ဝိနည်းပိဋက
စူဠဝဂ်ပါဠိတော်
မြန်မာပြန်
------
နမော
တဿ ဘဂဝတော
အရဟတော
သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။
၁-ကမ္မက္ခန္ဓက ၁-တဇ္ဇနီယကံ
၁။
တစ်ရံရောအခါ
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
သာဝတ္ထိပြည်
အနာထပိဏ်သူဌေး၏
အရံဖြစ်သော
ဇေတဝန်ကျောင်း၌
သီတင်းသုံးနေတော်မူ၏။
ထိုအခါ
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက၁
ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့ကိုယ်တိုင်
မျက်ကွယ် မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်း
'မငြိမ်သက်မှု'
ကိုလည်း
ပြုတတ်ကုန်၏။
မျက်ကွယ်
မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-
''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်ပညာရှိသူ
သူ့ထက်လိမ္မာသူ
သူ့ထက်
အကြားအမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
အလိုနည်းသော
ရဟန်းတို့သည်
''အဘယ့်ကြောင့်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့ ကိုယ်တိုင်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌လည်း
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကား များ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍ ''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်
ပညာရှိသူ
သူ့ထက်လိမ္မာသူ
သူ့ထက်အကြား
အမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကြကုန်ဘိသနည်း။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွားရန်
ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏''ဟု
ကဲ့ရဲ့ကုန်၏
ရှုတ်ချကုန်၏၊
အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
၂။
ထိုအခါ
ထိုရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းသံဃာကို
စည်းဝေးစေ၍
ရဟန်းတို့ကို
-
''ရဟန်းတို့
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့
ကိုယ်တိုင်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်ကုန်၏။
မျက်ကွယ်
မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-
''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်
ပညာရှိသူ
သူ့ထက်လိမ္မာသူ
သူ့ထက်အကြားအမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြ
ကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
စိစစ်မေးမြန်း
တော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊
''ရဟန်းတို့
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ထိုယောက်ျားတို့အား
မလျောက်ပတ်
မလျော်ကန်
မသင့်တင့်၊
ရဟန်းတို့၏
အပြုအမူမဟုတ်၊
မအပ်၊
မပြုသင့်။
ရဟန်းတို့
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျားတို့သည်
အဘယ့်ကြောင့်
မိမိတို့ကိုယ်တိုင်
မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း။
မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍
အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံး
မပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော
့၊ ထိုသို့
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်
ပညာရှိသူ
သူ့ထက်
လိမ္မာသူ သူ့ထက်
အကြားအမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်
နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်ဘိသနည်း။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ဤ(ရဟန်းတို့
ပြုမိသောအမှု)
သည် မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား
ကြည်ညို
စေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊
ကြည်ညိုပြီးသော
သူတို့အားလည်း
တိုး၍
ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း
မဖြစ်နိုင်ပေ၊
ရဟန်းတို့
အမှန်စင်စစ် ဤအမှုသည်
မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား
မကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း၊
ကြည်ညိုပြီးသော
အချို့သူတို့အား
အကြည်ညိုပျက်စေခြင်းငှါလည်းကောင်း
ဖြစ်ပေ၏''ဟု
(ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏)။
ထို့နောက်
မြတ်စွာဘုရားသည်
ထိုရဟန်းတို့ကို
များစွာသော
အကြောင်းဖြင့်
ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်တော်
မူပြီးလျှင်
ကိုယ်တိုင်
ပြုစုမွေးမြူရန်
ခက်ခဲခြင်း သူတစ်ပါးတို့က
ပြုစုမွေးမြူရန်
ခက်ခဲခြင်း
အလိုကြီးခြင်း
မရောင့်ရဲနိုင်ခြင်း
အပေါင်းအဖော်၌
မက်မောခြင်း
ပျင်းရိခြင်းတို့၏
ကျေးဇူးမဲ့
(စကား) ကို
မိန့်တော်မူပြီး၍
များစွာသော
အကြောင်းဖြင့်
ကိုယ်တိုင်ပြုစုမွေးမြူလွယ်ခြင်း
သူတစ်ပါးတို့က
ပြုစုမွေးမြူလွယ်ခြင်း
အလို နည်းခြင်း
ရောင့်ရဲလွယ်ခြင်း
ကိလေသာကို ခေါင်းပါးစေခြင်း
ကိလေသာကို
ခါထုတ်ခြင်း
ကြည်ညိုဖွယ်
ရှိခြင်း
ကိလေသာကို
မဆည်းပူးခြင်း
ဝီရိယဖြင့်
အားထုတ်ခြင်းတို့၏
ဂုဏ်ကျေးဇူးကို
မိန့်တော်မူပြီးလျှင်
ရဟန်းတို့အား
ထိုအဖြစ်အပျက်နှင့်
လျောက်ပတ်လျော်ညီသော
တရားစကားကို
ဟောကြားတော်မူပြီး
နောက်
ရဟန်းတို့ကို
မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက လောဟိတကရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံကို
ပြုလော့။
ရဟန်းတို့
ဤသို့ပြုရမည်။
ရှေးဦးစွာ
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့ကို
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာပြီးနောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊ အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်၌
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
၃။
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော
့၊ ဤပဏ္ဍုက
လောဟိတက ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့ကိုယ်တိုင်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်ကုန်၏။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်း ခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြား
ရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-
'အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးကုန်လင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက် ပညာရှိသူ
သူ့ထက်
လိမ္မာသူ
သူ့ထက်
အကြားအမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်
နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမို
ဆိုးရွား ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
အကယ်၍ သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက လောဟိတကရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက
လောဟိတကရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့ကိုယ်တိုင်မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်ကုန်၏၊
မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-
''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြကုန်လော့၊
ထိုသို့ ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်
ပညာရှိသူ
သူ့ထက် လိမ္မာသူ
သူ့ထက်
အကြားအမြင်များသူ
သူ့ထက်သာ၍ စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသို့ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတကမည်သော
ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ' ကံကို
ပြု၏၊ ပဏ္ဍုက
လောဟိတကရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့ကိုယ်
တိုင် မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်ကုန်၏၊
မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေး
တိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက်
ပညာရှိသူ
သူ့ထက်
လိမ္မာသူ
သူ့ထက် အကြားအမြင်
များသူ
သူ့ထက် သာ၍
စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြ
ကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံကို
ပြု၏၊ ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းမရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည့်အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
မိမိတို့
ကိုယ်တိုင်မျက်ကွယ်။ပ။
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်ကုန်၏၊
မျက်ကွယ်။ပ။ သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုတတ်သော
အခြားရဟန်းတို့ထံသို့လည်း
ချဉ်းကပ်၍-''အသျှင်တို့
သင်တို့သည်
ဤရဟန်းကို
အရှုံးမပေးလင့်၊
အလွန်အားရှိသူကို
ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကုန်လော့၊
ထိုသို့
ဆွေးနွေး
တိုင်ပင်ခြင်းကြောင့်
သင်တို့သည်
သူ့ထက် ပညာရှိသူ
သူ့ထက်
လိမ္မာသူ
သူ့ထက်
အကြားအမြင် များသူ
သူ့ထက်သာ၍
စွမ်းဆောင်နိုင်သူတို့
ဖြစ်ကြကုန်လတ္တံ့၊
ဤရဟန်းကို
မကြောက်ကြကုန်လင့်၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း
သင်တို့၏
အသင်းအပင်းများ
ဖြစ်ကြပါကုန်အံ့''ဟု
ပြောဆိုကုန်၏။
ထိုသို့
ပြောဆိုခြင်းကြောင့်
မဖြစ်သေးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဖြစ်ပြီးသော
ငြင်းခုံမှုတို့သည်လည်း
ပိုမိုဆိုးရွား
ရန်ကျယ်ပွါးခြင်းငှါ
ဖြစ်လာကုန်၏။
သံဃာသည် ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံကို ပြု၏။
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံကို
ပြုလုပ် အပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
------
၁။
ပဏ္ဍုကနှင့်
လောဟိတက၊
ပဏ္ဍုကသည်
ရဟန်းတစ်ပါး၊
လောဟိတကသည်
ရဟန်းတစ်ပါး
ပေါင်းနှစ်ပါးဖြစ်၍
၎င်းတို့သည်
ဆဗ္ဗဂ္ဂီခေါ်
ခြောက်ပါးအုပ်စုရဟန်းတို့တွင်
တစ်တွဲဖြစ်သည်။
Ã
မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၄။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်း
ခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့် မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်
'ဒေသနာကြား၍
မစင်ကြယ်'သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာ
ကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ့ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၄)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၆)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၇)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ ဒေသနာဂါမ်
မဟုတ်
'ဒေသနာကြား၍
မစင်ကြယ်'သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၈)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ' ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၉)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့် မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
မကောင်းသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၂)
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၅။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံ၍
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်ဖြင့်
'ဒေသနာကြား၍
စင်ကြယ်'သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့ စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့် ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရား သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၄)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရား သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၆)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ့ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၇)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်
'ဒေသနာကြား၍
စင်ကြယ်'သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်း တို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၈)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံး
ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည် တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်း စွာ ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၉)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ' ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အောက်မေ့စေ၍ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရား သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်
မှု 'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော
ခြိမ်း
ခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၂)
တရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးပြီး၏။
------
အလိုရှိက ပြုလုပ်ရာသောကံ ခြောက်ပါး
၆။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မိုက်မဲမလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိခြင်း၊
မလျော်
မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်နေထိုင်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလို က
ပြုရာ၏။
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီးခြင်း၊
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီးခြင်း၊
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီးခြင်း၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည် တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများတတ်၍
သံဃာ၌ အဓိ
ကရုဏ်းကို
ပြုတတ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူဖြစ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
(၄)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်
ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၅)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
(၆)
ပြုလိုက
ပြုရာသောကံ
ခြောက်ပါးပြီး၏။
------
ခြိမ်းခြောက်မှု 'တဇ္ဇနီယ' ကံ၌ ကျင့်ဝတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၇။
ရဟန်းတို့
တဇ္ဇနီယကံ
အပြုခံရသော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်-
ဤ(ဆိုလတ္တံ့သည်)
ကား
ထိုသို့ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာ
ပြုရာသော
ကျင့်ဝတ်တည်း။
(ဥပဇ္ဈာယ် ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္ဇင်းခံမပေးရ၊
နိဿရည်းမပေးရ၊
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေးစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ
'မနှစ်သက်ရ'၊
သမုတ်ခံရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဩဝါဒမပေး ရ၊
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုထိုက်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
ထိုနှင့်အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့လည်းကောင်း၊
ထို့ထက်ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့လည်းကောင်း
မရောက်ရ၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ပဝါရဏာကိုလည်း
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ဆုံးမခြင်းကို
မပြုရ၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူရ၊
ခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့စေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်ရ၊
(ဤသည်ကား
ကောင်းစွာ ပြုကျင့်ရသော
ကျင့်ဝတ်တည်း)။
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'ကံ၌
ကျင့်ဝတ်
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
မငြိမ်းစေရမည့် အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၈။
ထိုအခါ
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြု၏။ သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံပြုထားသော
ထိုရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ ကျင့်ကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချကုန်၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ကုန်၏၊
ရဟန်းတို့ထံသို့
ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင်-
''ငါ့သျှင်တို့
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်တို့သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါကုန်၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို ကျင့်ပါကုန်၏၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်
မည်သို့
ကျင့်ထိုက်ပါသနည်း''ဟု
မေးမြန်းကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်း
ကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေလော့။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္ဇင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်းပေး၏၊
သာမဏေကို
လုပ်ကျွေးပြုစုစေ၏
ရဟန်း
မိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
သာယာ
'နှစ်သက်'၏၊
သမ္မုတိရ၍
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထို
ရဟန်းသည်)
တဇ္ဇနီယကံကို
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊ ကံပြုသော
ရဟန်း
တို့ကို ကဲ့ရဲ့၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ဆုံးမခြင်းကို
ပြု၏၊
အကြီးအမှူးအရာကို
ယူ၏၊
ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ၏၊
အောက်မေ့စေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
ရောယှက်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
တဇ္ဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရမည့်
အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
တဇ္ဇနီယကံကို ငြိမ်းစေရမည့် အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၉။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထို ရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေး၊
နိဿရည်းမပေး
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ
မနှစ်သက်၊
သမုတ်ခံရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမ
တို့ကို
ဩဝါဒမပေး။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရ
မည်။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊
ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော ရဟန်းအားလည်း
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထို
ရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊ ဆုံးမ
ခြင်းကို
မပြု၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူ၊
ခွင့်မတောင်း၊
မစောဒနာ၊
မအောက်မေ့စေ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့
နှင့်
မရောယှက်။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည့်
အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
၁၀။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
ထိုပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
သံဃာသို့ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်ပခုံးထက်၌
ကိုယ်ဝတ်ကို
စံပယ်တင်လျက်
သီတင်းကြီး
ရဟန်းတို့၏ခြေတို့ကို
ရှိခိုး၍
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ
လက်အုပ်ချီပြီးလျှင်
ဤသို့
လျှောက်ရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်တို့သည်
ကောင်းစွာ ကျင့်ပါကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချပါကုန်၏၊
ကံမှထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါကုန်၏။
တဇ္ဇနီယကံ၏
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းပါကုန်၏''ဟု
ဆိုရမည်။ နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ ကျင့်ကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချကုန်၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ကုန်၏၊
တဇ္ဇနီယကံ၏
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းကုန်၏၊
အကယ်၍
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတကရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏၊
ဤကား သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက
လောဟိတက ရဟန်းတို့သည်
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချကုန်၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ကုန်၏၊
တဇ္ဇနီယကံ၏
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းကုန်၏၊
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ပဏ္ဍုက
လောဟိတကရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံ
ငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်
အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံပြုထားသောကြောင့်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ကုန်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချကုန်၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ကုန်၏၊
တဇ္ဇနီယကံ၏
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းကုန်၏၊
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ပဏ္ဍုက လောဟိတကရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံ
ငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထို
အသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆို ရာ၏။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤပဏ္ဍုက လောဟိတက
ရဟန်းတို့သည်
သံဃာက
တဇ္ဇနီယကံပြုထားသောကြောင့်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ကုန်၏၊ (မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချကုန်၏၊
ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ကုန်၏၊
တဇ္ဇနီယကံ၏
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းကုန်၏၊
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံ ငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆို ရာ၏။
သံဃာသည်
ပဏ္ဍုက
လောဟိတက
ရဟန်းတို့အား
တဇ္ဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေအပ်ပြီ၊
သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမ
ခြိမ်းခြောက်မှု
'တဇ္ဇနီယ'
ကံပြီး၏။
------
၂-နိယဿကံ
၁၁။
ထိုအခါ၌
အသျှင်သေယျသကသည်
မိုက်မဲ၏၊ မလိမ္မာ၊
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်၍ နေထိုင်၏၊
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့ပြန်၍ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲမပြတ်ကြောင့်ကြစိုက်ကြရကုန်၏။
အလိုနည်းသော
ရဟန်းတို့သည်-
''အသျှင်သေယျသကသည်
အဘယ့်ကြောင့်
မိုက်မဲ၍ မလိမ္မာသူ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြား
မရှိသူ
ဖြစ်ဘိသနည်း၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲ
မပြတ်ကြောင့်ကြစိုက်ရကုန်ဘိသနည်း''ဟု
ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊
ရှုတ်ချကုန်၏၊
အပြစ်ပြ ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့သည်
ဤအကြောင်းကို
မြတ်စွာဘုရားအား
လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ
မြတ်စွာ ဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းသံဃာကို
စည်းဝေးစေ၍
ရဟန်းတို့ကို-
''ရဟန်းတို့
သေယျသက
ရဟန်းသည်
မိုက်မဲ၏၊
မလိမ္မာ၊
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့ ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲမပြတ်ကြောင့်ကြစိုက်ရကုန်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ရဟန်းတို့
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ထိုယောက်ျားအား
မလျောက်ပတ်
မလျော်ကန်
မသင့် တင့်၊
ရဟန်းတို့၏
အမူအရာမဟုတ်၊
မအပ်၊ မပြုသင့်။
ရဟန်းတို့
ထို
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျားသည်
အဘယ့်ကြောင့်
မိုက်မဲ၍
မလိမ္မာသူ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်ဘိသနည်း၊
မလျော်
မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲမပြတ်ကြောင့်ကြ
စိုက်ရကုန်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤ(သေယျသက
ပြုမိသောအမှု)
သည် မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား
ကြည်ညိုစေ
ခြင်းငှာလည်းကောင်း။ပ။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍
တရားစကားကို
ဟောတော်မူပြီးလျှင်
ရဟန်းတို့ကို
-
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
''သင်သည် မှီခိုနေရမည်''ဟု
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံ၁ကို
ပြုလော့ဟု
မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့ပြုရမည်။
ရှေးဦးစွာ
သေယျသက
ရဟန်းကို
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာတင်ပြီး
နောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
ကျွမ်းကျင်
လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို သိစေရမည်
-
၁၂။
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤသေယျသက
ရဟန်းသည်
မိုက်မဲ၏၊ မလိမ္မာ၊
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
မလျော်
မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်၏၊
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲမပြတ်ကြောင့်ကြ
စိုက်ရကုန်၏။
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည် 'သင်သည်
မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤသေယျသက
ရဟန်းသည် မိုက်မဲ၏၊
မလိမ္မာ၊
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
မလျော်မလျောက်
ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်၏၊
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်
ပေးလျက်
အရင်းသို့
ငင်လျက် မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲမပြတ်ကြောင့်ကြစိုက်ရကုန်၏။
သံဃာသည်
'သင်သည် မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ပြု၏၊ 'သင်သည်
မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောဆိုပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်း
ကို
ပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို) နာတော်မူလော့၊
ဤသေယျသက
ရဟန်းသည်
မိုက်မဲ၏၊
မလိမ္မာ၊
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်၍
နေထိုင်၏၊
ရဟန်းတို့သည်
ပရိဝါသ်ပေးလျက်
အရင်းသို့
ငင်လျက်
မာနတ်ပေးလျက်
အဗ္ဘာန်သွင်းလျက်
အမြဲ
မပြတ်ကြောင့်ကြစိုက်ရကုန်၏။
သံဃာသည်
'သင်သည်
မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသက
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ပြု၏၊ 'သင်သည်
မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်
အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
'သင်သည်
မှီခိုနေရမည်'ဟု
သေယျသကက ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ပြုအပ်ပြီ၊
သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ် နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
------
၁။
နိယဿကံ=
ကိုယ်စိုးကိုယ်ပိုင်
နေခွင့်မရအောင်
ပြုလုပ်မှုကို
ဆိုလိုသည်။
Ã
မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၁၃။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီ
ညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏၊
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်
ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်
မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်း
သဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေ
ဘဲ ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ပ။
(၄)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၅)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ပ။
(၆)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ပ။
(၇)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဒေသနာဂါမ်
မဟုတ်သော အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်
စုံသော။ပ။ (၈)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဒေသနာ ကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၉)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ပ။
(၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော။ပ။
(၁၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရား သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည် မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
(၁၂)
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၁၄။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့် ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံ သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့် ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
တင်၍ ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၄)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၅)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၆)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၇)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဒေသနာဂါမ်
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်
သဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၈)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၉)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော။ပ။
(၁၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်လည်း
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
နိယဿကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ (၁၂)
တရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
အလိုရှိကပြုလုပ်ရာသောကံ ခြောက်ပါး
၁၅။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည် နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌ အဓိ
ကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိခြင်း၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်နေထိုင်ခြင်း။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
နိယဿကံကို ပြုလို
က ပြုရာ၏။
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌ သီလပျက်စီးခြင်း၊
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်
စီးခြင်း၊ မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီးခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
နိယဿကံကို ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မျက်ကွယ်
မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်း
ကို ပြုတတ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်
နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုကပြုရာ၏။
(၄)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌ သီလပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
(၅)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
နိယဿကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
နိယဿကံကို ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၆)
ပြုလိုက
ပြုရာသောကံ
ခြောက်ပါး
ပြီး၏။
------
နိယဿကံ၌ ကျင့်ဝတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၁၆။
ရဟန်းတို့
နိယဿကံ
အပြုခံရသော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်-
ဤ(ဆိုလတ္တံ့သည်)
ကား
ထိုသို့ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရာသော
ကျင့်ဝတ်တည်း။
(ဥပဇ္ဈာယ်
ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေးရ၊
နိဿရည်းမပေးရ၊
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမ
တို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ
'မနှစ်သက်ရ'၊
သမုတ်ခံရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဩဝါဒမပေးရ၊
နိယဿကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
အလားတူ အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်ရ၊
ကံကို မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊ ဆုံးမခြင်းကို
မပြုရ၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူရ၊
ခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့စေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်ရဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နိယဿကံ၌
ကျင့်ဝတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
နိယဿကံ ငြိမ်းခြင်း
၁၇။
ထိုအခါ
သံဃာသည် ''သင်သည်
မှီခိုနေရမည်''ဟု
သေယျသက
ရဟန်းအား နိယဿကံကို
ပြုလေ၏။
သံဃာက နိယဿကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ထိုသေယျသက
ရဟန်းသည်
အဆွေခင်ပွန်း
ကောင်းတို့ကို
မှီဝဲဆည်းကပ်
ခိုလှုံပြီးလျှင်
သင်ယမေးမြန်းသည်ဖြစ်၍
အကြားအမြင်များ၏၊
ပါဠိတော်ကို
နှုတ်တက်ရသည့်ပြင်
ဓမ္မဝိနယနှင့်မာတိကာကိုလည်း
ဆောင်၏၊
ပညာရှိ၏၊
ထက်မြက်
လိမ္မာ၏၊ မကောင်းမှုကို
ရှက်တတ်၏၊
သို့လော
သို့လော တွေးတောမှု
'သံသယကုက္ကုစ္စ'
ရှိ၏၊
အကျင့်သိက္ခာကို
လိုလား၏၊
ကောင်းစွာ
ကျင့်သုံး၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ရဟန်းတို့သို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
''အသျှင်တို့
သံဃာက နိယဿကံ
ပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊ အကျွန်ုပ်သည်
မည်သို့
ကျင့်ရပါမည်နည်းဟု
ပြောဆို၏။
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေလော့။
------
နိယဿကံကို မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၁၈။
ရဟန်းတု့ိ
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်
ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်းပေး၏၊
သာမဏေကို
လုပ်ကျွေးပြုစုစေ၏၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမ္မုတိပေးခြင်းကို
သာယာနှစ်သက်၏၊
သမုတ်ခံရ၍လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿ ကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
နိယဿကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
နိယဿကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ကံပြုရဟန်းတို့ကို
ကဲ့ရဲ့၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံ
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏။ ဆိုဆုံးမခြင်းကို
ပြု၏၊
အကြီးအမှူးအရာကို
ယူ၏၊
ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ၏၊
အောက်မေ့စေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
ရောယှက်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
မငြိမ်းစေရ။
နိယဿကံကို
မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
နိယဿကံကို ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၁၉။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေး၊
နိဿရည်းမပေး၊
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ
'မနှစ်သက်'၊
သမုတ်ခံရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဩဝါဒမပေး
မဆုံးမ။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
နိယဿကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ အခြား
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊
ကံပြုရဟန်း တို့ကို
မကဲ့ရဲ့။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြု၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူ၊ ခွင့်မတောင်း၊
မစောဒနာ၊
မအောက်မေ့စေ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
------
၂၀။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်၊
ရဟန်းတို့
ထိုသေယျသကရဟန်းသည်
သံဃာသို့
ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌
ကိုယ်ဝတ်ကို
စံပယ်တင်လျက်
သီတင်းကြီးရဟန်းတို့၏
ခြေတို့ကို
ရှိခိုး၍
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ
လက်အုပ်ချီပြီးလျှင်
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာက
နိယဿကံပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
နိယဿကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏''ဟု
လျှောက်ရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်၊
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက နိယဿကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤသေယျသကရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊ နိယဿကံငြိမ်းခြင်းကို
တောင်း၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏၊
ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက နိယဿ ကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤသေယျသကရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
နိယဿကံ
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊ သေယျသကရဟန်း
အား
နိယဿကံငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်
နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
နိယဿကံပြုထားသောကြောင့်
ဤသေယျသက
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်
ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
နိယဿကံ
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်း၏၊ သံဃာသည်
သေယျသက
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်
အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်
ခြင်း မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
နိယဿကံပြုထားသောကြောင့်
ဤသေယျသက
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
နိယဿကံ
ငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းပန်၏၊
သံဃာသည်
သေယျသက
ရဟန်းအား
နိယဿကံကို ငြိမ်းစေ၏၊
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံငြိမ်းခြင်းကို
အကြင်
အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
သေယျသကရဟန်းအား
နိယဿကံကို
ငြိမ်းစေအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယ
နိယဿကံ
ပြီး၏။
------
၃-ပဗ္ဗာဇနီယကံ
၂၁။
ထိုအခါ အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကမည်သော
အရှက်မရှိကြသော
'အလဇ္ဇီ'
ရဟန်းယုတ်တို့သည်
ကီဋာဂိရိဇနပုဒ်၌
ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့
ဖြစ်ကြကုန်၏၊
ထို (အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
ဤသို့
သဘောရှိသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကို
ပြုကျင့်ကြကုန်၏၊
ပန်းပင်ငယ်ကို
စိုက်ကုန်၏၊
စိုက်စေကုန်၏၊
ရေသွန်း
လောင်းကုန်၏၊
ရေသွန်းလောင်းစေကုန်၏၊
ဆွတ်ခူးကုန်၏၊
ဆွတ်ခူးစေကုန်၏၊
သီကုံးကုန်၏၊
သီကုံး
စေကုန်၏၊
ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်
ပန်းကုံးကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင်
ပန်းကုံးကို ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
ပန်းတံကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
ဦးဆောက်ပန်းကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
နားသွယ်ပန်းကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏၊
ရင်လွှမ်း
ပန်းကို
ပြုကုန်၏၊
ပြုစေကုန်၏။
ထို
(အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုး
ချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့၏
အကျိုးငှာ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင်
ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
ပန်းတံကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊၊
ဦးဆောက်ပန်းကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
နားသွယ်ပန်းကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
ရင်လွှမ်းပန်းကို
ဆောင်ကုန်၏၊
ဆောင်စေကုန်၏၊
ထို
(အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုးချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်အတူ
တစ်ခုတည်းသော
ခွက်၌လည်း
စားကုန်၏၊
သောက်ရေခွက်တစ်ခုတည်း
၌လည်းသောက်ကုန်၏၊
တစ်နေရာတည်း၌လည်း
ထိုင်ကုန်၏၊
တစ်ညောင်စောင်းတည်း၌လည်း
အိပ်ကုန်၏၊
တစ်ခင်းတည်း၌လည်း
အိပ်ကုန်၏၊
တစ်ခြုံတည်းလည်း
အိပ်ကုန်၏၊ တစ်ခင်းတစ်ခြုံတည်းလည်း
အိပ်ကုန်၏၊
အခါမဲ့၌လည်း
စားကုန်၏၊
သေရည်ကိုလည်းသောက်ကုန်၏၊
ပန်း နံ့သာ
နံ့သာပျောင်းကိုလည်း
ဆောင်ကုန်၏၊
ကလည်း
ကကုန်၏၊
သီဆိုလည်း
သီဆိုကုန်၏၊
တီးမှုတ်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်၏၊
မြူးထူးစံပယ်လည်း
မြူးထူးစံပယ်ကုန်၏၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်၏၊ ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်၏၊
ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်၏၊
ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်၏၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်၏၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်၏၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်၏၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း စံပယ်ကုန်၏၊
ဆိုင်း သမ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်၏၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်၏၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်၏၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်၏၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်၏၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်၏၊ စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်၏၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်၏။
ရှစ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကုန်၏၊
ဆယ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကုန်၏၊
ကောင်းကင်ကျား
ကိုလည်း
ကစားကုန်၏၊
ဖိုးလမင်းကျားကိုလည်း
ကစားကုန်၏၊
ဇယ်တောက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
အန်စာဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ကျည်းသားရိုက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
စုတ်ခတ်ရေးခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ဂေါ်လီကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ပီပီမှုတ်သဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ကျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
စကြာဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ခြင်ခွက်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ရထားငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
လေးငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
အက္ခရာဝှက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
စိတ်အကြံဖော်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်၏၊
ကျိုးယောင်
ကန်းယောင်ပြု၍လည်း
ကစားကုန်၏၊
ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်၏၊
မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်၏၊
ရထားအတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်၏၊
လေးအတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်၏၊
သန်လျက်အတတ်
ကိုလည်း
သင်ကုန်၏၊
ဆင်၏ ရှေးမှလည်း
ပြေးကုန်၏၊
မြင်း၏
ရှေးမှလည်း ပြေးကုန်၏၊
ရထား၏
ရှေးမှလည်း
ပြေးလွှားလမ်းသလားကုန်၏၊
လေလည်း
ချွန်ကုန်၏၊
လက်ပန်းပေါက်လည်း
ခတ်ကုန်၏၊
လက်ပန်းလည်း
လုံးကုန်၏၊
လက်ဝှေ့လည်း
သတ်ကုန်၏။
ကပွဲ၏
အလယ်၌
ဒုကုဋ်ကို
ဖြန့်ခင်း၍
ကချေသည်မကို
''နှမ ဤနေရာ၌
ကလော့''ဟု
ဆိုကုန်၏၊
ကောင်းစွ
ကောင်းစွ
ငါ့နှမဟု
ကောင်းချီးလည်း
ပေးကုန်၏၊
'နဖူးတင်ထား
လက်ချောင်းများကိုလည်း
ပေးကုန်၏'၊
အမျိုးမျိုးသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း
ပြုကျင့်ကုန်၏။
၂၂။
ထိုအခါ
ရဟန်းတစ်ပါးသည်
ကာသိတိုင်းဇနပုဒ်၌
ဝါမှ ထပြီး၍
မြတ်စွာဘုရားကို
ဖူးမြော်ရန့်အလို့ငှာ
သာဝတ္ထိပြည်သို့
သွားသည်ရှိသော်
ကီဋာဂိရိသို့
ရောက်၏၊
ထိုအခါ
နံနက်အချိ်န်၌
သင်္ကန်းကို
ပြင်ဝတ်၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ယူဆောင်လျက်
ကြည်ညိုဖွယ်ကိုဆောင်သော
ရှေ့သို့တက်ခြင်း
နောက်သို့
ဆုတ်ခြင်း
တူရူကြည့်ခြင်း
တစောင်းကြည့်ခြင်း
ကွေးခြင်း ဆန့်ခြင်းဖြင့်
ချအပ်သောမျက်လွှာရှိသည်ဖြစ်၍
ဣရိယာပုထ်နှင့်
ပြည့်စုံသော
ထိုရဟန်းသည်
ကီဋာဂိရိသို့
ဆွမ်းအလို့ငှာ
ဝင်၏၊
လူတို့သည်
ထိုရဟန်း ကို
မြင်၍
''ထုံထိုင်းထိုင်း
နုန့်နဲ့နဲ့
ဒေါသထွက်သကဲ့သို့
မျက်မှောင်ကုတ်၍သွားသော
ဤသူကား
အသူနည်း၊
ချဉ်းကပ်သော
ဤသူအား
အဘယ်သူသည်
ဆွမ်းကို
လှူလတ္တံ့နည်း၊
ငါတို့၏
အသျှင်အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကတို့သည်ကား
သိမ်မွေ့ကုန်၏၊
ပြေပြစ်ကုန်၏၊
နှုတ်ချိုကုန်၏၊
ပြုံးခြင်းလျှင်
ရှေးသွားရှိကုန်၏၊
'ကြွပါ ကြွပါ'ဟု
ဖော်ရွေစွာ
ကြိုဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊
ချိုသာကြည်လင်
ပေါ်လွင်သော မျက်နှာရှိကုန်၏၊
ဦးစွာ
ဆိုလေ့ရှိကုန်၏၊
ထိုအသျှင်တို့အားသာလျှင်
ဆွမ်းကို
လှူသင့်ပေ၏''ဟု
ပြောဆိုကြကုန်၏။
ဥပါသကာတစ်ယောက်သည်
ကီဋာဂိရိ၌
ဆွမ်းအလို့ငှာ
လှည့်လည်သော
ထိုရဟန်းကို
မြင်လတ်သော်
ထိုရဟန်းအထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
ရိုသေစွာ
ရှိခိုး၍
''အသျှင်ဘုရား
ဆွမ်းကို ရခဲ့ပါ၏လော''ဟု
လျှောက်၏။
ဒါယကာ
ဆွမ်းကို
မရခဲ့သေးဟု
(ပြန်ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား
ကြွပါ၊
အိမ်သို့
သွားပါကုန်အံ့ဟု
(လျှောက်၏)။
ထိုအခါ
ဥပါသကာသည်
ရဟန်းကို
အိမ်သို့
ပင့်ဆောင်၍
ဆွမ်းကျွေးပြီးလျှင်-
''အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
အဘယ်အရပ်သို့
ကြွပါမည်နည်း''ဟု
လျှောက်၏။
ဒါယကာ
ငါသည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဖူးမြော်ရန်
အလို့ငှာ
သာဝတ္ထိပြည်သို့
သွားမည်ဟု (ပြန်ပြော၏)။
အသျှင်ဘုရား
သို့ဖြစ်လျှင်
အကျွန်ုပ်၏ စကားဖြင့်
မြတ်စွာဘုရား၏
ခြေတော်တို့ကို
ဦးညွတ်
ရှိခိုးပါလော့၊
ဤသို့လည်း
လျှောက်ပါလော့။
''အသျှင်ဘုရား
ကီဋာဂိရိ၌
ကျောင်းတိုက်သည်
ပျက်စီးပါပြီ၊
အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
မည်ကုန်သော
အရှက်မရှိကြသော
ရဟန်းယုတ်တို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့
ဖြစ်ကြပါသည်၊
ထိုရဟန်းတို့သည်
ဤသို့
သဘောရှိသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကို
ပြုကျင့်ကြပါသည်၊
ပန်းပင်ငယ်ကို
စိုက်ကြပါသည်၊
စိုက်စေကြပါသည်၊
ရေသွန်းလောင်းကြပါသည်၊
ရေသွန်းလောင်းစေကြပါသည်၊
ဆွတ်ခူးကြပါသည်၊
ဆွတ်ခူး
စေကြပါသည်၊
သီကုံးကြပါသည်၊
သီကုံးစေကြပါသည်၊
ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေ
ကြပါသည်၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင်
ပန်းကုံးကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေကြပါသည်၊
ပန်းတံကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေကြပါသည်၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေကြပါသည်၊
ဦးဆောက်ပန်းကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေကြပါသည်၊
နားသွယ်ပန်းကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေကြပါသည်၊
ရင်လွှမ်းပန်းကို
ပြုကြပါသည်၊
ပြုစေ
ကြပါသည်။
ထို
(အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုး
ချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့၏
အကျိုးငှာ
ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်
ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
ပန်းတံကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
ဦးဆောက်ပန်း
ကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
နားသွယ်ပန်းကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်၊
ရင်လွှမ်းပန်းကို
ဆောင်ကြပါသည်၊
ဆောင်စေကြပါသည်။
ထို
(အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုး
ချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်အတူ
တစ်ခုတည်းသော
ခွက်၌လည်း
စားကြပါသည်၊
သောက်ရေခွက်
တစ်ခု
တည်း၌လည်းသောက်ကြပါသည်၊
တစ်နေရာတည်း၌လည်း
ထိုင်ကြပါသည်၊
တစ်ညောင်စောင်းတည်း၌လည်း
အိပ်ကြပါသည်၊
တစ်ခင်းတည်း၌လည်း
အိပ်ကြပါသည်၊
တစ်ခြုံတည်း၌လည်း
အိပ်ကြပါသည်၊
တစ်ခင်းတစ်ခြုံတည်းလည်း
အိပ်ကြပါသည်၊
အခါမဲ့၌လည်း
စားကြပါသည်၊
သေကိုလည်းသောက်ကြ
ပါသည်၊ ပန်း နံ့သာ
နံ့သာပျောင်းကိုလည်း
ဆောင်ကြပါသည်၊
ကလည်း
ကကြပါသည်၊
သီဆိုလည်း
သီဆို်ကြပါသည်၊
တီးမှုတ်လည်း
တီးမှုတ်ကြပါသည်၊
မြူးထူးစံပယ်လည်း
မြူးထူးစံပယ်ကြပါသည်၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
ကကြပါသည်၊
ကချေသည်မ၏ အလိုက်လည်း
သီဆိုကြပါသည်၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကြပါသည်၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကြပါသည်။ပ။
(စက်ဖွဲ့ရမည်)။
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
ကကြပါသည်၊
စံပယ်သော
မိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကြပါသည်၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း တီးမှုတ်ကြပါသည်၊
စံပယ်သော
မိန်းမ၏ အလိုက်လည်း
စံပယ်ကြပါသည်။
ရှစ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကြပါသည်၊
ဆယ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကြပါသည်၊
ကောင်းကင်
ကျားကိုလည်း
ကစားကြပါသည်၊
ဖိုးလမင်းကျားကိုလည်း
ကစားကြပါသည်၊
ဇယ်တောက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
အန်စာဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ကျည်းသားရိုက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
စုတ်ခတ်ရေးခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ဂေါ်လီကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ပီပီမှုတ်သဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ကျွမ်းထိုးခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
စကြာဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ခြင်ခွက်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ရထားငယ်ဖြင့်လည်း
ကစား
ကြပါသည်၊
လေးငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
အက္ခရာဝှက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
စိတ်အကြံ
ဖော်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ကျိုးယောင်ကန်းယောင်ပြု၍လည်း
ကစားကြပါသည်၊
ဆင်ကြန် အတတ်ကိုလည်း
သင်ကြပါသည်၊
မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကြပါသည်၊
ရထားအတတ်ကိုလည်း
သင်ကြပါသည်၊
လေးအတတ်ကိုလည်း
သင်ကြပါသည်၊
သန်လျက်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကြပါသည်၊
ဆင်၏
ရှေးမှလည်း
ပြေးကြပါသည်၊
မြင်း၏ ရှေးမှလည်း
ပြေးကြပါသည်၊
ရထား၏
ရှေးမှလည်း
ပြေးလွှားလမ်း
သလားကြပါသည်၊
လေလည်း
ချွန်ကြပါသည်၊
လက်ပမ်းပေါက်လည်း
ခတ်ကြပါသည်၊
လက်ပမ်းလည်း
လုံးကြပါသည်၊
လက်ဝှေ့လည်း
သတ်ကြပါသည်။
ကပွဲ၏
အလယ်၌
ဒုကုဋ်ကို
ဖြန့်ခင်း၍
ကချေသည်မကို
''နှမ ဤနေရာ၌
ကလော့''ဟု
ဆိုကြပါသည်၊
ကောင်းစွ
ကောင်းစွ
ငါ့နှမဟု
ကောင်းချီးလည်း
ပေးကြပါသည်၊
'နဖူးတင်ထား
လက်ချောင်းများကိုလည်း
ပေးကြပါသည်၊
အမျိုးမျိုးသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း
ပြုကျင့်ကြပါသည်'။
မြတ်စွာဘုရား
ရှေးအခါ၌
(ရတနာသုံးပါးကို)
ယုံကြည်ကြ
ကြည်ညိုကြသော
လူတို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌
(ရတနာသုံးပါးကို)
မယုံကြည်ကြ
မကြည်ညိုကြတော့ပါ၊
ရှေးအခါက
သံဃာတော်၏
အလှူဝတ်တို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌
ပြတ်ပါကုန်၏၊
(သီလကို)
ချစ်မြတ်နိုးသော
ရဟန်းတို့သည်
ဆိတ်သုဉ်းကြ
ပါသည်၊
ယုတ်မာသော
ရဟန်းတို့သည်
နေကြပါကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရား
တောင်းပန်ပါသည်၊
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကီဋာဂိရိသို့
ရဟန်းတို့ကို
စေလွှတ်တော်မူ
ပါ၊ ယင်းသို့
(စေလွှတ်ခြင်း)
ဖြင့်
ကီဋာဂိရိ၌ ဤကျောင်းတိုက်သည်
ကောင်းစွာ
တည်ရာပါ၏''
(ဤသို့
လျှောက်ပါလေဟု
လျှောက်၏)။
''ဒါယကာ
ကောင်းပြီ''ဟု
ထိုရဟန်းသည်
ထိုဥပါသကာအား
ဝန်ခံ၍
သာဝတ္ထိပြည်သို့
ဖဲသွား၏၊ အစဉ်သဖြင့်
သာဝတ္ထိပြည်
အနာထပိဏ်သူဌေး၏
အရံဖြစ်သော
ဇေတဝန်ကျောင်း
မြတ်စွာဘုရားအထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးနောက်
မြတ်စွာဘုရားကို
ရှိခိုး၍
တစ်ခုသောနေရာ၌
ထိုင်၏။
အာဂန္တုရဟန်းတို့နှင့်
အတူတကွ
ဝမ်းမြောက်စွာ
နှုတ်ဆက်စကား
ပြောကြားတော်မူခြင်းသည်
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားတို့၏
အလေ့အထပင်
ဖြစ်၏။
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ထိုရဟန်းအား-
''ရဟန်း
ကျန်းမာပါ၏လော၊
မျှတပါ၏လော၊
မပင်မပန်းချမ်းသာစွာ
ခရီးရှည်
လာခဲ့ရပါ၏လော၊
ရဟန်း သင်သည်
အဘယ်အရပ်မှ
လာခဲ့သနည်း''ဟု
မေးတော်မူ၏။
ကျန်းမာပါသည်
မြတ်စွာဘုရား၊
မျှတပါသည် မြတ်စွာဘုရား၊
အကျွန်ုပ်သည်
မပင်မပန်းချမ်းသာစွာ
ခရီးရှည်လာခဲ့ရပါသည်၊
အသျှင်ဘုရား
အကျွန်ုပ်သည်
ကာသိတိုင်း
ဇနပုဒ်၌
ဝါမှထပြီး၍
မြတ်စွာဘုရားကို
ဖူးမြော်ရန်အလို့ငှာ
သာဝတ္ထိပြည်သို့
လာသည်ရှိသော်
ကီဋာဂိရိသို့
ရောက်ပါ၏၊ အသျှင်ဘုရား
ထိုအခါ
အကျွန်ုပ်သည်
နံနက်အချိန်၌
သင်္ကန်းကို
ပြင်ဝတ်၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ယူဆောင်လျက်
ကီဋာဂိရိသို့
ဆွမ်း
အလို့ငှာ
ဝင်ပါ၏။
အသျှင်ဘုရား
ကီဋာဂိရိသို့
ဆွမ်းအလို့ငှာ
လှည့်လည်သော
အကျွန်ုပ်ကို
ဥပါသကာ
တစ်ယောက်သည်
မြင်လတ်သော်
အကျွန်ုပ်ထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးနောက်
အကျွန်ုပ်ကို
ရှိခိုး၍-
''အသျှင်ဘုရား
ဆွမ်းကို
ရခဲ့ပါ၏လော''ဟု
လျှောက်ပါသည်။
ဒါယကာ
ဆွမ်းကို
မရခဲ့သေးဟု
(ပြန်ပြောပါသည်)။
''အသျှင်ဘုရား
ကြွပါ၊
အိမ်သို့
သွားပါကုန်အံ့''ဟု
လျှောက်ပါသည်၊
အသျှင်ဘုရား
ထိုအခါ ထိုဥပါသကာသည်
အကျွန်ုပ်ကို
အိမ်သို့ ပင့်ဆောင်၍
ဆွမ်းကျွေးပြီးနောက်
အကျွန်ုပ်အား-
''အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
အဘယ်အရပ်သို့
ကြွပါမည်နည်း''ဟု
လျှောက်ပါသည်။
ဒါယကာ
ငါသည်
မြတ်စွာဘုရားကို
ဖူးမျှော်ရန်အလို့ငှာ
သာဝတ္တိပြည်သို့
သွားမည်ဟု
(ပြန်ပြောပါသည်)။
အသျှင်ဘုရား
သို့ဖြစ်လျှင်
အကျွန်ုပ်၏ စကားဖြင့်
မြတ်စွာဘုရား၏
ခြေတော်တို့ကို
ဦးညွတ်ရှိခိုးပါလော့၊
ဤသို့လည်း
လျှောက်ပါလော့-
''အသျှင်ဘုရား
ကီဋာဂိရိ၌
ကျောင်းတိုက်သည်
ပျက်စီးပါပြီ၊
အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကမည်သော
အရှက် မရှိကြသော
ရဟန်းယုတ်တို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌
ကျောင်းထိုင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့
ဖြစ်ကြပါသည်၊
ထို (အဿဇိ
ပုနဗ္ဗ သုက)
ရဟန်းတို့သည်
ဤသို့ သဘောရှိသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကို
ပြုကျင့်ကြပါသည်၊
ပန်းပင်ငယ်ကို
စိုက်
ကြပါသည်၊
စိုက်စေကြပါသည်။ပ။
အမျိုးမျိုးသော
အကျင့်ဆိုးတို့လည်း
ပြုကျင်ြ့ကပါသည်။
အသျှင်ဘုရား
ရှေးအခါ၌
(ရတနာသုံးပါးကို)
ယုံကြည်ကြ
ကြည်ညိုကြသော
လူတို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌
(ရတနာသုံးပါးကို)
မယုံကြည်ကြ
မကြည်ညိုကြတော့ပါ၊
ရှေးအခါက
သံဃာတော်၏
အလှူဝတ်တို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌
ပြတ်ပါကုန်ပြီ၊
(သီလကို)
ချစ်မြတ်နိုးသော
ရဟန်းတို့သည်
ဆိတ်သုဉ်းကြပါ၏၊
ယုတ်မာသော ရဟန်းတို့သည်
နေကြပါ၏။
မြတ်စွာဘုရား
တောင်းပန်ပါသည်၊
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကီဋာဂိရိသို့
ရဟန်းတို့ကို
စေလွှတ်တော်
မူပါ၊
ယင်းသို့
(စေလွှတ်ခြင်း)
ဖြင့်
ကီဋာဂိရိ၌
ဤကျောင်းတိုက်သည်
ကောင်းစွာ တည်ရာပါ၏ဟု
လျှောက်ပါလော့''ဟု
အကျွန်ုပ်အား
လျှောက်ပါ၏။
မြတ်စွာဘုရား
အကျွန်ုပ်သည်
ထိုကီဋာဂိရိမှ
လာခဲ့ပါသည်ဟု
(လျှောက်၏)။
၂၃။
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းသံဃာကို
စည်းဝေးစေပြီးလျှင်
ရဟန်းတို့ကို-
''ရဟန်းတို့
အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကမည်သော
အရှက်မရှိသော
ယုတ်မာသော
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌ ကျောင်းထိုင်
ဖြစ်ကုန်၏၊
ထိုရဟန်းတို့သည်
ဤသို့
သဘောရှိသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကို
ပြုကျင့်ကုန်၏၊
ပန်းပင်ငယ်ကို
စိုက်ကြကုန်၏။ပ။
အမျိုးမျိုးသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း
ပြုကျင်ြ့ကကုန်၏၊
ရဟန်းတို့
ရှေးအခါက (ရတနာသုံးပါးကို)
ယုံကြည်ကြ
ကြည်ညိုကြသော
လူတို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌ (ရတနာ
သုံးပါးကို)
မယုံကြည်ကြ
မကြည်ညိုကြကုန်၊
ရှေးအခါ၌
ရှိသော
သံဃာတော်၏
အလှူဝတ်တို့သည်လည်း
ယခုအခါ၌
ပြတ်စဲကုန်၏၊
(သီလကို) ချစ်မြတ်နိုးသော
ရဟန်းတို့သည်
ဆိတ်သုဉ်းကြကုန်၏၊
ယုတ်မာ့သော
ရဟန်းတို့သည်
နေကြကုန်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
စိစစ်
မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏။ပ။
ရဟန်းတို့
ထို
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီး
ဖြစ်သော
ယောက်ျားတို့သည်
အဘယ့်ကြောင့်
ဤသို့သဘောရှိသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကို
ပြုကျင့်ကြကုန်
ဘိသနည်း။
ပန်းပင်ငယ်ကို
စိုက်ကုန်ဘိသနည်း၊
စိုက်စေကုန်ဘိသနည်း၊
ရေသွန်းလောင်းကုန်ဘိသနည်း၊
ရေသွန်းလောင်းစေကုန်ဘိသနည်း၊
ဆွတ်ခူးကုန်ဘိသနည်း၊
ဆွတ်ခူးစေကုန်ဘိသနည်း၊
သီကုံးကုန်ဘိသ
နည်း၊
သီကုံးစေကုန်ဘိသနည်း၊
ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
ပန်းတံကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
ဦးဆောက်ပန်းကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
နားသွယ်ပန်းကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း၊
ရင်လွှမ်းပန်းကို
ပြုကုန်ဘိသနည်း၊
ပြုစေကုန်ဘိသနည်း။
ထို
(အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုး
ချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့၏
အကျိုးငှာ ပွင့်ညှာတစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်
ဘိသနည်း၊
ပွင့်ညှာနှစ်ဖက်ဆိုင်ပန်းကုံးကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊
ပန်းတံကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊
ပန်းလက်ကောက်ကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေ
ကုန်ဘိသနည်း၊
ဦးဆောက်ပန်းကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊
နားသွယ်ပန်းကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်ဘိသနည်း၊
ရင်လွှမ်းပန်းကို
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆောင်စေကုန်
ဘိသနည်း။
ထိုရဟန်းတို့သည်
အမျိုးမိန်းမ
အမျိုးသမီးကြီး
အမျိုးသမီးငယ်
အမျိုးချွေးမ
အမျိုးကျွန်မတို့နှင့်
အတူ
တစ်ခုတည်းသော
ခွက်၌လည်း
စားကုန်ဘိသနည်း၊
သောက်ရေခွက်တစ်ခုတည်း၌လည်းသောက်ကုန်
ဘိသနည်း၊
တစ်နေရာတည်း၌လည်း
နေကုန်ဘိသနည်း၊
တစ်ညောင်စောင်းတည်း၌လည်း
အိပ်ကုန်ဘိ
သနည်း၊
တစ်ခင်းတည်းလည်း
အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊
တစ်ခြုံတည်းလည်း
အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊
တစ်ခင်း
တစ်ခြုံတည်းလည်း
အိပ်ကုန်ဘိသနည်း၊
အခါမဲ့၌လည်း
စားကုန်ဘိသနည်း၊
သေကိုလည်းသောက်ကုန်
ဘိသနည်း၊
ပန်း နံ့သာ
နံ့သာပျောင်းကိုလည်း
ဆောင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ကလည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊
သီဆိုလည်း
သီဆို်ကုန်ဘိသနည်း၊
တီးမှုတ်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊၊
မြူးထူးစံပယ်လည်း
မြူးထူး စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်ဘိသနည်း၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊
ကချေသည်မ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊
အဆိုသည်မ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
ကကုန်ဘိသနည်း၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
သီဆိုကုန်ဘိသနည်း၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆိုင်းသမ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း ကကုန်ဘိသနည်း၊
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
သီဆို်ကုန်ဘိသနည်း
စံပယ်သောမိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
တီးမှုတ်ကုန်ဘိသနည်း၊
စံပယ်သော
မိန်းမ၏
အလိုက်လည်း
စံပယ်ကုန်ဘိသနည်း။
ရှစ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ဆယ်ကွက်ကျားကိုလည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ကောင်း
ကင်ကျားကိုလည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ဖိုးလမင်းကျားကိုလည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ဇယ်
တောက်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
အန်စာဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ကျည်းသားရိုက်
ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
စုတ်ခတ်ရေးကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ဂေါ်လီ
ကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ပီပီမှုတ်သဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ထွန်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ကျွမ်းထိုးကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
စကြာဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ခြင်ခွက်ငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ရထားငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိ
သနည်း၊
လေးငယ်ဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
အက္ခရာဝှက်ကစားခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသ နည်း၊
စိတ်အကြံဖော်ခြင်းဖြင့်လည်း
ကစားကုန်ဘိသနည်း၊
ကျိုးယောင်ကန်းယောင်
ပြု၍လည်း
ကစား
ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆင်ကြန်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်ဘိသနည်း၊
မြင်းကြန်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်ဘိ
သနည်း၊
ရထားအတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်ဘိသနည်း၊
လေးအတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်ဘိသနည်း၊
သန်
လျက်အတတ်ကိုလည်း
သင်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆင်၏
ရှေ့မှလည်း
ပြေးကုန်ဘိသနည်း၊
မြင်း၏
ရှေ့မှလည်း
ပြေးကုန်ဘိသနည်း၊
ရထား၏
ရှေ့မှလည်း
ပြေးလွှားလမ်းသလားကုန်ဘိသနည်း၊
လေလည်း
ချွန်ကုန်ဘိ
နည်း၊ လက်ပမ်းပေါက်လည်း
ခတ်ကုန်ဘိသနည်း၊၊
လက်ပမ်းလည်း
လုံးကုန်ဘိသနည်း၊
လက်ဝှေ့လည်း
သတ်ကုန်ဘိသနည်း။
ကပွဲ၏
အလယ်၌
ဒုကုဋ်ကို
ဖြန့်ခင်း၍
ကချေသည်မကို
''နှမ လာလော့၊
ဤနေရာ၌
ကလော့''ဟု
ဆိုကုန်ဘိသနည်း၊
ကောင်းစွ
ကောင်းစွ
ငါ့နှမဟု ကောင်းချီးလည်း
ပေးကုန်ဘိသနည်း၊
'နဖူးတင်ထား
လက်ချောင်းများကိုလည်း
ပေးကုန်ဘိသနည်း'၊
အမျိုးမျိုးသော
အကျင့်ဆိုးတို့ကိုလည်း
ပြုကျင့်ကုန်ဘိ
သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤ(ရဟန်းတို့ပြုမိသောအမှု)
သည်
မကြည်ညိုသေးသောသူတို့အား
ကြည်ညိုစေခြင်း
ငှာလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီး၍။ပ။
တရားစကားကို
ဟောကြားတော်မူပြီးနောက်
သာရိပုတ္တရာ
မောဂ္ဂလာန်
တို့ကို-
''သာရိပုတ္တရာ
မောဂ္ဂလ္လာန်တို့
သင်တို့သည် သွားကြကုန်လော့၊
ကီဋာဂိရိသို့
သွား၍ အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်ခြင်းအမှု
'ပဗ္ဗာဇနီယကံ'
ကို
ပြုကုန်လော့၊
ထိုရဟန်းတို့သည်
သင်တို့၏
အတူနေတပည့်များ
ဖြစ်ကြကုန်၏၊''ဟု
မိန့်တော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရား
ထိုရဟန်းတို့သည်
ကြမ်းတမ်းပါကုန်၏၊
ခက်ထန်ပါကုန်၏၊
အကျွန်ုပ်တို့သည်
အဘယ်သို့လျှင်
အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို
ပြုရပါကုန်မည်
နည်းဟု (လျှောက်ကြကုန်၏)။
သာရိပုတ္တရာ
မောဂ္ဂလ္လာန်တို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သင်တို့သည်
များစွာသော
ရဟန်းတို့နှင့်အတူ
သွားကြကုန်လော့ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
''အသျှင်ဘုရား
ကောင်းပါပြီ''ဟု
သာရိပုတ္တရာနှင့်
မောဂ္ဂလ္လာန်တို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ပြန်ကြားလျှောက်ထားကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပြုရမည်၊
ရှေးဦးစွာ
အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့ကို
စောဒနာရမည်၊
ထို့နောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
ထို့နောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
ထို့နောက်
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်။
၂၄။
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤအဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်
အမျိုးကို
ဖျက်တတ်ကုန်၏၊
ယုတ်မာသော
အကျင့်ရှိကုန်၏၊
ဤရဟန်း တို့၏
ယုတ်မာသော
အကျင့်တို့ကို
မြင်လည်း
မြင်အပ်ကုန်၏၊
ကြားလည်း
ကြားအပ်ကုန်၏၊
ဤရဟန်းတို့သည်
ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော
အမျိုးတို့ကိုလည်း
မြင်လည်း
မြင်အပ်ကုန်၏၊
ကြားလည်း
ကြားအပ်ကုန်၏၊
အကယ်၍ သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
ဖြစ်အံ့၊
သံဃာသည် အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား
'အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌ မနေရ'ဟု
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်ရာ၏၊
ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤအဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်
အမျိုးကို
ဖျက်တတ်ကုန်၏၊
ယုတ်မာသော
အကျင့်ရှိ်ကုန်၏၊
ဤရဟန်း တို့၏
ယုတ်မာသော
အကျင့်တို့ကို
မြင်လည်း
မြင်အပ်ကုန်၏၊
ကြားလည်း
ကြားအပ်ကုန်၏၊
ဤရဟန်းတို့သည်
ဖျက်ဆီးအပ်ကုန်သော
အမျိုးတို့ကိုလည်း
မြင်လည်း
မြင်အပ်ကုန်၏၊
ကြားလည်း ကြားအပ်ကုန်၏၊
သံဃာသည် အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့အား
'အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌
မနေရ'ဟု
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်ခြင်းအမှုကို
ပြု၏၊ အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုကရဟန်း
တို့အား 'အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌
မနေရ'ဟု
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်ခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏၊
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောဆိုပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောဆိုပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည် အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်
မူလော့။ပ။
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့အား
'အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာ ဂိရိ၌
မနေရ'ဟု
ကီဋာဂိရိမှ
နှင်ထုတ်အပ်ပြီ၊
သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်
နေ၏၊ ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု မိန့်တော်မူ၏)။
------
မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၂၅။
ရဟန်းတိ်ု့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြု
လုပ်ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတိ်ု့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်လည်း
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၂၆။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံ၍
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်လည်း
တရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာ
မကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
တင်၍ ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်ခံ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတိ်ု့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဗ္ဗာဇနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
တရားသောကံတစ်ဆယ့်နှစ်ပါးပြီး၏။
------
ပြုလိုကပြုရာသောကံ တစ်ဆယ့်လေးပါး
၂၇။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက
်ပြောကြား စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိ့ကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိခြင်း၊
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်
နေထိုင်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
(၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီးခြင်း၊
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့် ပျက်စီးခြင်း၊
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီးခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည် ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုကပြုရာ၏။
(၂)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း၊
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆိုခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
(၃)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ကိုယ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း။
နှုတ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ
ခြင်း၊
ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၄)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ကိုယ်၌ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သည်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်း။
နှုတ်၌ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သည်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်း၊
ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သည်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်း၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည် ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ကိုယ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း၊
နှုတ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ
ခြင်း၊
ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၆)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ ကိုယ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း၊
နှုတ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း၊
ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၇)
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်
မျိုးသည်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍ သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်း
ကို
ပြုလုပ်တတ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မလျော်
မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်
နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၈)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည် ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၉)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
နှုတ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
မြူးထူးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်း တို့ ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည် ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁၁)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်၌ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သော
အကျင့်နှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
နှုတ်၌
ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သော
အကျင့်နှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
မကျင့်အပ်သော
အကျင့်နှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁၂)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
နှုတ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်း တို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးအားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁၃)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
နှုတ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်ကိုယ်နှုတ်၌ဖြစ်သော
ယုတ်မာသော
အသက်မွေးခြင်းနှင့်
ပြည့်စုံ၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁၄)
ပြုလိုကပြုရာသောကံ
တစ်ဆယ့်လေးပါး
ပြီး၏။
------
ပဗ္ဗာဇနီယကံ၌ ကျင့်ဝတ် တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၂၈။
ရဟန်းတို့
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
အပြုခံရသော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်။
ဤ(ဆို လတ္တံ့သည်)
ကား
ထိုသို့ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာ
ပြုကျင့်ရာသော
ကျင့်ဝတ်တည်း၊
ပဉ္စင်းခံမပေးရ၊
နိဿရည်း
မပေးရ၊
သာမဏေကို မလုပ်ကျွေးစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ 'မနှစ်
သက်ရ'၊ သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဩဝါဒမပေးရ၊
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်ရ၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား ရ၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ဆုံးမခြင်းကို
မပြုရ၊
အကြီးအမှုးအရာကို
မယူရ၊
ခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့စေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းများနှင့်
မရောယှက်ရ။
ဤကား
ကောင်းစွာ
ပြုကျင့်ရာသော
ကျင့်ဝတ်တည်း။
ပဗ္ဗာဇနီယကံ၌
ကျင့်ဝတ်
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါးပြီး၏။
-------------
၂၉။
ထိုအခါ
သာရိပုတ္တရာ
မောဂ္ဂလ္လာန်အမှူးရှိသော
ရဟန်းအပေါင်းသည်
ကီဋာဂိရိသို့
သွားပြီးလျှင်
''အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့သည်
ကီဋာဂိရိ၌
မနေရ''ဟု အဿဇိ
ပုနဗ္ဗသုက
ရဟန်းတို့ကို
ကီဋာဂိရိမှ့နှင်ထုတ်မှု
'ပဗ္ဗာဇနီယကံ'ကို
ပြုလုပ်၏။
သံဃာက
နှင်ထုတ်မှု 'ပဗ္ဗာဇနီယကံ'
ပြုထားသော်လည်း
ထို (အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုက)
ရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ
မကျင့်ကုန်၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
မချကုန်၊ ကံမှထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
မကျင့်ကုန်။
ရဟန်းတို့ကိုသည်းမခံစေ
(မကန်တော့) ကုန်၊
ဆဲရေးကုန်၏၊ ရေရွတ်ကုန်၏၊
ဆန္ဒာဂတိ
ဒေါသာဂတိ
မောဟာဂတိ
ဘယာဂတိလိုက်ခြင်းသို့
ရောက်စေကုန်၏၊
အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း
ဖဲသွားကုန်၏၊
လူလည်းထွက်ကုန်၏။
အလိုနည်းသော
ရဟန်းတို့သည်
''သံဃာက
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုထားပါလျက်
အဘယ့်ကြောင့်
အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ
မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
မချကုန်ဘိသနည်း၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊
ရဟန်းတို့ကို
သည်းမခံစေ (မကန်တော့)
ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း၊
ရေရွတ်ကုန်ဘိသနည်း၊၊
ဆန္ဒာဂတိ
ဒေါသာဂတိ မောဟာဂတိ
ဘယာဂတိလိုက်ခြင်းသို့
ရောက်စေကုန်ဘိသနည်း၊
အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း
ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊
လူလည်းထွက်ကုန်ဘိသနည်း၊''ဟု
ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊
ရှုတ်ချကုန်၏၊
အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုရဟန်းတို့သည်
ဤအကြောင်းကို
မြတ်စွာဘုရားအား
လျှောက်ကြကုန်၏၊
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းသံဃာကို
စည်းဝေးစေ၍
ရဟန်းတို့ကို-
''ရဟန်းတို့
သံဃာက
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုထားပါလျက်
အဿဇိ ပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ
မကျင့်ကုန်၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
မချကုန်၊
ကံမှ ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
မကျင့်ကုန်။
ရဟန်းတို့ကိုသည်းမခံစေ
(မကန်တော့)
ကုန်၊
ဆဲရေးကုန်၏၊
ရေရွတ်ကုန်၏၊
ဆန္ဒာဂတိ ဒေါသာဂတိ
မောဟာဂတိ
ဘယာဂတိလိုက်ခြင်းသို့
ရောက်စေကုန်၏၊
အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း
ဖဲသွားကုန်၏၊
လူလည်းထွက်ကုန်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
စိစစ်
မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊
ရဟန်းတို့
မလျောက်ပတ်။ပ။
ရဟန်းတို့
သံဃာက ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုထားပါလျက်
ထို
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျားတို့သည်
အဘယ့်ကြောင့်
ကောင်းစွာ
မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
မချကုန်ဘိသနည်း၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
မကျင့်ကုန်ဘိသနည်း၊
ရဟန်းတို့ကိုသည်းမခံစေ
(မကန်တော့)
ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆဲရေးကုန်ဘိသနည်း၊
ရေရွတ်ကုန်ဘိသနည်း၊
ဆန္ဒာဂတိ
ဒေါသာဂတိ
မောဟာဂတိ
ဘယာဂတိလိုက်ခြင်းသို့
ရောက်စေကုန်ဘိသနည်း၊
အရပ်တစ်ပါးသို့လည်း
ဖဲသွားကုန်ဘိသနည်း၊
လူလည်း ထွက်ကုန်ဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤ(ရဟန်းတို့
ပြုမိသော
အမှု) သည်
မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီးနောက်။ပ။
တရားစကားကို
ဟောတော်မူ၍
ရဟန်းတို့ကို
မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေလင့်။
------
မငြိမ်းစေအပ်သော အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၃၀။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ဥပဇ္ဈာယ်
ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်းပေး၏၊
သာမဏေကို
လုပ်ကျွေးပြုစုစေ၏၊
ရဟန်းမိန်းမတို့
အား ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
သာယာနှစ်သက်၏
(လက်ခံ၏)၊
သမ္မုတိရ၍လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ကံပြုရဟန်းတို့ကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသောရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။ ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊
ဆုံးမခြင်းကို
ပြု၏၊ အကြီး
အမှူးအရာကိုယူ၏၊
ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ
(အပြစ်တင်) ၏၊
အောက်မေ့စေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်
ရော ယှက်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ပဗ္ဗာဇနီယကံ၌
မငြိမ်းစေအပ်သော
အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
ပဗ္ဗာဇနီယကံ၌ ငြိမ်းစေအပ်သော အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၃၁။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေး၊
နိဿရည်းမပေး၊
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေ၊
ရဟန်း
မိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန် သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ မနှစ်သက်
(လက်မခံ)၊
သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်း မိန်းမတို့ကို
ဩဝါဒမပေး
(မဆုံးမ)။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား ပဗ္ဗာဇနီယ
ကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊
ကံပြုရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့၊
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊ ဆုံးမခြင်းကို
မပြု၊
အကြီးအမှူး
အရာကို မယူ၊ ခွင့်မတောင်း၊
မစောဒနာ
(အပြစ်မတင်)၊
မအောက်မေ့စေ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်၊ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပဗ္ဗာဇနီယကံ၌
ငြိမ်းစေအပ်သော
အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
ပြီး၏။
၃၂။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်-
ရဟန်းတို့
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
အပြုခံရသော
ထိုရဟန်းသည်
သံဃာသို့
ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌ကိုယ်ဝတ်ကို
စံပယ်တင်လျက်
သီတင်းကြီးရဟန်းတို့၏
ခြေတို့ကို
ရှိခိုး၍
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်
ကာ လက်အုပ်ချီပြီးလျှင်
ဤသို့
လျှောက်ရမည်။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာက
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
ပဗ္ဗာဇနီယ
ကံငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏ဟု
(လျှောက်ရမည်)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက ပဗ္ဗာ
ဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤမည်သော ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ဤမည်သောရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏။
ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက ပဗ္ဗာ
ဇနီယကံ့ပြုထားသောကြောင့်
ဤမည်သော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဤမည်သော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏။ ဤမည်သော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ငြိမ်းမူကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤမည်သော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဤမည်သော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ဤမည်သော ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
ဤမည်သော
ရဟန်းအား
ပဗ္ဗာဇနီယကံကို
ငြိမ်းစေအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့ ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယ
ပဗ္ဗာဇနီယကံ
ပြီး၏။
------
၄-ပဋိသာရဏီယကံ
၃၃။
တစ်ရံရောအခါ
အသျှင်သုဓမ္မသည်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်၌
စိတ္တသူကြွယ်၏
ကျောင်းထိုင်ရဟန်း
ဖြစ်၏၊
အမှုသစ်နှင့်
ယှဉ်၏၊ မြဲသော
ဆွမ်းဝတ်ရှိ၏။
စိတ္တသူကြွယ်သည်
သံဃာကိုလည်းကောင်း၊
ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း၊
ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း
ပင့်ဖိတ်လိုသောအခါတိုင်း
အသျှင်သုဓမ္မကို
မပန်ကြားဘဲ
မပင့်ဖိတ်။
ထိုအခါ၌
အသျှင်သာရိပုတ္တရာ
အသျှင်မဟာမောဂ္ဂလ္လာန်
အသျှင်မဟာကစ္စာန
အသျှင်မဟာကောဋ္ဌိက
အသျှင်မဟာကပ္ပိန
အသျှင်မဟာစုန္ဒ
အသျှင်အနုရုဒ္ဓါ
အသျှင်ရေဝတ
အသျှင်ဥပါလိ
အသျှင်အာနန္ဒာ
အသျှင်ရာဟုလာဟု
ဆိုအပ်သော
များစွာသော
မထေရ်ကြီးတို့သည်
ကာသိတိုင်းတို့၌
ဒေသစာရီလှည့်လည်သည်ရှိသော်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
ရောက်လာကုန်၏၊
စိတ္တသူကြွယ်သည်
''မစ္ဆိကာ
သဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းများ
ရောက်လာကုန်
သတတ်''ဟု
ကြား၏။
ထိုအခါ
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းတို့ထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
ရိုသေစွာ
ရှိခိုးလျက်
တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေသော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
အသျှင်သာရိပုတ္တရာသည်
တရားစကားဖြင့်
(အကျိုးစီးပွားကို)
သိမြင်စေလျက်
(တရားကို)
ဆောက်တည်စေကာ
(တရားကျင့်သုံးရန်)
ထက်သန်ရွှင်လန်းစေတော်မူ၏။
ထိုအခါ
စိတ္တသူကြွယ်သည်
အသျှင်သာရိပုတ္တရာက
တရားစကားဖြင့်
(အကျိုးစီးပွားကို)
သိမြင်စေလျက်
(တရားကို)
ဆောက်တည်စေကာ
(တရားကျင့်သုံးရန်)
ထက်သန်ရွှင်လန်းစေပြီးသော်
မထေရ်ကြီးရဟန်းတို့ကို
''အသျှင်ဘုရားတို့
မထေရ်ကြီးတို့သည်
နက်ဖြန်အလို့ငှါ
တပည့်တော်၏ အာဂန္တုကဘတ်
'ခရီးသွားပုဂ္ဂိုလ်တို့အား
လှူအပ်သောဆွမ်း'ကို
လက်ခံတော်မူပါကုန်လော့''ဟု
လျှောက်၏။
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းတို့သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းဖြင့်
လက်ခံကုန်၏။
ထိုအခါ
စိတ္တသူကြွယ်သည်
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းတို့၏
လက်ခံခြင်းကို
သိ၍ နေရာမှ
ထပြီးလျှင်
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းတို့ကို
ရှိခိုး၍
အရိုအသေပြုပြီးနောက်
အသျှင်သုဓမ္မထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
ရှိခိုးလျက်
တစ်ခုသောနေရာ၌
ရပ်တည်ကာ
''အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
နက်ဖြန်အလို့ငှါ
မထေရ်ကြီးတို့နှင့်အတူတကွ
တပည့်တော်၏ ဆွမ်းကို
လက်ခံတော်မူပါ''ဟု
အသျှင်သုဓမ္မကို
လျှောက်၏။
ထိုအခါ
အသျှင်သုဓမ္မသည်
''ဤစိတ္တသူကြွယ်သည်
သံဃာကိုလည်းကောင်း၊
ဂိုဏ်းကိုလည်းကောင်း၊
ပုဂ္ဂိုလ်ကိုလည်းကောင်း
ပင့်ဖိတ်လိုသော
အခါတိုင်း
ငါ့ကို
မပန်ကြားဘဲ
ရှေးက မပင့်ဖိတ်ဘဲ
ယခုအခါ၌
ပင့်ဖိတ်ဘိ၏၊
ယခု
ဤစိတ္တသူကြွယ်သည်
ပျက်စီးပြီ၊
ငါ့အပေါ်၌
ငဲ့ကွက်ခြင်း
သဘောမရှိ၊
ခင်မင်သော
သဘောမရှိ''ဟု
(နှလုံးသွင်း၍)
''သူကြွယ်
တန်ပြီ ငါ
လက်မခံ''ဟု
စိတ္တသူကြွယ်ကို
(ဆို၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
စိတ္တသူကြွယ်သည်
အသျှင်သုဓမ္မကို
''အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
နက်ဖြန်အလို့ငှါ
မထေရ်ကြီးတို့နှင့်
အတူတကွ
တပည့်တော်၏
ဆွမ်းကို
လက်ခံ
တော်မူပါ''ဟု
လျှောက်၏။
''သူကြွယ်
တန်ပြီ ငါ
လက်မခံ''ဟု
ဆို၏။
ထိုအခါ
စိတ္တသူကြွယ်သည်
''အသျှင်သုဓမ္မသည်
လက်ခံသည်
ဖြစ်စေ၊
လက်မခံသည်
ဖြစ်စေ ငါ့အား
အဘယ်သို့
ပြုလတ္တံ့နည်း''ဟု
အသျှင်သုဓမ္မကို
ရှိခိုး၍
အရိုအသေပြုပြီးလျှင်
ဖဲခွါသွားလေ၏။
၃၄။
ထို့နောက်
စိတ္တသူကြွယ်သည်
ထိုညဉ့်လွန်သဖြင့်
မထေရ်ကြီး
ရဟန်းတို့အတွက်
မွန်မြတ်သော
ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကို
စီမံစေ၏။
ထိုအခါ
အသျှင်သုဓမ္မသည်
''မထေရ်ကြီးတို့အတွက်
စီမံထားသော
စိတ္တ
သူကြွယ်၏
ဆွမ်းကို
ကြည့်ရှုရမူ
ကောင်းလေစွ''ဟု
(နှလုံးသွင်း၍)
နံနက်အချိန်၌
သင်္ကန်းကို
ပြင်ဝတ်၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ယူကာ
စိတ္တသူကြွယ်၏
နေအိမ်သို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
ခင်းထားသော
နေရာ၌
ထိုင်၏။
ထိုအခါ
အသျှင်သုဓမ္မထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
ရှိခိုးပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌ ထိုင်နေသော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
''သူကြွယ် သင်
စီရင်ထားသော
ဤခဲဖွယ်ဘောဇဉ်ကား
များပြားလှပါပေ၏၊
သို့ရာတွင်
ဤ(များပြား
လှသော
ခဲဖွယ်ဘောဇဉ်)
၌ နှမ်းပျစ်မုန့်
တစ်ခုကား
မပါရှိချေ''ဟု
အသျှင်သုဓမ္မက
ပြောဆို၏။
အသျှင်ဘုရား
များစွာသော
ဘုရားစကားတော်
ဖြစ်သော
ရတနာများ
ရှိပါလျက်
အသျှင်ဘုရားသည်
နှမ်းပျစ်မုန့်ဟူသော
ရှားပါးသော
စကားကိုသာလျှင်
ပြောဆိုဘိ၏။
အသျှင်ဘုရား
ရှေးက
ဖြစ်ဖူးပါသည်၊
ဒကိ္ခဏပထတိုင်းသား
ကုန်သည်တို့သည်
အရှေ့ဇနပုဒ်သို့
ကုန်သွယ်ရန်
သွားပါကုန်၏၊
ထို ဒကိ္ခဏပထတိုင်းသား
ကုန်သည်တို့သည်
အရှေ့ဇနပုဒ်မှ
ဆောင်ယူလာ
အပ်သော
ကြက်မသည်
ကျီးနှင့်အတူ
ပေါင်းဖော်၍
ကြက်ငယ်ကို
မွေးဖွားပါသည်၊
အသျှင်ဘုရား
ထိုကြက်ငယ်သည်
ကျီးသံမြည်လိုသောအခါ
'အာအောက်ကလိ'ဟု
မြည်ပါ၏၊
ကြက်သံတွန်လိုသောအခါ
'အောက်ကလိအာ'ဟု
တွန်ပါ၏၊
အသျှင်ဘုရား ဤအတူပင်
များစွာသော
ဘုရားစကားတော်ဖြစ်သော
ရတနာများ
ရှိပါလျက်
အသျှင်ဘုရားသည်
နှမ်းပျစ်မုန့်ဟူသော
ရှားပါးသော
စကားကိုသာလျှင်
ပြော
ဆိုဘိ၏ဟု
(လျှောက်၏)။
''သူကြွယ်
သင်သည်
ငါ့ကို
ဆဲရေး၏၊
သူကြွယ် သင်သည်
ငါ့ကို
ရေရွတ်၏၊
သူကြွယ်
ဤကျောင်းသည်
သင်၏
ကျောင်းတည်း၊
ငါ
ဖဲသွားတော့အံ့''ဟု
(ပြောဆို၏)။
အသျှင်ဘုရား
အကျွန်ုပ်သည်
အသျှင်ဘုရားကို
မဆဲရေးပါ၊
မရေရွတ်ပါ၊
အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်အနီး
ပျော်မွေ့ဖွယ်ကောင်းသော
ဝှေးပင်ဥယျာဉ်၌
သီတင်းသုံးနေတော်မူ
ပါလော့၊
တပည့်တော်သည်
အသျှင်ဘုရားအား
သင်္ကန်း
ဆွမ်း
ကျောင်း သူနာ၏
အထောက်အပံ့ဖြစ်သော
ဆေးပစ္စည်းအသုံးအဆောင်တို့
ဖြင့်
အားထုတ်ပါအံ့ဟု
(လျှောက်၏)။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
အသျှင်သုဓမ္မသည်
စိတ္တသူကြွယ်ကို
''သူကြွယ်
သင်သည်
ငါ့ကို ဆဲရေး၏၊
သူကြွယ်
သင်သည်
ငါ့ကို
ရေရွတ်၏၊ သူကြွယ်
ဤကျောင်းသည်
သင်၏
ကျောင်းတည်း၊
ငါဖဲသွားတော့အံ့''ဟု
(ပြောဆို၏)။
''အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
အဘယ်အရပ်သို့
သွားမည်နည်း''ဟု
(မေးလျှောက်၏)။
''သူကြွယ်
မြတ်စွာဘုရားကို
ဖူးမြော်ရန်
သာဝတ္ထိပြည်သို့
ငါသွားမည်''ဟု
(ပြော၏)။
''အသျှင်ဘုရား
သို့
ဖြစ်လျှင်
အသျှင်ဘုရားနှင့်
တပည့်တော်
ပြောအပ်သမျှ
စကားအလုံးစုံကို့မြတ်စွာဘုရားအား
လျှောက်ကြားပါလေ၊
အသျှင်ဘုရား
အသျှင်ဘုရားသည်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
တစ်ဖန် ပြန်လာရသည်မှာအံ့ဩဖွယ်မဟုတ်ပါ''ဟု
(လျှောက်၏)။
၃၅။
ထိုအခါ
အသျှင်သုဓမ္မသည်
ကျောင်း အိပ်ရာ
နေရာကို
သိုမှီးသိမ်းဆည်း၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ယူပြီးလျှင်
သာဝတ္ထိပြည်သို့
ဖဲသွားလေ၏၊
အစဉ်အတိုင်း
သွားလေသော်
သာဝတ္ထိပြည်
အနာထပိဏ်
သူဌေး၏
အရံဖြစ်သော
ဇေတဝန်ကျောင်းတော်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
မြတ်စွာဘုရားကို
ရှိခိုး
ပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေကာ မိမိနှင့်
စိတ္တသူကြွယ်
ပြောအပ်သမျှ
စကားအလုံးစုံကို
မြတ်စွာ
ဘုရားအား
လျှောက်၏။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
မလျောက်ပတ် မလျော်ကန်
မသင့်တင့်၊
ရဟန်းတို့၏
အပြုအမူ မဟုတ်၊
မအပ်၊
မပြုသင့်။
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
သင်သည်
သဒ္ဓါတရားရှိသော
ကြည်ညိုသော
လှူဒါန်းတတ်သော
(ဝေယျာဝစ္စကို)
ပြုလုပ်တတ်သော
သံဃာကို
လုပ်ကျွေးတတ်သော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
အဘယ့်ကြောင့်
ဆဲရေးဘိသနည်း၊
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ရှုတ်ချဘိသနည်း၊
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
ဤ(သင်ပြုမိသောအမှု)
သည် မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား
ကြည်ညို
စေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ပ။
တရားစကားကို
ဟောတော်မူပြီးလျှင်
ရဟန်းတို့ကို
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
''သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်''ဟု
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလော့ဟု
မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပြုရမည်၊
သုဓမ္မရဟန်းကို
ရှေးဦးစွာ
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာပြီးနောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
ကျွမ်း ကျင်
လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
၃၆။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤသုဓမ္မ
ရဟန်းသည် သဒ္ဓါတရားရှိသော
ကြည်ညိုတတ်သော
လှူဒါန်းတတ်သော
(ဝေယျာဝစ္စကို)
ပြုလုပ်
တတ်သောသံဃာအား
လုပ်ကျွေးတတ်သော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ဆဲရေး၏၊
ယုတ်မာသော စကားဖြင့်
ရှုတ်ချ၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤသုဓမ္မရဟန်းသည်
သဒ္ဓါတရားရှိသော
ကြည်ညိုသော
လှူဒါန်းတတ်သော
(ဝေယျာဝစ္စကို)
ပြုလုပ်တတ်သော
သံဃာအား လုပ်ကျွေးတတ်သော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ဆဲရေး၏၊
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့် ရှုတ်ချ၏၊
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံ
စေရမည်'ဟု
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလုပ်၏၊ သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြု ခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆို ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏၊
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤသုဓမ္မရဟန်းသည်
သဒ္ဓါတရားရှိသော
ကြည်ညိုသော
လှူဒါန်းတတ်သော
(ဝေယျာဝစ္စကို)
ပြုလုပ်တတ်သော
သံဃာအား လုပ်ကျွေးတတ်သော
စိတ္တသူကြွယ်ကို
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ဆဲရေး၏၊
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ရှုတ်ချ၏၊
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည် စိတ္တ
သူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြု၏။
သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည်
စိတ္တ့သူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
'သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
ပဋိသာရ
ဏီယကံကို ပြုအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်
မူ၏)။
------
မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၃၇။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲ ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်လည်း
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
အာပတ်
မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်း နှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ပဋိသာရဏီကံ၌
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၃၈။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍့ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံ၍
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော ပဋိသာရဏီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်လည်း
တရားသောကံ ဝိနည်း
နှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်
ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
ဒေသနာမကြားအပ်သောသေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်
သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်လည်း
တရားသောကံ ဝိနည်း
နှင့်ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သို့
တင်၍ ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပဋိသာရဏီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ပဋိသာရဏီကံ၌
တရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးပြီး၏။
------
ပြုလိုက ပြုရာသောကံလေးပါး
၃၉။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
လူတို့အား
လာဘ်မရအောင်
လုံ့လပြု၏၊
လူတို့အား
အကျိုးမဲ့ဖြစ်အောင်
လုံ့လပြု၏၊
လူတို့အား
နေရာမရအောင်
လုံ့လပြု၏၊
လူကို
ဆဲရေး၏၊
ရေရွတ်၏၊
လူလူချင်း
ကွဲပြားစေ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
လူတို့အား
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
လူတို့အား
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
လူတို့အား
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
လူကို
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ဆဲရေး၏၊
ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ရှုတ်ချ၏၊
လူတို့အား
တရားနှင့်လျော်သော
ဝန်ခံချက်ကို
မမှန်ကန်စေ
'ချွတ်ယွင်းစေ၏'။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
ရဟန်းငါးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်း တစ်မျိုးသည်
လူတို့အား
လာဘ်မရအောင်
လုံ့လပြု၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူတို့အား
အကျိုးမဲ့ဖြစ်
အောင်
လုံ့လပြု၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူတို့အား
နေရာမရအောင်
လုံ့လပြု၏၊ ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူကို
ဆဲရေး၏၊
ရေရွတ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူလူချင်း
ကွဲပြားစေ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်း
ငါးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၃)
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းငါးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူတို့အား
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူတို့ အား
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူတို့အား
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လူကို ယုတ်မာသော
စကားဖြင့်
ဆဲရေး၏၊ ရှုတ်ချ၏၊
ရဟန်းတစ်
မျိုးသည်
တရားနှင့်လျော်သော
ဝန်ခံချက်ကို
ချွတ်ယွင်းစေ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းငါးမျိုးတို့အား
သံဃာသည် ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။ (၄)
ပြုလိုက
ပြုရာသောကံလေးပါး
ပြီး၏။
------
ပဋိသာရဏီယကံ၌ ကျင့်ဝတ်တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၄၀။
ရဟန်းတို့
ပဋိသာရဏီယကံ
အပြုခံရသော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်။
ဤ(ဆိုလတ္တံ့သည်)
ကား ထိုသို့
ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရာသော
ဝတ်တည်း၊
(ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံ
မပေးရ၊
နိဿရည်း
မပေးရ၊ သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမ ရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ 'မနှစ်သက်'
ရ၊ သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမရ၊
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်ရ၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊ ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ဆိုဆုံးမ
ခြင်းကို
မပြုရ၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူရ၊ အခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့စေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်ရ၊
ဤကား ကျင့်ဝတ်တည်း။
ပဋိသာရဏီယကံ၌
ကျင့်ဝတ်
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
၄၁။
ထိုအခါ
သံဃာသည်
'သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်'ဟု
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုလုပ်၏။
သံဃာက
ပဋိသာရဏီယကံကို
ပြုထားသော
ထိုသုဓမ္မရဟန်းသည်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
သွားပြီးလျှင်
မျက်နှာမသာယာသည်
ဖြစ်၍
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေခြင်းငှါ
မတတ်နိုင်သဖြင့်
သာဝတ္ထိပြည်သို့
တစ်ဖန်
ပြန်လာ၏။
ရဟန်းတို့သည်
''ငါ့သျှင်သုဓမ္မ
သင်သည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေအပ်ပြီလော''ဟု
မေးကုန်၏။
ငါ့သျှင်တို့
အကျွန်ုပ်သည်
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
သွားပြီးလျှင်
မျက်နှာမသာယာသည်ဖြစ်၍
စိတ္တ
သူကြွယ်ကိုသည်းခံစေခြင်းငှါ
မတတ်နိုင်ပါဟု
ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအ
ကြောင်းကို လျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
သို့
ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရန်
အဖော် တမန်
ရဟန်းကို
ပေးလော့၊
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပေးရမည်။
ရှေးဦးစွာ
ရဟန်းကို
တောင်းပန်ရမည်၊
တောင်းပန်ပြီးနောက်
ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်၌
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရန်
ဤမည်သော
ရဟန်းကို
အဖော်တမန်
ရဟန်းပြု၍
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပေးရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို) နာတော်မူလော့၊
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရန်
ဤမည်သော
ရဟန်းကို
အဖော်တမန်
ရဟန်းပြု၍
ပေး၏၊
သုဓမ္မရဟန်းအား
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရန်
ဤမည်သော
ရဟန်းကို
အဖော်တမန်
ရဟန်းပြု၍
ပေးခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရန်
ဤမည်သော
ရဟန်းကို
အဖော်တမန် ရဟန်းပြု၍
ပေးအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်
နေ၏၊ ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်)။
၄၂။
ရဟန်းတို့
သို့
ဖြစ်လျှင်
သုဓမ္မရဟန်းသည်
အဖော်တမန်
ရဟန်းနှင့်
အတူ
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇန
ပုဒ်သို့
သွား၍
''သူကြွယ်သည်းခံပါ၊
သင့်ကို
ကြည်သာစေပါ၏''ဟု
စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေရမည်။
ဤသို့
ပြောသဖြင့်
အကယ်၍သည်းခံငြားအံ့၊
ကောင်း၏။
အကယ်၍သည်းမခံငြားအံ့၊
အဖော်တမန်
ရဟန်းသည်
''သူကြွယ်
ဤရဟန်းအားသည်းခံပါ၊
သင့်ကို ကြည်သာစေပါ၏''ဟု
ပြောဆိုရမည်။
ဤသို့
ပြောဆိုသဖြင့်
အကယ်၍သည်းခံငြားအံ့၊
ကောင်း၏၊
အကယ်၍သည်းမခံငြားအံ့၊
အဖော် တမန်
ရဟန်းသည်
''သူကြွယ်
ဤရဟန်းအားသည်းခံပါ၊
ငါသည်
သင့်ကို
ကြည်သာစေပါ၏''ဟု
ပြောဆိုရမည်။
ဤသို့
ပြောဆိုသဖြင့်
အကယ်၍သည်းခံငြားအံ့၊
ကောင်း၏၊
အကယ်၍သည်းမခံငြားအံ့၊
အဖော် တမန်
ရဟန်းသည်
''သူကြွယ်
ဤရဟန်းအား
သံဃာ၏ စကားဖြင့်သည်းခံပါ''ဟု
ပြောဆိုရမည်။
ဤသို့
ပြောဆိုသဖြင့်
အကယ်၍သည်းခံငြားအံ့၊
ကောင်း၏၊
အကယ်၍သည်းမခံငြားအံ့၊
အဖော် တမန်
ရဟန်းသည်
သုဓမ္မရဟန်းကို
စိတ္တသူကြွယ်၏
မြင်လောက်ရာ
အရပ်ကို မစွန့်စေဘဲ၊
ကြားလောက်ရာအရပ်ကို
မစွန့်စေဘဲ
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌
ဧကသီကို
စံပယ်တင်စေကာ
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်စေ
ပြီးလျှင် လက်အုပ်ချီစေ၍
ထိုအာပတ်ကို
ပြောကြားစေရမည်
'ဒေသနာကြားစေရမည်'ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ထိုအခါ
အသျှင်သုဓမ္မသည်
အဖော်တမန်
ရဟန်းနှင့်အတူ
မစ္ဆိကာသဏ္ဍဇနပုဒ်သို့
သွား၍ စိတ္တသူကြွယ်ကိုသည်းခံစေ၏။
ထိုသုဓမ္မရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊ (မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်
ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ရဟန်းတို့ထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
''ငါ့သျှင်တို့
သံဃာက
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊ (မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊ အကျွန်ုပ်သည်
အဘယ်သို့
ကျင့်အပ်ပါသေးသနည်း''ဟု
မေးလျှောက်၏။
ရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏၊
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေလော့။
------
မငြိမ်းစေအပ်သော အကြောင်းတစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၄၃။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍) ပဉ္စင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်းပေး၏၊
သာမဏေကို
လုပ်ကျွေးပြု
စုစေ၏၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
သာယာ၏၊
သမ္မုတိရ၍လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ပဋိသာရဏီယကံပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို့ကဲ့ရဲ့၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။ ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်ငံ့၍)
ထား၏၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
ပြုလုပ်၏၊
အကြီးအမှူးအရာကို
ယူ၏၊ ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ၏၊ အောက်မေ့စေ၏၊
(ပကတတ်)
ရဟန်းတို့နှင့်
ရော ယှက်၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ပဋိသာရဏီယကံ၌
မငြိမ်းစေအပ်သော
အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
ငြိမ်းစေအပ်သော အကြောင်း တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
၄၄။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍) ပဉ္စင်းခံ
မပေး၊
နိဿရည်း
မပေး၊
သာမဏေကို မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေ၊
ရဟန်း
မိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ၊
သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမ။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
မရောက်၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊ ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြု၊ အကြီး
အမှူးအရာကို
မယူ၊ ခွင့်မတောင်း၊
မစောဒနာ၊
မအောက်မေ့စေ၊
(ပကတတ်) ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပဋိသာရဏီယကံ၌
ငြိမ်းစေအပ်သော
အကြောင်း
တစ်ဆယ့်ရှစ်ပါး
ပြီး၏
------
၄၅။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်-
ရဟန်းတို့
ထိုသုဓမ္မရဟန်းသည်
သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌
ဧကသီကို စံပယ်တင်၍
သီတင်းကြီးရဟန်းတို့၏
ခြေတို့ကို
ရှိခိုးပြီးလျှင်
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်
လက်အုပ်ချီကာ
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာက
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
ပဋိသာရဏီယ ကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏''ဟု
ဆိုရမည်၊
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤသုဓမ္မရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို ချပါ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
ပဋိသာရဏီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည် သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏။
ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက ပဋိသာ
ရဏီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤသုဓမ္မရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကိုချပါ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
ပဋိသာရဏီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏၊
သံဃာသည့်သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏။
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံ
ငြိမ်းမူကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်
နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအ ကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
သံဃာက
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြုထားသောကြောင့်
ဤသုဓမ္မရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကိုချပါ၏၊
ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
ပဋိသာရဏီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏၊
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏။
သုဓမ္မ
ရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်
နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
သုဓမ္မရဟန်းအား
ပဋိသာရဏီယကံကို
ငြိမ်းစေအပ်ပြီ။
သံဃာအား
နှစ်သက်
ခြင်းရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထ
ပဋိသာရဏီယကံ
ပြီး၏။
------
၅-အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့် ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ
၄၆။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကောသမ္ဗီပြည်
ဃောသိတာရုံကျောင်း၌
သီတင်းသုံး
နေတော်မူသောအခါ
အသျှင်ဆန္နသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မရှုလို။
အလိုနည်းသော
ရဟန်းတို့သည်
''အသျှင်ဆန္နသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
အဘယ့်ကြောင့်
မရှုလိုဘိသနည်း''ဟု
ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊
ရှုတ်ချကုန်၏၊
အပြစ်ပြ
ပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ
ထိုရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းအပေါင်းကို
စည်းဝေးစေ၍-
''ရဟန်းတို့
ဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မရှုလိုဟူသည်
မှန်သလော''ဟု စိစစ်
မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊
ရဟန်းတို့
မလျောက်ပတ်။ပ။
ရဟန်းတို့
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ထိုယောက်ျားသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
အဘယ့်ကြောင့်
မရှုလိုဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤ(ဆန္နပြုမိသော
အမှု) သည်
မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား
ကြည်ညိုစေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီးနောက်။ပ။
တရားစကားကို
ဟောတော်မူ၍
ရဟန်းတို့ကို-
ရဟန်းတို့
သို့
ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်
အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလော့ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပြုရမည်။
ရှေးဦးစွာ
ဆန္နရဟန်းကို
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာပြီးနောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေ
ပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
(သိက္ခာပုဒ်၌)
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်
ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို သိစေရမည်-
၄၇။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္န
ရဟန်းသည့်အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မရှုလို၊
သံဃာအား လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍ ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်
အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို) နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မရှုလို၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြု၏၊ ဆန္န
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်
အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြု ခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်
အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မရှုလို၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြု၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်
နေ၏၊ ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရ မည်)။
''ရဟန်းတို့
ဆန္နရဟန်းကို
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်
အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုအပ်ပြီ''ဟု
ကျောင်းတိုက်
အဆက်ဆက်သို့လည်း
ပြောကြားကြကုန်လော့ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
------
မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၄၈။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပ
နီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြား
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပ
နီယကံသည်လည်း
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာ
ကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက့်ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲ
တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီ
ဖြစ်လျက် ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ် တကွဲတပြားစီ
ဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
နှင်ထုတ်အပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ၌
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၄၉။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပ
နီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။ မျက်
မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြား။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း၊
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
ဒေသနာမကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံသည်
တရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
နှင်ထုတ်အပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ၌
တရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
ပြုလိုက ပြုရာသောကံခြောက်ပါး
၅၀။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မျက်ကွယ်
မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်တတ်၏၊
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊ မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့
ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီး၏၊
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
မြင့်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါ
သုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည် အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌
အဓိကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်တတ်၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ အာပတ်
များပြား
အပိုင်းအခြားမရှိသူ
ဖြစ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူ
ဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်
နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေ
ပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီး၏၊
ရဟန်း
တစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြင့်မြတ်သော
အယူ ဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတို့ ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေ
ပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်
မျိုးသည်
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
သံဃာတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
နှင်ထုတ်အပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ၌
ပြုလိုက
ပြုရာသောကံ
ခြောက်ပါး
ပြီး၏။
------
ကျင့်ဝတ်လေးဆယ့်သုံးပါး
၅၁။
ရဟန်းတို့
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်။
ဤ(ဆိုလတ္တံ့သည်)
ကား ထိုသို့
ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရာသော
ကျင့်ဝတ်တည်း၊
(ထို ရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍) ပဉ္စင်းခံ
မပေးရ၊
နိဿရည်း
မပေးရ၊
သာမဏေကို မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာမနှစ်သက်ရ၊
သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမရ၊
သံဃာက
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
အလားတူ အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
မရောက်ရ၊
ကံကို မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊ ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦး ကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီခြင်းကို
အရိုအသေပြုခြင်းကို
နေရာကို ရှေးရှုဆောင်ခြင်းကို
'နေရာ
ခင်းခြင်းကို'
အိပ်ရာကို
ရှေးရှုဆောင်ခြင်းကို
'အိပ်ရာခင်းခြင်းကို'
ခြေဆေးရေကို
ခြေဆေးအင်းပျဉ်ကို
ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကို
သပိတ်သင်္ကန်းလှမ်းယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ကြေးပွတ်ခြင်းကို
မသာယာရ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
အကျင့်ပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊ အယူ
ပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
အသက်မွေးခြင်း
ပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
ရဟန်းအချင်းချင်း
ကွဲပြားအောင်
မပြုရ၊ လူတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဆောင်ရ၊
တိတ္ထိတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဆောင်ရ၊ တိတ္ထိတို့ကို
မမှီဝဲရ၊
ရဟန်းတို့ကို
မှီဝဲရမည်၊
ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
ကျင့်ရမည်၊
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်
အတူ
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌
မနေရ၊
တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌ မနေရ၊
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
မနေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်လျှင်
နေရာမှ
ထရမည်၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
မခြုတ်ခြယ်ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ပဝါရဏာကို (ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြုရ၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူရ၊
ခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့
စေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်ရ၊
ဤကား
ကျင့်ဝတ်တည်း။
အာပတ်ကိုမရှုခြင်းကြောင့်
နှင်ထုတ်အပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ၌
ကျင့်ဝတ်
လေးဆယ့်သုံးပါး
ပြီး၏။
------
၅၂။
ထိုအခါ
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြု၏။ အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှ
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွားလေ၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့သည်
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊ ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့က
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစား မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည်
နှိပ်စက်အပ်သည်
ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှလည်း
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွားပြန်၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့ကလည်း
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊ ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့က
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစား မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည့်နှိပ်စက်အပ်သည်
ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှလည်း
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွားပြန်၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့ကလည်း
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊
ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့က
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစား မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည်
နှိပ်စက်အပ်သည်
ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ကောသမ္ဗီသို့
တစ်ဖန် ပြန်လာ၏။
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊ (မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက် ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏။
ရဟန်းတို့ထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
''ငါ့သျှင်တို့
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်
မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
အကျွန်ုပ်သည်
အဘယ်သို့
ကျင့်အပ်ပါသေးသနည်း''ဟု
လျှောက်၏။
ရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေလော့။
------
မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း လေးဆယ့်သုံးပါး
၅၃။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာ ယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်း
ပေး၏၊ သာမဏေကို
ပြုစုလုပ်ကျွေးစေ၏၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
သာယာနှစ် သက်၏၊
သမ္မုတိရ၍လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
သံဃာက
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံပြုကြောင်း
ဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
ကဲ့ရဲ့၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။ (၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦး
ကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီခြင်းကို
အရိုအသေပြုခြင်းကို
နေရာခင်းခြင်းကို
သာယာ၏။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
ငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေ ရ။
(၁၅)
ရဟန်းတို့
အခြား
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
အိပ်ရာခင်းခြင်းကို
ခြေဆေးရေ (တည်ထားခြင်း)
ကို
ခြေဆေးအင်းပျဉ်နှင့်
ခြေပွတ်အိုးခြမ်း
(ထားခြင်း)
ကို
သပိတ်သင်္ကန်းလှမ်း
ယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ချေးပွတ်ခြင်းကို
သာယာ၏။
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(၂၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အကျင့်
ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အယူပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အသက်မွေးမှု
ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊ ရဟန်းအချင်းချင်း
ကွဲပြားစေ၏
'ကုန်းတိုက်၏'။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(၂၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
လူတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
ဆောင်၏ 'ဝတ်၏'၊
တိတ္ထိတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို ဆောင်၏
'ဝတ်၏'၊
တိတ္ထိတို့ကို
မှီဝဲ၏
'ဆည်းကပ်၏'၊
ရဟန်းတို့ကို
မမှီဝဲ
'မဆည်းကပ်'၊
ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
မကျင့်။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါး
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(၃၀)
ရဟန်းတို့
အခြား
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်အတူ
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌
နေ၏၊
တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌ နေ၏၊
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
နေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်လျှင်
နေရာမှမထ၊ ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
ခြုတ်ခြယ်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေ
ပနီယကံကို မငြိမ်းစေရ။
(၃၅)
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
ပြု၏၊
အကြီးအမှူးအရာကို
ယူ၏၊ ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ၏၊
အောက်မေ့စေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းတို့နှင့်
ရောယှက်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(၄၃)
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
လေးဆယ့်သုံးပါး
ပြီး၏။
------
ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း လေးဆယ့်သုံးပါး
၅၄။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေး၊
နိဿရည်း
မပေး၊ သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေးမပြုစုစေ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာ မနှစ်သက်၊
သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမ၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊ ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၁၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီခြင်းကို
ရိုသေခြင်းကို
နေရာခင်းခြင်းကို
မသာယာ။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါ
ငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေ
ရမည်။ (၁၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
အိပ်ရာခင်းခြင်းကို
ခြေဆေးရေ
(တည်ထားခြင်း)
ကို
ခြေဆေးအင်းပျဉ်နှင့်
ခြေပွတ်အိုးခြမ်း
(ထားခြင်း)
ကို
သပိတ်သင်္ကန်း
လှမ်းယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ချေးပွတ်ခြင်းကို
မသာယာ။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၂၀)
ရဟန်းတို့
အခြား
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီး
ခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
အကျင့်ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
အယူပျက်စီးခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
အသက်မွေးမှု
ပျက်စီးခြင်း
ဖြင့် မစွပ်စွဲ၊
ရဟန်းအချင်းချင်း
မကွဲပြားစေ 'ကုန်းမတိုက်'။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၂၅)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
လူတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဝတ်၊
တိတ္ထိတို့၏ တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဝတ်၊
တိတ္ထိတို့ကို
မမှီဝဲ
'မဆည်းကပ်'၊
ရဟန်းတို့ကို
မှီဝဲ၏
'ဆည်းကပ်၏'၊
ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
ကျင့်၏။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၃၀)
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်အတူ
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌
မနေ၊
တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌ မနေ၊
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
မနေ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်လျှင်
နေရာမှ ထ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
မခြုတ်ခြယ်။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၃၅)
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်)
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြု၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူ၊ ခွင့်မတောင်း၊
မစော ဒနာ၊
မအောက်မေ့စေ၊
(ပကတတ်)
ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(၄၃)
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
လေးဆယ့်သုံးပါး
ပြီး၏။
------
၅၅။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
သံဃာသို့ ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌
ဧကသီကို စံပယ်တင်ပြီးလျှင်
သီတင်းကြီး
ရဟန်းတို့၏ ခြေတို့ကို
ရှိခိုး၍
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်
လက်အုပ်ချီကာ-
''အသျှင်ဘုရားတို့
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော အကျွန်ုပ်သည့်ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက် ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
အာပတ်ကို မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံငြိမ်းခြင်းကို
တောင်းပါ၏''ဟု
လျှောက်ရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင်
လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို
မရှု ခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊ (မာန်
တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မရှု
ခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏၊
ဤကား သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊ (မာန်
တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မရှု
ခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆို ရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
သံဃာက ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆို ရာ၏။
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မရှုခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေ သဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမမြောက်
အာပတ်ကိုမရှုခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြီး၏။
------
၆-အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့် ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ
၅၆။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကောသမ္ဗီပြည်
ဃောသိတာရုံကျောင်း၌
သီတင်းသုံး
နေတော်မူသောအခါ
အသျှင်ဆန္နသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မကုစားလို။
အလိုနည်းသော
ရဟန်းတို့သည်''အသျှင်ဆန္နသည်
အာပတ်သို့ ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
အဘယ့်ကြောင့်
မကုစားလိုဘိသနည်း''ဟု
ကဲ့ရဲ့ကုန်၏၊
ရှုတ်ချကုန်၏၊
အပြစ်ပြပြောဆိုကြကုန်၏။
ထိုအခါ့ထိုရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းသံဃာကို
စည်းဝေးစေ၍-
''ရဟန်းတို့
ဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မကုစားလိုဟူသည်
မှန်သ လော''ဟု
စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
မှန်ပါသည်
မြတ်စွာဘုရားဟု
(လျှောက်ကြကုန်၏)။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၏၊
ရဟန်းတို့
မလျောက်ပတ်။ပ။
ရဟန်းတို့ (မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ထိုယောက်ျားသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို အဘယ့်ကြောင့်
မကုစားလိုဘိသနည်း။
ရဟန်းတို့ ဤ(ဆန္နပြုမိသောအမှု)
သည်
မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား
ကြည်ညိုစေခြင်းငှာလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူပြီးနောက်။ပ။
တရားစကားကို
ဟောကြားတော်မူ၍
ရဟန်းတို့ကို-
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြု အပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလော့။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပြုရမည်၊
ရှေးဦးစွာ
ဆန္နရဟန်းကို
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာပြီးနောက်
အောက်
မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
ကျွမ်းကျင်
လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်။
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မကုစားလို၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့ ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို
မကုစားလို၊
သံဃာသည် ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ကို ပြု၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုလုပ်ခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊ ထိုအသျှင်သည်
ပြော ဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
ဤဆန္နရဟန်းသည်
အာပတ်သို့
ရောက်ပြီး၍
အာပတ်ကို မကုစားလို၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယ
ကံကို ပြု၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူ တကွ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုလုပ်ခြင်းကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊ ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်
နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုအပ်ပြီ၊
သံဃာအား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်
နေ၏၊ ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်''ဟု
(သိစေရမည်)။
ရဟန်းတို့
''ဆန္နရဟန်းကို
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်
အတူတကွ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုအပ်ပြီ''ဟု
ကျောင်းတိုက်
အဆက်ဆက်သို့လည်း
ပြောကြား ကုန်လော့ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
------
ဥက္ခေပနီယကံ၌ မတရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၅၇။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်လည်း
မတရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်
မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာကြား
ပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့
မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်ကွယ်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မမေးမမြန်းဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီ မညွတ် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်မခံဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီ မညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်မသင့်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်
မဟုတ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာကြားပြီးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မစောဒနာဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီ
ဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်
ခြင်း။ပ။
မအောက်မေ့စေဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲတပြားစီဖြစ်
လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့မတင်ဘဲ
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မတရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မညီမညွတ်
တကွဲ တပြားစီဖြစ်လျက်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
မတရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
မညီညွတ်သောကံ
မကောင်းသဖြင့်
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
မတရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
တရားသောကံ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
၅၈။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံဖြစ်၏။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
မေးမြန်း၍ ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါး
နှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
တရားသောကံ
ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်လည်း
တရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ
ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ဒေသနာမကြား
အပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
အာပတ်သို့ တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မျက်မှောက်၌
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
မေးမြန်း၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဝန်ခံသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သင့်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာဂါမ်ဖြစ်သော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့် ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
ဒေသနာ
မကြားအပ်သေးသော
အာပတ်ဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
စောဒနာ၍ ပြုလုပ်
ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အောက်မေ့စေ၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရား သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။ပ။
အာပတ်သို့တင်၍
ပြုလုပ်ခြင်း၊
တရားသဖြင့်
ပြုလုပ်
ခြင်း၊
ညီညွတ်သဖြင့်
ပြုလုပ်ခြင်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံသည်
တရားသောကံ ဝိနည်းနှင့်
ညီညွတ်သောကံ ကောင်းစွာ
ပြေငြိမ်းသောကံ
ဖြစ်၏။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
တရားသောကံ
တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး
ပြီး၏။
------
ဥက္ခေပနီယကံ၌ ပြုလိုက ပြုရာသောကံ ခြောက်ပါး
၅၉။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မျက်ကွယ်မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်ဘက်
ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်တတ်၏၊
မိုက်မဲ
မလိမ္မာ အာပတ်များ
ပြားအပိုင်းအခြား
မရှိသူ
ဖြစ်၏၊ မလျော်
မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်ရောယှက်
နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
လွန်မြတ်သော
သီလအရာ၌
သီလပျက်စီး၏၊
လွန်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
လွန်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
တရား တော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
သံဃာတော်၏ ကျေးဇူမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါသုံးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မျက်ကွယ်
မျက်မှောက်
ငြင်းခုံလျက်
ဆန့်ကျင်
ဘက်ပြောကြား
စကားများ၍
သံဃာ၌ အဓိကရုဏ်းကို
ပြုလုပ်တတ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မိုက်မဲ့မလိမ္မာ
အာပတ်များပြား
အပိုင်းအခြား
မရှိသူ
ဖြစ်၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မလျော်မလျောက်ပတ်သော
လူသူဆက်ဆံရေးတို့ဖြင့်
လူတို့နှင့်
ရောယှက်နေထိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လွန်မြတ်သော
သီလအရာ၌ သီလ
ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လွန်မြတ်သော
အကျင့်အရာ၌
အကျင့်ပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
လွန်မြတ်သော
အယူဝါဒအရာ၌
အယူဝါဒပျက်စီး၏၊
ရဟန်းတို့ ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည် အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
ရဟန်းတို့
အခြားရဟန်းသုံးမျိုးတို့အားလည်း
သံဃာသည်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက ပြုရာ၏။
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
မြတ်စွာဘုရား၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
တရားတော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတစ်မျိုးသည်
သံဃာ တော်၏
ကျေးဇူးမဲ့ကို
ပြောဆို၏၊
ရဟန်းတို့
ဤရဟန်းသုံးမျိုးတို့အား
သံဃာသည်
အာပတ်ကို မကုစား
ခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလိုက
ပြုရာ၏။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
ပြုလိုက
ပြုရာသောကံ
ခြောက်ပါး
ပြီး၏။
------
ကျင့်ဝတ် လေးဆယ့်သုံးပါး
၆၀။
ရဟန်းတို့
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုအပ်သော
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ရမည်။
ဤ(ဆိုလတ္တံ့သည်)
ကား ထိုသို့ကျင့်ရာ၌
ကောင်းစွာကျင့်ရာသော
ကျင့်ဝတ်
တည်း၊
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံ
မပေးရ၊
နိဿရည်း
မပေးရ၊ သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေရ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန် သမုတ်ခြင်းကို
မသာယာမနှစ်သက်ရ၊
သမ္မုတိရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမရ၊
သံဃာက
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်ရ၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့ဖြစ်စေ
မရောက်ရ၊
ကံကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ကံပြုသော ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီခြင်းကို
အရိုအသေပြုခြင်းကို
နေရာကို
ရှေးရှု
ဆောင်ခြင်းကို
'နေရာခင်းခြင်းကို'
အိပ်ရာကို
ရှေးရှုဆောင်ခြင်းကို
'အိပ်ရာခင်းခြင်းကို'
ခြေဆေးရေကို
ခြေဆေးအင်းပျဉ်
ခြေပွတ်အိုးခြမ်းကို
သပိတ်သင်္ကန်းလှမ်းယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ချေးပွတ်
ခြင်းကို
မသာယာရ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
အကျင့်ပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
အယူဝါဒပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊ အသက်မွေးခြင်းပျက်စီးမှုဖြင့်
မစွပ်စွဲရ၊
ရဟန်းအချင်းချင်း
ကွဲပြားအောင်
မပြုရ
'ကုန်းမတိုက်ရ'၊
လူတို့၏တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဆောင်ရ၊
တိတ္ထိတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဆောင်ရ၊
တိတ္ထိတို့ကို
မမှီဝဲရ၊
ရဟန်းတို့ကို
မှီဝဲရမည်၊ ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
ကျင့်ရမည်၊
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်အတူ
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌
မနေရ၊ တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌ မနေရ၊
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
မနေရ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်လျှင်
နေရာမှ ထရမည်၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
မခြုတ်ခြယ်ရ၊
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထားရ၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြုရ၊ အကြီးအမှူးအရာကို
မယူရ၊
ခွင့်မတောင်းရ၊
မစောဒနာရ၊
မအောက်မေ့စေရ၊
(ပကတတ်)
ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်ရ၊
(ဤကား
ကျင့်ဝတ်တည်း)။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
ကျင့်ဝတ်
လေးဆယ့်သုံးပါး
ပြီး၏။
------
၆၁။
ထိုအခါ သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြု၏၊ အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာ က ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှ
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွား၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့သည်
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊
ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့က
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစားကြ မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည်
နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှလည်း
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွားပြန်၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့ကလည်း
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊
ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့သည်
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစားကြ မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည်
နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ထိုကျောင်းတိုက်မှလည်း
အခြားကျောင်းတိုက်သို့
သွားပြန်၏။
ထိုကျောင်းတိုက်ရှိ
ရဟန်းတို့ကလည်း
ရှိမခိုးကုန်၊
ခရီးဦးမကြိုဆိုကုန်၊
လက်အုပ်ချီမှုကို
မပြုကုန်၊
ရိုသေမှုကို
မပြုကုန်၊
ကောင်းစွာ
မပြုစုကုန်၊
မလေးစားကုန်၊
မမြတ်နိုးကုန်၊
မပူဇော်ကုန်။
ရဟန်းတို့က
ကောင်းစွာ
မပြုစု
မလေးစားကြ မမြတ်နိုး
မပူဇော်ကြသောကြောင့်
မရိုသေမှုသည်
နှိပ်စက်အပ်သည်ဖြစ်၍
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ကောသမ္ဗီသို့
တစ်ဖန်
ပြန်လာ၏။
ထိုဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်
ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
ရဟန်းတို့သို့
ချဉ်းကပ်၍-
''ငါ့သျှင်တို့
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်
ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
အကျွန်ုပ်သည်
အဘယ်သို့
ကျင့်အပ်ပါသေးသနည်း''ဟု
မေး၏။
ရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေလော့။
------
မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း လေးဆယ့်သုံးပါး
၆၂။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍) ပဉ္စင်းခံပေး၏၊
နိဿရည်း
ပေး၏၊
သာမဏေကို ပြုစုလုပ်ကျွေးစေ၏၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကို
သာယာနှစ်သက်၏၊
သမ္မုတိရ၍လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
ဆုံးမ၏၊
ရဟန်းတို့ ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော) ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အခြား
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
သံဃာက
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
ရောက်၏၊
အလားတူ အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက်
ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
ရောက်၏၊
ကံကို
ကဲ့ရဲ့၏၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
ကဲ့ရဲ့၏။ပ။
ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီခြင်းကို
အရိုအသေပြုခြင်းကို
နေရာခင်းခြင်းကို
သာယာနှစ်သက်၏။ပ။
ပကတတ်ရဟန်း၏
အိပ်ရာခင်းခြင်းကို
ခြေဆေးရေ
(တည်ထားခြင်း)
ကို
ခြေဆေးအင်းပျဉ်နှင့်
ခြေပွတ်
အိုးခြမ်းထားခြင်းကို
သပိတ်သင်္ကန်းလှမ်းယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ချေးပွတ်မှုကို
သာယာ့နှစ်သက်၏။ပ။
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အကျင့်ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အယူပျက်စီး
ခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
အသက်မွေးမှုပျက်စီးခြင်းဖြင့်
စွပ်စွဲ၏၊
ရဟန်း
အချင်းချင်း
ကွဲပြားစေ၏။ပ။
လူတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
ဆောင်၏၊ တိတ္ထိတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
ဆောင်၏၊
တိတ္ထိတို့ကို
မှီဝဲဆည်းကပ်၏၊
ရဟန်းတို့ကို
မမှီဝဲ
မဆည်းကပ်၊
ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
မကျင့်။ပ။
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်အတူ
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌
နေ၏၊
တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်
ဆောင်း စသည်၌
နေ၏၊
တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
နေ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်၍ နေရာမှ
မထ၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
ခြုတ်ခြယ်၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။ ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ပဝါရဏာကို
(ဆ ိုင်းငံ့၍)
ထား၏၊ ဆိုဆုံးမခြင်းကို
ပြု၏၊
အကြီးအမှူးအရာကို
ယူ၏၊
ခွင့်တောင်း၏၊
စောဒနာ၏၊
အောက်မေ့စေ၏၊
(ပကတတ်)
ရဟန်းတို့နှင့်
ရောယှက်၏၊
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
မငြိမ်းစေရ။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ၌
မငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
လေးဆယ့်သုံးပါးပြီး၏။
------
ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း လေးဆယ့်သုံးပါး
၆၃။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
(ထိုရဟန်းသည်
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ပြုလုပ်၍)
ပဉ္စင်းခံမပေး၊
နိဿရည်းမပေး၊
သာမဏေကို
မလုပ်ကျွေး
မပြုစုစေ၊
ရဟန်းမိန်းမတို့အား
ဆုံးမရန်
သမုတ်ခြင်းကိုလည်း
မသာယာ
မနှစ်သက်၊
သမုတ်ခံရသော်လည်း
ရဟန်းမိန်းမတို့ကို
မဆုံးမ။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယ
ကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အခြားအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအားလည်း
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုကြောင်းဖြစ်သော
အာပတ်သို့
မရောက်၊
အလားတူ
အခြားအာပတ်သို့
ဖြစ်စေ၊
ထို့ထက် ယုတ်ကြမ်းသော
အာပတ်သို့
ဖြစ်စေ
မရောက်၊ ကံကို
မကဲ့ရဲ့၊
ကံပြုသော
ရဟန်းတို့ကို
မကဲ့ရဲ့။ပ။
ပကတတ်ရဟန်း၏
ရှိခိုးခြင်းကို
ခရီးဦးကြိုဆိုခြင်းကို
လက်အုပ်ချီမှုကို
ရိုသေမှုကို
နေရာခင်းခြင်းကို
မသာယာ။ပ။
ပကတတ်ရဟန်း၏
အိပ်ရာခင်းခြင်းကို
ခြေဆေးရေ
(တည်ထားခြင်း)
ကို ခြေဆေးအင်းပျဉ်နှင့်
ခြေပွတ်
အိုးခြမ်းထားခြင်းကို
သပိတ်သင်္ကန်းလှမ်းယူခြင်းကို
ရေချိုးရာ၌
ကျောက်ကုန်း၌
ချေးပွတ်ခြင်းကို
မသာယာ။ပ။
ပကတတ်ရဟန်းကို
သီလပျက်စီးခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
အကျင့်ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
အယူပျက်စီးခြင်း
ဖြင့်မစွပ်စွဲ၊
အသက်မွေးမှု
ပျက်စီးခြင်းဖြင့်
မစွပ်စွဲ၊
ရဟန်းအချင်းချင်း
မကွဲပြားစေ။ပ။
လူတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဝတ်၊ တိတ္ထိတို့၏
တံခွန်ဖြစ်သော
အဝတ်ကို
မဝတ်၊ တိတ္ထိတို့ကို့မမှီဝဲမဆည်းကပ်၊
ရဟန်းတို့ကို
မှီဝဲဆည်းကပ်၏၊
ရဟန်းကျင့်ဝတ်၌
ကျင့်၏။ပ။
ပကတတ်ရဟန်းနှင့်
အတူ
တစ်မိုးတည်းသောကျောင်း၌
မနေ၊ တစ်မိုးတည်းသော
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌ မနေ၊ တစ်မိုးတည်းသော
ကျောင်း၌လည်းကောင်း၊
ဇရပ်တန်ဆောင်း
စသည်၌လည်းကောင်း
မနေ၊ ပကတတ်ရဟန်းကို
မြင်လျှင်
နေရာမှ ထ၏၊
ပကတတ်ရဟန်းကို
ကျောင်းတွင်း၌လည်းကောင်း၊
ကျောင်းပြင်၌လည်းကောင်း
မခြုတ်ခြယ်။ ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါငါးပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
ပကတတ်ရဟန်း၏
ဥပုသ်ကို (ဆိုင်းငံ့၍)
မထား။
ပဝါရဏာကို
(ဆိုင်းငံ့၍)
မထား၊
ဆိုဆုံးမခြင်းကို
မပြု၊
အကြီးအမှူးအရာကို
မယူ၊
ခွင့်မတောင်း၊
မစောဒနာ၊
မအောက်မေ့စေ၊
(ပကတတ်)
ရဟန်းတို့နှင့်
မရောယှက်။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရမည်။
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ၌
ငြိမ်းစေအပ်သောအကြောင်း
လေးဆယ့်သုံးပါး
ပြီး၏။
------
၆၄။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ငြိမ်းစေရမည်။
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
ဆန္နရဟန်းသည်
သံဃာသို့
ချဉ်းကပ်၍
လက်ဝဲတစ်ဖက်
ပခုံးထက်၌
ဧကသီကို
စံပယ်တင်ပြီးလျှင်
သီတင်းကြီး
ရဟန်းတို့၏
ခြေတို့ကို
ရှိခိုး၍
ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်
လက် အုပ်ချီကာ-
''အသျှင်ဘုရားတို့
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုထားသော
အကျွန်ုပ်သည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ပါ၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချပါ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်
ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်ပါ၏၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်းပါ၏''ဟု
ပြောဆိုရမည်။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
တောင်းရမည်။
ကျွမ်းကျင် လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို သိစေရမည်-
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာက ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုအပ်သော
ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုထားသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေရာ၏၊
ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုအပ်သော ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမူကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုထားသော)
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
ရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
နှစ်ကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။ပ။
သုံးကြိမ်မြောက်လည်း
ဤအကြောင်းကို
ပြောကြားပါ၏။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
အာပတ်ကို မကု
စားခြင်းကြောင့်
သံဃာက
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြုအပ်သော ဤဆန္နရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ကျင့်၏၊
(မာန်တည်းဟူသော)
အမွေးကို
ချ၏၊ ကံမှ
ထွက်မြောက်ကြောင်း
ကျင့်ဝတ်ကို
ကျင့်၏၊
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ
ငြိမ်းမှုကို
တောင်း၏၊
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်း
အား အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံကို
ငြိမ်းစေ၏၊
ဆန္နရဟန်း
အား အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယကံငြိမ်းမှုကို
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထိုအသျှင်သည်
ဆိတ်ဆိတ်နေရာ၏၊
အကြင်အသျှင်အား
နှစ်သက်ခြင်း
မရှိ၊
ထိုအသျှင်သည်
ပြောဆိုရာ၏။
သံဃာသည်
ဆန္နရဟန်းအား
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
(ပြုအပ်သော)
ဥက္ခေပနီယ
ကံကို ငြိမ်းစေအပ်ပြီ၊
သံဃာအား နှစ်သက်ခြင်းရှိ၏၊
ထို့ကြောင့်
ဆိတ်ဆိတ်နေ၏၊
ဤသို့
ဆိတ်ဆိတ်နေသဖြင့်
ဤနှစ်သက်သည့်
အဖြစ်ကို
သိမှတ်ရပါသည်ဟု
(သိစေရမည်ဟု
မိန့်တော်
မူ၏)။
ဆဋ္ဌမြောက်
အာပတ်ကို
မကုစားခြင်းကြောင့်
ပြုအပ်သော
ဥက္ခေပနီယကံ
ပြီး၏။
------
၇။ ယုတ်မာသောအယူကို မစွန့်ခြင်းကြောင့် ပြုအပ်သော ဥက္ခေပနီယကံ
၆၅။
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
သာဝတိ္ထပြည်
အနာထပိဏ်သူဌေး၏
အရံဖြစ်သော ဇေတဝန်ကျောင်း၌
သီတင်းသုံးနေတော်မူသောအခါ
လင်းတသတ်အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌအမည်
ရှိသော
ရဟန်းအား
''(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်
မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှာ
မစွမ်းနိုင်''ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူသည်
ဖြစ်၏။
များစွာသော
ရဟန်းတို့သည်
''လင်းတသတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော
ရဟန်းအား
'(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်'ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူသည်
ဖြစ်၏''ဟု ကြားကြသည်သာတည်း။
ထိုအခါ
ထိုရဟန်းတို့သည်
လင်းတသတ်
အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော
ရဟန်းထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
လင်းတသတ်အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌအမည်ရှိသော
ရဟန်းအား-
''ငါ့သျှင်
အရိဋ္ဌ
သင့်အား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသော
သူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူ
ဖြစ်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
မေးကြကုန်၏။
''ငါ့သျှင်တို့
ကြားသည့်အတိုင်း
မှန်ပေ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိပါ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ပါ''ဟု
(ဆို၏)။
ငါ့သျှင်
အရိဋ္ဌ ဤသို့
မဆိုပါလင့်၊
ဘုန်းတော်ကြီးသော
မြတ်စွာဘုရားကို
မစွပ်စွဲပါလင့်၊
မြတ်စွာ
ဘုရားအား
စွပ်စွဲခြင်းသည်
မကောင်းချေ၊
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤသို့
ဟောတော်မမူရာ။
ငါ့သျှင်
အရိဋ္ဌ
များစွာသော
အကြောင်းဖြင့်
မြတ်စွာဘုရားသည်
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို့ပြုတတ်ကုန်သော
တရားတို့ကို
(ဈ န်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
ဟောတော်မူ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
သာယာဖွယ်
နည်းကုန်၏၊
ဆင်းရဲများကုန်၏၊
ပူဆွေးခြင်း
များကုန်၏၊
ဤကာမဂုဏ်တို့၌
အပြစ်များလှ၏ဟူ၍
ဟောတော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
အသားမကပ်သော
အရိုးနှင့်
တူကုန်၏၊
ဆင်းရဲများကုန်၏၊
ပူဆွေးခြင်း
များကုန်၏၊
ဤကာမဂုဏ်တို့၌
အပြစ်များလှ၏ဟူ၍
ဟောတော်မူ၏။
သားတစ်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။
မြက်မီးရှူးနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
မီးကျီးတွင်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
အိပ်မက်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
အငှါးပစ္စည်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
အသီးရှိသော
အပင်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
စဉ်းတီတုံးနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
လှံတံကျင်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
မြွေဦးခေါင်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း
ဟောတော်မူ၏။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
ဆင်းရဲများကုန်၏၊
ပူဆွေးခြင်းများကုန်၏၊
ဤကာမဂုဏ်တို့၌
အပြစ်မျာလှ၏ဟူ၍
ဟောတော်မူ၏ဟု
(ပြောဆိုကုန်၏)
လင်းတသတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းသည်
ဤသို့
ထိုရဟန်းတို့က
ပြောဆိုပါသော်လည်း-
''ငါ့သျှင်တို့
ကြားသည့်အတိုင်း
မှန်ပေ၏၊ (ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရားဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိပါ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ပါ''ဟု
ထိုရှေးအတူသာလျှင်
ထိုယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူကို
အစွမ်းကုန်
မှားသောအားဖြင့်
သုံးသပ်ကာ
စွဲစွဲမြဲမြဲ
ပြောဆို၏။
ထိုရဟန်းတို့သည်
လင်းတသတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
ယုတ်မာသော
ထိုမိစ္ဆာ
အယူမှ
လွတ်စေခြင်းငှါ
မတတ်နိုင်ကြသောအခါ
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
ဤအကြောင်းကို
လျှောက်ကြကုန်၏။
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤအကြောင်းအရာကြောင့်
ရဟန်းအပေါင်းကို
စည်းဝေးစေ၍
လင်းတ သတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
''အရိဋ္ဌ
သင့်အား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိပါ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြု ခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူဖြစ်၏ဟူသည်
မှန်သလော''ဟု
စိစစ်မေးမြန်းတော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား
ကြားတော်မူသည့်အတိုင်း
မှန်ပါ၏၊
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
သိပါ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသောသူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ပါဟု
(လျှောက်၏)။
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
ငါသည်
အဘယ်သူအား
ဤသို့
တရားဟောတော်မူသည်ကို
သင်သိသနည်း၊
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
ငါသည်
များစွာသော
အကြောင်း
ဖြင့်
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်သော
တရားတို့ကို
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟူ၍
ဟောတော်မူသည်
မဟုတ်ပါလော၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသော
ရဟန်းအား
(ဈာန် မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
စွမ်းနိုင်သည်သာလျှင်တည်း။
ငါသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
သာယာဖွယ်
နည်းကုန်၏၊
ဆင်းရဲများကုန်၏၊
ပူဆွေးခြင်း
များကုန်၏၊
ဤကာမဂုဏ်တို့၌
အပြစ်များလှ၏ဟူ၍
ဟောတော်မူ၏၊
ငါသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
အသားမကပ်သော
အရိုးနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။
သားတစ်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။
မြက်မီးရှူးနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။ပ။
မီးကျီးတွင်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
အိပ်မက်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ
၍လည်းကောင်း။
အငှါးပစ္စည်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
အသီးရှိသော
အပင်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍့လည်းကောင်း။
စဉ်းတီတုံးနှင့်တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
လှံတံကျင်နှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း။
မြွေဦးခေါင်းနှင့်
တူကုန်၏ဟူ၍လည်းကောင်း
ဟောတော်မူ၏၊
ငါသည်
ကာမဂုဏ်တို့ကို
သာယာဖွယ်
နည်းကုန်၏၊
ဆင်းရဲများကုန်၏၊
ပူဆွေးခြင်း
များကုန်၏၊
ဤကာမဂုဏ်တို့၌
အပြစ်များလှ၏ဟူ၍
ဟောတော်မူသည်
မဟုတ်ပါလော။
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား ထိုသို့
ငါဟောထားပါလျက်
သင်သည် မိမိ၏
မကောင်းသော
စွဲယူခြင်းဖြင့်
ငါတို့ကိုလည်း
စွပ်စွဲဘိ၏၊
မိမိကိုယ်ကိုလည်း
တူးဖြိုဖျက်ဆီးဘိ၏၊
အကုသိုလ်
တရားကိုလည်း
များစွာ ပွါးစေဘိ၏၊
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျား
သင့်အား
ထိုယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူသည်
ကာလရှည်မြင့်စွာ
အစီးအပွါး
မရှိခြင်းငှါ
ဆင်းရဲခြင်းငှါ
ဖြစ်လတ္တံ့။
(မဂ်ဖိုလ်မှ)
အချည်းနှီးဖြစ်သော
ယောက်ျားဤ(သင်ပြုမိသောအမှု)
သည်
မကြည်ညိုသေးသော
သူတို့အား ကြည်ညို
စေခြင်းငှါလည်းကောင်း။ပ။
ကဲ့ရဲ့တော်မူ၍။ပ။
တရားစကားကို
ဟောတော်မူပြီးလျှင်
ရဟန်းတို့အား-
ရဟန်းတို့
သို့ဖြစ်လျှင်
သံဃာသည်
လင်းတသတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
ယုတ်မာသော
အယူကို
မစွန့်ခြင်းကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်းမရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုလော့ဟု
မိန့်တော်မူ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
ပြုရမည်၊
ရှေးဦးစွာ
အရိဋ္ဌရဟန်းကို
စောဒနာရမည်၊
စောဒနာပြီးနောက်
အောက်မေ့စေရမည်၊
အောက်မေ့စေပြီးနောက်
အာပတ်သို့
တင်ရမည်၊
အာပတ်သို့
တင်ပြီးနောက်
ကျွမ်းကျင်လိမ္မာ၍
စွမ်းရည်ရှိသော
ရဟန်းသည်
သံဃာကို
သိစေရမည်-
၆၆။
''အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏ (စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
လင်းတ
သတ်အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရား
ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသော
သူအား
(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာအယူသည်
ဖြစ်၏။
ထိုအရိဋ္ဌရဟန်းသည်
ထိုမိစ္ဆာအယူကို
မစွန့်၊ သံဃာအား
လျောက်ပတ်သော
အခါရှိသောကံသည်
အကယ်၍
ဖြစ်ငြားအံ့၊
သံဃာသည်
လင်းတသတ်
အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
ထိုမိစ္ဆာအယူကို
မစွန့်သောကြောင့်
သံဃာနှင့်အတူ
သုံးဆောင်ခြင်း
မရှိသော
ဥက္ခေပနီယကံကို
ပြုရာ၏၊ ဤကား
သိစေခြင်းတည်း။
အသျှင်ဘုရားတို့
သံဃာသည်
အကျွန်ုပ်၏
(စကားကို)
နာတော်မူလော့၊
လင်းတသတ်
အမျိုး၌
ဖြစ်ဖူးသော
အရိဋ္ဌရဟန်းအား
'(ဈာန်မဂ်ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုတတ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာ
ဘုရား ဟောထားသော
တရားတို့ကို
ဟောထားတော်မူသည့်အတိုင်း
ငါသိ၏၊
ထိုတရားတို့သည်
မှီဝဲသော သူအား
(ဈာန်မဂ်
ဖိုလ်၏)
အန္တရာယ်ကို
ပြုခြင်းငှါ
မစွမ်းနိုင်'ဟု
ယုတ်မာသော
မိစ္ဆာ
အယူသည်
ဖြစ်၏။
ထိုအရိဋ္ဌရဟန်းသည် ထိုမိစ္ဆာအယူကို မစွန့်၊ သံဃာသည် လင်းတသတ် အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌရဟန်းအား ထိုယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူကို မစွန့်သောကြောင့် သံဃာနှင့်အတူ သုံးဆောင်ခြင်း မရှိသော ဥက္ခေပနီယကံကို ပြုရာ၏၊ လင်းတသတ် အမျိုး၌ ဖြစ်ဖူးသော အရိဋ္ဌ ရဟန်းအား ယုတ်မာသော မိစ္ဆာအယူကို မစွန့်သောကြောင့် သံဃာနှင့်အတူ သုံးဆောင်ခြင်း မရှိသော ဥက္ခေပနီယကံပြုခြင်းကို အကြင်အသျှင်အား နှစ်သက်ခ)