဖြစ်ပြီး သား ၁၂ ဦး—အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြု၍ သိုးထိန်းများနှင့်အတူ ဖြစ်နိုင်သည်။ ယာကုပ်အထဲက၊ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ထားတဲ့ လူမျိုး ၁၂ မျိုး၊ အာဗြဟံ၊ ဣဇာက်နဲ့ ယာကုပ်တို့အပေါ် ဘုရားသခင်ရဲ့ ကတိတော် ပြည့်စုံလာခဲ့တယ်။ ကတိထားရာပြည်၊ ခါနန်ပြည်၊ စပျစ်သီး၊ သလဲသီး၊ သင်္ဘောသဖန်းသီးများ နို့နှင့် ပျားရည်များစီးသောပြည်၊ စပျစ်သီး၊
သူ၏ပုံသဏ္ဍာန်ကို အတုယူ၍ ဘုရားသခင်၏လူများသည် လူသားများကို ထုတ်လုပ်သူများ—ကောင်းချီးများ ဖြစ်လာကြသည်။
မိသားစုသည် အရေးကြီးဆုံးအသိုက်အဝန်းဖြစ်သည်။
သမ္မာကျမ်းစာခေတ်တွင်—နှင့် ထိုခေတ်များထက်—သင့်မိသားစုနှင့်အတူ အသိုက်အဝန်းတစ်ခုအဖြစ် ဆက်လက်နေထိုင်ခြင်းသည် ဓလေ့ထုံးတမ်းဖြစ်သည်။ မောရှေသည် ဣသရေလလူမျိုးများအား ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံး၊ စွမ်းအားနှင့် ခွန်အားရှိသမျှဖြင့် ဘုရားသခင်ကိုချစ်မြတ်နိုးပုံနှင့် သားသမီးများကို သွန်သင်ပေးရန် မိဘများအတွက် မည်မျှအရေးကြီးကြောင်း သွန်သင်နေချိန်၌ အဓိပ္ပာယ်ရှိစေသည်။ “အိမ်၌ထိုင်သောအခါ၊ လမ်းခရီး၌လည်းကောင်း၊ အိပ်သောအခါ၊ ထသောအခါ၌လည်းကောင်း ဟောပြောရမည်” (တရားဟောရာ ၆း၇)။ သူတို့ 24/7 အတူရှိခဲ့သည်။
ကလေးများသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများထံ လှည့်လာသောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် ကိုယ်ပိုင်အိမ်များကို ပိုင်ဆိုင်သော်လည်း အလွန်နီးကပ်စွာ နေထိုင်ကြသည်။ သူတို့သည် မိတ်သဟာယဖွဲ့ပြီး အစားအသောက်များ ဝေမျှခဲ့ကြသည်။ ဧသောက သူ့အစ်ကိုယာကုပ်ကို ပဲနီလေးစွပ်ပြုတ် ကျွေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တာ (ကမ္ဘာဦး ၂၅း၃၀)။ ဣဇာက်သည် အားနည်း၍ သေသောအခါတွင်၊ ဣဇာက်သည် သားဧသောကို နှစ်သက်သော အရသာရှိသော အစာကို ပြင်ဆင်ရန် တောင်းခဲ့သည်—ဧသောသည် ပြင်ဆင်ရန် လယ်ပြင်သို့ထွက်၍ အမဲလိုက်ကစားရန် မတွန့်ဆုတ်ပါ (ကမ္ဘာဦး ၂၇း၃-၄)။
ဖိလိတ္တိလူတွေကို တိုက်ဖို့ ရှောလုနောက် လိုက်သွားတဲ့အခါ သူ့အဖေ ယေရှဲက ဒါဝိဒ်ကို သူ့အတွက် အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စတစ်ခုလုပ်ဖို့ အမိန့်ပေးခဲ့တယ်။ “သွေ့ခြောက်သော ဤမုန့်ဆယ်လုံးနှင့် ဤမုန့်ဆယ်လုံးကို သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ထံသို့ ယူသွား၍ သင်၏အစ်ကိုများအတွက် တပ်သို့ အလျင်အမြန်ဆောင်သွားလော့” (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၇:၁၇)။
ဖခင်များသည် ၎င်းတို့၏သားများကို အုပ်ထိန်းရန် ခက်ခဲသည်မဟုတ်။ သူတို့ရဲ့ အရောင်းအ၀ယ်တွေကို သင်ယူဖို့ အတင်းအကြပ်လုပ်ခိုင်းတာ မဟုတ်ဘူး။ စီးပွားရေးနှင့် မိသားစုရေးရာများကို တာဝန်ယူကိုင်တွယ်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားသည်။ လက်ဆင့်ကမ်း အတွေ့အကြုံများဖြင့် ကြီးပြင်းလာကြသည်။ ညီတော်ရှိမုန်နှင့် အန္ဒြေ၊ ယာကုပ်နှင့်ယောဟန်တို့ သည် ယေရှုခေါ်တော်မမူမှီတိုင်အောင် ဘိုးဘေးများကဲ့သို့ တံငါသည်များဖြစ်သည် (မဿဲ ၄း၁၈-၂၂)။
မွေးချင်းများဖြစ်သော လာဇရု၊ မာသနှင့် မာရိတို့သည် တစ်အိမ်တည်းနေရုံသာမက သခင်ယေရှုနှင့် သူ၏နောက်လိုက်များနှင့်ပါ ရင်းနှီးစွာ ပေါင်းသင်းနေထိုင်ကြပြီး သူတို့အား ဧည့်ဝတ်ပြုလေ့ရှိကြသည် (လုကာ ၁၀း၃၈-၄၂)။
ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့မိသားစုဘယ်မှာလဲ
ကလေးတစ်ယောက်အတွက် တန်ဖိုးရှိတယ်ဆိုတာ သိသာထင်ရှားပါတယ်၊ ဒါမှမဟုတ် အရွယ်ရောက်ပြီးတဲ့သားကို ဆက်လက်ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့အတွက် အမေက ပိုက်ဆံဘယ်လောက်ရနိုင်မလဲလို့ မေးမှာမဟုတ်ဘူး။ သို့သော်၊ သူမ၏စကားများသည် သူမ၏ လောကီအတွေးအမြင်များနှင့် ခံစားချက်များအကြောင်း များစွာဖော်ပြခဲ့သည်- သူမ၏ မိဘအုပ်ထိန်းမှုတာဝန်မှ လွတ်လမ်းကို မတွေ့ခဲ့ရဘဲ၊ ၎င်းသည် သူမ၏ ငွေကြေးအခက်အခဲကို ဖြစ်စေသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် စီးပွားရေးကို အပြစ်တင်လိုသည်၊ ငွေကြေးဖောင်းပွမှု—စာရင်းတွင် ဆက်လက်ရှိနေသည်—အကောင်းမွန်ဆုံးဟုထင်ရသော အစီအစဉ်မှာ ကုန်ကျစရိတ်များ မြင့်တက်လာခြင်း၏ အိပ်မက်ဆိုးကြောင့် ကလေးတစ်ဦး သို့မဟုတ် နှစ်ယောက်တည်း သို့မဟုတ် တစ်ဦးမျှသာ ရှိနိုင်သည်ဟု ထင်ရသည်။ မိဘအများစုသည် လုပ်ငန်းခွင်တွင် နေထိုင်သည့်ကြာချိန်ကို စီစဥ်လိုကြပြီး အငြိမ်းစားယူရန်အတွက် အသိုက်ဆောက်ကာ အနားယူချင်ကြသည်။ ခေတ်မီတန်ဖိုးများသည် ကလေးများသည် အထူးသဖြင့် အသက် 18 နှစ်ရောက်သည့်အခါတွင် အဆင်မပြေမှုများပိုများလာကာ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် စွန့်စားရန် အစီအစဉ်များ မချမှတ်နိုင်သေးကြောင်း ခေတ်မီတန်ဖိုးများက တွေးခေါ်လာစေသည်။ အိမ်တွင်ကြာကြာနေလိုသည့် ဤသိမ်မွေ့သောအခြေအနေသည် အလုပ်အကိုင်ရှာဖွေခြင်းနှင့် အိမ်ငှားခပေးခြင်း၊ မိသားစုထက် အခန်းဖော်ကဲ့သို့ဖြစ်နေခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကို ထုတ်ပစ်ရန် ရာဇသံဖြင့် အလွယ်တကူဖြေရှင်းနိုင်သည်။ သူတို့သည် အချည်းနှီးဖြစ်မည့်နေ့ကို မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ၊ ၎င်းတို့၏ကလေးများ အိမ်တွင်မည်မျှကြာကြာနေထိုင်သင့်သည်ဆိုသည့် နောက်ဆုံးရက်ကို သတ်မှတ်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် သားသမီးများကို တာဝန်များ—ပိုင်ဆိုင်မှုများအစား ငွေရှင်းသူများ—သခင်ထံမှလက်ဆောင်—ကျွန်ုပ်တို့၏အမွေနှင့် ဆုလာဘ်များအဖြစ် ပို၍မြင်ရသည့် ဤထူးဆန်းသောစိတ်ထားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ မည်သို့အဆုံးသတ်ခဲ့ကြသနည်း။ သူတို့အများစုဟာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့စိန်ခေါ်မှုတွေကိုရင်ဆိုင်ဖို့ ဘယ်လိုပြင်ဆင်ထားလဲ၊ သူတို့ရဲ့ဘဝတွေနဲ့ ဘာလုပ်ချင်လဲ မသေချာမရေရာမှုတွေနဲ့ သူတို့ရဲ့ကိုယ်ကိုကိုယ်ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုအဆင့်မှာ နစ်နေသေးတာကို ကျွန်တော်တို့ မြင်တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့မတတ်နိုင်သလို သူတို့ရဲ့အခန်းလုံခြုံရေးကိုလည်း မထားခဲ့ချင်ကြတာ အံ့သြစရာမရှိပါဘူး။ ကျွန်ုပ်တို့၏မိဘများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုယ်ပိုင်အနှောင့်အယှက်များကိုဆိုလိုသောကြောင့် ၎င်းတို့၏လိုအပ်ချက်များကို အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုတွင် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် မလိုလားကြောင်း ဝန်ခံသင့်သည်။ ပြီးတော့ ငါတို့မှာ ပျက်ပြားပြီး ပျက်ကွက်တဲ့ အရွယ်ရောက်ပြီးတဲ့ ကလေးတွေ ဘာကြောင့် ဒီလောက်များနေရတာလဲလို့ တွေးမိတယ်။
ကျွန်ုပ်တို့၏သားသမီးများသည် မယုံနိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နိုင်ပြီး ၎င်းတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ အမွေအနှစ်နှင့် ဆုလာဘ်များကို မည်သို့လက်ခံရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြသလော။ သူတို့သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် မည်မျှကောင်းချီးပေးသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့ ဝန်ခံလေလေ၊ ၎င်းတို့သည် တစ်သားတည်းဖြစ်လာလေလေဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ သူတို့ကို ဘုရားသခင့်နှုတ်မြွက်စကားတော်အကြောင်း လုံ့လဝီရိယရှိရှိ သင်ပေးလေလေ၊ သူတို့ဟာ ပိုပညာရှိလေပါပဲ။ ထို့နောက် သူတို့သည် ကောင်းချီးသံသရာကို ဆက်သွားနိုင်သည်၊ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံသော၊ သာယာဝပြောပြီး ပြီးပြည့်စုံသော အသက်တာတွင် အသက်ရှင်သော သားသမီး မျိုးဆက်များကို မွေးထုတ်ပေးနိုင်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ စိတ်ချနိုင်သည်။
ဓာတ်ပုံခရက်ဒစ်- ©Getty Images/aldomurillo
Luisa Collopy သည် စာရေးဆရာ၊ ဟောပြောသူနှင့် အမျိုးသမီးကျမ်းစာလေ့လာရေးဆရာဖြစ်သည်။ သူမသည် FEBC Philippines ဘူတာများတွင်ထုတ်လွှင့်သော Tagalog (နှလုံးသားဘာသာစကား) ဖြင့် Mula sa Puso (နှလုံးသားမှ) ကိုထုတ်လုပ်သည်။ Luisa သည် အစားအသောက်နှင့် ကာရာအိုကေအတွက် မိသားစုနှင့် အချိန်ဖြုန်းခြင်းကို နှစ်သက်သည်။
Related Stories on Myanmar Net
မြန်မာနက် ရှိအခြား ဆက်စပ် ဆောင်းပါးများ
“အခု ငါက လူသားတွေရဲ့ နှစ်သက်မှုကို ရဖို့ ကြိုးစားနေတာလား ဒါမှမဟုတ် ဘုရားသခင်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်လား။ ဒါမှမဟုတ် လူတွေကို ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားနေတာလား။ လူတွေကို ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားနေသေးရင် ခရစ်တော်ရဲ့ ကျွန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။” Galatians
⦿ အပြည့်အစုံ ဖတ်ရန် >
