သံယုတ္တနိကာယ်
မဟာဝဂ္ဂသံယုတ်ပါဠိတော်
မြန်မာပြန်
------
နမော
တဿ ဘဂဝတော
အရဟတော
သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓဿ။
၁-မဂ္ဂသံယုတ်
၁-အဝိဇ္ဇာဝဂ်
၁-အဝိဇ္ဇာသုတ်
၁။
အကျွန်ုပ်သည်
ဤသို့
ကြားနာခဲ့ရပါသည်-
အခါတစ်ပါး၌
မြတ်စွာဘုရားသည်
သာဝတ္ထိပြည် အနာထပိဏ်သူဌေး၏
အရံဖြစ်သော
ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌
(သီတင်းသုံး)
နေတော်မူ၏၊
ထိုအခါ
မြတ်စွာဘုရားသည်
ရဟန်းတို့ကို
''ရဟန်းတို့''ဟု
ခေါ်တော်မူ၏၊
ထိုရဟန်းတို့သည်
''အသျှင်ဘုရား''ဟု
မြတ်စွာဘုရားအား
ပြန်ကြားလျှောက်ထားကြကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤစကားကို
မိန့်တော်မူ၏-
ရဟန်းတို့
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'သည်
အကုသိုလ်တရားတို့ဖြစ်ရန်
ရှေ့သွားခေါင်းဆောင်
ဖြစ်၏၊
မရှက်မှု 'အဟိရိက'
မလန့်မှု
'အနောတ္တပ္ပ'သည်
နောက်လိုက်သာလျှင်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အဝိဇ္ဇာနှင့်
ပြည့်စုံသော
ပညာမဲ့သူအား
မှားသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသောအမြင်ရှိသူအား
မှားသောအကြံ
'မိစ္ဆာသင်္ကပ္ပ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသောအကြံရှိသူအား
မှားသော စကား
'မိစ္ဆာဝါစာ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသော
စကားရှိသူအား
မှားသောအလုပ်
'မိစ္ဆာကမ္မန္တ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသောအလုပ်ရှိသူအား
မှားသောအသက်မွေးမှု
'မိစ္ဆာဇီဝ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသောအသက်မွေးမှုရှိသူအား
မှားသောအားထုတ်မှု
'မိစ္ဆာဝါယာမ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသောအားထုတ်မှုရှိသူအား
မှားသော
အောက်မေ့မှု
'မိစ္ဆာသတိ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှားသော
အောက်မေ့မှုရှိသူအား
မှားသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'
ဖြစ်နိုင်၏။
ရဟန်းတို့
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ'သည်ကား
ကုသိုလ်တရားတို့
ဖြစ်ရန်
ရှေ့သွားခေါင်းဆောင်
ဖြစ်၏၊
ရှက်မှု
'ဟိရီ'
လန့်မှု
'ဩတ္တပ္ပ'သည်
နောက်လိုက်သာလျှင်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
အသိဉာဏ် 'ဝိဇ္ဇာ'နှင့်
ပြည့်စုံသူ
ပညာရှိသူအား
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအမြင်ရှိသူအား
မှန်ကန်သောအကြံ
'သမ္မာသင်္ကပ္ပ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအကြံရှိသူအား
မှန်ကန်သော
စကား
'သမ္မာဝါစာ'ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သော
စကားရှိသူအား
မှန်ကန်သောအလုပ်
'သမ္မာကမ္မန္တ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအလုပ်ရှိသူ
အား
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ' ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှုရှိသူအား
မှန်ကန်
သောအားထုတ်မှု
'သမ္မာဝါယာမ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအားထုတ်မှုရှိသူအား
မှန်ကန်သော
အောက်မေ့ မှု
'သမ္မာသတိ'
ဖြစ်နိုင်၏၊
မှန်ကန်သောအောက်မေ့မှုရှိသူအား
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ဖြစ်နိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ဥပဎ္ဍသုတ်
၂။
အကျွန်ုပ်သည်
ဤသို့
ကြားနာခဲ့ရပါသည်-
အခါတစ်ပါး၌
မြတ်စွာဘုရားသည်
သက္ကတိုင်း နဂရကမည်သော
သာကီဝင်မင်းတို့၏
နိဂုံး၌
(သီတင်းသုံး)
နေတော်မူ၏၊
ထိုအခါ အသျှင်အာနန္ဒာသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
မြတ်စွာဘုရားကို
ရှိခိုးပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
''အသျှင်ဘုရား
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည်
အကျင့်မြတ်ကို
ထက်ဝက်ပြီးစေနိုင်ပါ၏''ဟု
(လျှောက်၏)။
အာနန္ဒာ
ဤသို့
မဆိုလင့်၊
အာနန္ဒာ
ဤသို့ မဆိုလင့်၊
အာနန္ဒာ
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏၊
အာနန္ဒာ
မိတ်ဆွေကောင်း,
အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိ၍
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများနိုင်လိမ့်မည်၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုနိုင်လိမ့်မည်ဟူသော
ဤအကြောင်းကို
မချွတ်
(ရလိမ့်မည်ဟု)
မျှော်လင့် အပ်၏။
အာနန္ဒာ
မိတ်ဆွေကောင်း,အပေါင်းအသင်းကောင်း
ရှိ၍
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းခြင်းရှိသောရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း။
အာနန္ဒာ
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်မှု၌
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်း၌
မှီသော
ချုပ်ငြိမ်းမှု၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏၊
ဆိတ်ငြိမ်မှု၌
မှီသော
မှန်ကန်သောအကြံ
'သမ္မာသင်္ကပ္ပ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
စကား
'သမ္မာဝါစာ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သောအလုပ်
'သမ္မာကမ္မန္တ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သောအားထုတ်မှု
'သမ္မာဝါယာမ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
အောက်မေ့မှု
'သမ္မာသတိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်မှု၌
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်း၌
မှီသော
ချုပ်ငြိမ်းမှု၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
အာနန္ဒာ
ဤသို့လျှင်
မိတ်ဆွေကောင်း,
အပေါင်းအသင်းကောင်း
ရှိ၍ မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းခြင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
အာနန္ဒာ
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏ဟူသော
ဤစကားကို ဤသို့သောအကြောင်းပရိယာယ်ဖြင့်လည်း
သိအပ်၏။
မိတ်ဆွေကောင်းဖြစ်သော
ငါဘုရားကို
အကြောင်းပြု၍ပဋိသန္ဓေနေမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
ပဋိသန္ဓေနေမှုမှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏၊
အိုမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
အိုမှုမှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏၊
သေမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
သေမှုမှလွတ်မြောက်ကုန်၏၊
စိုးရိမ်မှု
ငိုကြွေးမှု
ကိုယ်ဆင်းရဲမှု
စိတ်ဆင်းရဲမှု
ပြင်းစွာပင်ပန်းမှုသဘောရှိကုန်သောသတ္တဝါတို့သည်
စိုးရိမ်မှု
ငိုကြွေးမှု
ကိုယ်ဆင်းရဲမှု
စိတ်ဆင်းရဲမှု
ပြင်းစွာပင်ပန်းမှုတို့မှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏။
အာနန္ဒာ မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏ဟူသော
ထိုစကားကို
ဤသို့သောအကြောင်းပရိယာယ်အားဖြင့်
သိအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-သာရိပုတ္တသုတ်
၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
အသျှင်သာရိပုတြာသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားကို
ရှိခိုးပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကိုလျှောက်၏-
''အသျှင်ဘုရား
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်မိတ်ဆွေ
ကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏''ဟု
(လျှောက်၏)။
သာရိပုတြာ
ကောင်းပေစွ၊
ကောင်းပေစွ၊
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် အပေါင်း့အသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကိုအလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏၊
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်း,
အပေါင်းအသင်းကောင်း
ရှိ၍မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းခြင်းရှိသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများနိုင်လိမ့်မည်၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုနိုင်လိမ့်မည်ဟူသောဤအကြောင်းကို
မချွတ် (ရလိမ့်မည်ဟု)
မျှော်လင့်
အပ်၏၊
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်း,အပေါင်းအသင်းကောင်း
ရှိ၍
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းခြင်းရှိ
သော
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း။
သာရိပုတြာ
ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်မှု၌
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်း၌
မှီသောချုပ်ငြိမ်းမှု၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်မှု၌
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်း၌
မှီသော
ချုပ်ငြိမ်းမှု၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို ပွားများ၏။
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်း,
အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိ၍
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းခြင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများ၏၊
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ် အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည် အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏ဟူသော
ဤစကားကိုဤသို့သောအကြောင်းပရိယာယ်ဖြင့်လည်း
သိအပ်၏။
သာရိပုတြာ
မိတ်ဆွေကောင်းဖြစ်သော
ငါဘုရားကိုအကြောင်းပြု၍
ပဋိသန္ဓေနေမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
ပဋိသန္ဓေနေမှုမှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏၊
အိုမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
အိုမှုမှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏၊
သေမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
သေမှုမှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏၊
စိုးရိမ်မှု
ငိုကြွေးမှု
ကိုယ်ဆင်းရဲမှု
စိတ်ဆင်းရဲမှု
ပြင်းစွာပင်ပန်းမှုသဘောရှိကုန်သော
သတ္တဝါတို့သည်
စိုးရိမ်မှု
ငိုကြွေးမှု
ကိုယ်ဆင်းရဲမှု
စိတ်ဆင်းရဲမှု
ပြင်းစွာပင်ပန်းမှုတို့မှ
လွတ်မြောက်ကုန်၏။
အာနန္ဒာ
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသည်၏
အဖြစ်
အပေါင်းအသင်းကောင်းရှိသည်၏အဖြစ်
မိတ်ဆွေကောင်းတို့၌
ကိုင်းရှိုင်းသည်၏
အဖြစ်သည်
အကျင့်မြတ်ကို
အလုံးစုံပင်
ပြီးစေနိုင်၏ဟူသော
ထိုစကားကို
ဤသို့သောအကြောင်းပရိယာယ်အားဖြင့်
သိအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ဇာဏုေဿာဏိဗြာဟ္မဏသုတ်
၄။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
အသျှင်သာရိပုတြာသည်
နံနက်အချိန်၌
သင်္ကန်းကို
ပြင်ဝတ်၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ဆောင်ယူပြီးလျှင်
သာဝတ္ထိပြည်သို့
ဆွမ်းခံဝင်၏၊
အသျှင်အာနန္ဒာသည်
အလုံးစုံဖြူသော
မြင်းမကသော
ရထားဖြင့်
သာဝတ္ထိပြည်မှ
ထွက်လာသော
ဇာဏုေဿာဏိပုဏ္ဏားကို
မြင်လေ၏၊
ကထားသောမြင်းမတို့သည်လည်း
ဖြူကုန်၏၊
ရထားတန်ဆာတို့သည်လည်း
ဖြူကုန်၏၊
ရထားသည်လည်း
ဖြူ၏၊
ဖြူသောအခြံအရံလည်း
ရှိ၏၊
ဇက်ကြိုးတို့သည်လည်း
ဖြူကုန်၏၊
နှင်တံသည်လည်း
ဖြူ၏၊ ထီးသည်လည်း
ဖြူ၏၊
သင်းကျစ်သည်လည်း
ဖြူ၏၊ အဝတ်တို့သည်လည်း
ဖြူကုန်၏၊
ဖိနပ်တို့သည်လည်း
ဖြူကုန်၏၊
ဖြူသော
သားမြီးယပ်ဖြင့်
ယပ်ခပ်စေ၏၊
လူအများသည်
ထိုရထားကို
တွေ့မြင်ကြ၍
''အချင်းတို့ရထားသည်
ကောင်းမြတ်လှပေစွတကား၊
အချင်းတို့
ဗြဟ္မယာဉ်နှင့်
တူပေစွတကား''ဟု
ပြောဆို၏။
ထိုအခါ
အသျှင်အာနန္ဒာသည်
သာဝတ္ထိပြည်မှ
ဆွမ်းခံလှည့်လည်ပြီး၍
ဆွမ်းစားပြီးသည့်နောက်ဆွမ်းစားရာမှ
ဖဲခဲ့၍
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်
မြတ်စွာဘုရားကို
ရှိခိုးလျက်
တစ်ခုသောနေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်ထား၏-
အသျှင်ဘုရား
အကျွန်ုပ်သည်
ဤနေ့နံနက်၌
သင်္ကန်းကို
ပြင်ဝတ်၍
သပိတ်သင်္ကန်းကို
ဆောင်ယူပြီးလျှင်
သာဝတ္ထိပြည်သို့
ဆွမ်းခံဝင်ပါ၏၊
အသျှင်ဘုရား
အကျွန်ုပ်သည်
အလုံးစုံဖြူသော
မြင်းမ
ကသောရထားဖြင့်
သာဝတ္ထိပြည်မှ
ထွက်လာသော
ဇာဏုေဿာဏိပုဏ္ဏားကို
တွေ့မြင်ခဲ့ပါ၏၊
ကထားသော မြင်းမတို့သည်လည်း
ဖြူပါကုန်၏၊
ရထားတန်ဆာတို့သည်လည်း
ဖြူပါကုန်၏၊
ရထားသည်လည်း
ဖြူပါ၏၊
ဖြူသောအခြံအရံလည်း
ရှိပါ၏၊
ဇက်ကြိုးတို့သည်လည်း
ဖြူပါကုန်၏၊
နှင်တံသည်လည်း
ဖြူပါ၏၊
ထီးသည်လည်း
ဖြူပါ၏၊ သင်းကျစ်သည်လည်း
ဖြူပါ၏၊
အဝတ်တို့သည်လည်း
ဖြူပါကုန်၏၊
ဖိနပ်တို့သည်လည်း
ဖြူပါကုန်၏၊
ဖြူသော
သားမြီးယပ်ဖြင့်
ယပ်ခပ်စေပါ၏၊
လူအများသည်
ထိုရထားကို
တွေ့မြင်ကြ၍
''အချင်းတို့
ရထားသည်
ကောင်းမြတ်လှပေစွတကား၊
အချင်းတို့
ဗြဟ္မယာဉ်နှင့်
တူပေစွတကား''ဟုပြောဆိုပါကုန်၏၊
အသျှင်ဘုရား
ဤသာသနာတော်၌
ဗြဟ္မယာဉ်ကို
ပညတ်ခြင်းငှါ
စွမ်းနိုင်ပါမည်လောဟုလျှောက်၏။
''အာနန္ဒာ
စွမ်းနိုင်၏''ဟု
မြတ်စွာဘုရားသည်
မိန့်တော်မူ၏၊
အာနန္ဒာ
ဗြဟ္မယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း၊
ဓမ္မယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း၊
အတု မရှိမူ၍
(ကိလေသာ)
စစ်ပွဲ၌
အောင်မြင်နိုင်သော
ယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်၏အမည်သာ
ဖြစ်၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောအကြံ
'သမ္မာသင်္ကပ္ပ'ကိုပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သော
စကား
'သမ္မာဝါစာ'ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောအလုပ်
'သမ္မာကမ္မန္တ'ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက် ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံး ရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ'ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံး ရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောအားထုတ်မှု
'သမ္မာဝါယာမ'
ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ မှန်ကန်သော
အောက်မေ့မှု
'သမ္မာသတိ'
ကို ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများသော်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏၊
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိ၏။
အာနန္ဒာ
ဗြဟ္မယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း၊
ဓမ္မယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း၊
အတုမရှိမူ၍
(ကိလေသာ)
စစ်ပွဲ၌
အောင်မြင်နိုင်သော
ယာဉ်ဟူသော
ဤအမည်သည်လည်းကောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်၏
အမည်သာတည်းဟူသော
ဤစကားကိုဤဆိုခဲ့ပြီးသောအကြောင်းဖြင့်
သိအပ်၏။
ကောင်းသော
စကားကို
ဆိုတော်မူတတ်သောမြတ်စွာဘုရားသည်
ဤတရားစကားကို
ဟော
ကြားပြီး၍
ထိုမှတစ်ပါး
ဤဂါထာများကို
ဟောတော်မူ၏-
''အကြင်မဂ္ဂင်ရထားအား
သဒ္ဓါနှင့်
ပညာ
တရားနှစ်ပါးတို့ကို
အခါခပ်သိမ်း
(ဥပေက္ခာ
ဟူသော) ထမ်းပိုး၌
ကအပ်ကုန်၏၊
ရှက်မှု
'ဟိရီ' သည် ရထားသံမည်၏၊
ဝိပဿနာစိတ်
(မဂ်စိတ်)
သည်ဇက်ကြိုးမည်၏၊
အောက်မေ့မှု
'သတိ' သည်
စောင့် ရှောက်သော
ရထားထိန်းမည်၏။
(မဂ္ဂင်)
ရထားသည်
သီလတည်းဟူသော
တန်ဆာရှိ၏၊ ဈာန်တည်းဟူသော
ဝင်ရိုး
ရှိ၏၊
ဝီရိယတည်းဟူသော
ဘီးရှိ၏၊
ဥပေက္ခာသည်
ရထားဦးကို
တည်ငြိမ်စေ၏၊
အလောဘသည်အကာအရံဖြစ်ပေ၏။
မပျက်စီးစေလိုမှု
'အဗျာပါဒ'
မညှဉ်းဆဲလိုမှု
'အဝိဟိံသာ'
ဆိတ်ငြိမ်မှု
'ဝိဝေက'သည်
အကြင်မဂ္ဂင်ရထား၌တည်သူ၏
လက်နက်မည်၏၊
သည်းခံခြင်းသည်
ချပ်ဝတ်တန်
ဆာ မည်၏၊
ထိုမဂ္ဂင်ရထား၌
တည်သူသည်ယောဂ၏
ကုန်ရာ
(နိဗ္ဗာန်)
သို့ ရှေးရှု
သွား၏။
ပညာရှိတို့သည်
မိမိသန္တာန်၌
ဖြစ်ပေါ်လာသောအတုမရှိသော
ထိုဗြဟ္မယာဉ်
တည်းဟူသောမဂ္ဂင်ရထားကို
(တက်စီးကြပြီးလျှင်)
အောင်ပွဲမှန်သမျှကို
စင်စစ်
အောင်မြင်ကြ၍
လောကမှထွက်မြောက်ကြကုန်၏''ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ကိမတ္ထိယသုတ်
၅။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
များစွာသော
ရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်ကုန်၍တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေကြပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်ကြကုန်၏-
အသျှင်ဘုရား
အယူတစ်ပါးရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
အကျွန်ုပ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့
အဘယ်အကျိုးကို
လို၍
ရဟန်းဂေါတမ၏
အထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးဘိသနည်း''ဟု
မေးကုန်၏၊
အသျှင်ဘုရား
ဤသို့
အမေးခံရသောအကျွန်ုပ်တို့သည်
အယူတစ်ပါးရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့
ဆင်းရဲကို
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
အထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံး၏''ဟုဤသို့
ဖြေကြားပါကုန်၏။
အသျှင်ဘုရား
အသို့ပါနည်း၊
ဤသို့
အမေးခံရ၍
ဤသို့
ဖြေခဲ့ကုန်သောအကျွန်ုပ်တို့
သည်
မြတ်စွာဘုရား
ဟောတော်မူတိုင်း
ဖြေကြားကြသူများဟုတ်ပါကုန်၏လော၊
မြတ်စွာဘုရားကို
မဟုတ်မမှန်သော
စကားဖြင့် စွပ်စွဲရာ
မရောက်ဘဲ
ရှိပါကုန်၏လော၊
တရားတော်အားလျော်သည်ကို
ဖြေဆိုခဲ့ကြသူများ
ဖြစ်ပါကုန်၏လော၊
အကျွန်ုပ်တို့၏
ဝါဒ,အနုဝါဒသည်အကြောင်းနှင့်
တကွဖြစ်၍ အကဲ့ရဲ့
ခံရခြင်းသို့
အနည်းငယ်မျှ
မရောက်ဘဲ
ရှိပါ၏လောဟုလျှောက်ကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
အမေးခံရ၍
ဤသို့
ဖြေဆိုခဲ့ကုန်သော
သင်တို့သည်
စင်စစ်
ငါဘုရား ဟောကြားတော်မူတိုင်း
ဖြေဆိုသူများ
ဖြစ်ကုန်၏၊
ငါဘုရားကိုလည်း
မဟုတ်မမှန်သော
စကားဖြင့်
စွပ်စွဲရာမရောက်ကုန်၊
တရားတော်အား
လျော်သည်ကိုသာ
ဖြေဆိုသူများ
ဖြစ်ကြကုန်၏၊
သင်တို့၏ ဝါဒ,
အနုဝါဒသည်
အကြောင်းနှင့်
တကွဖြစ်၍
အကဲ့ရဲ့ခံရခြင်းသို့
အနည်းငယ်မျှ
မရောက်ပေ။
မှန်၏၊
ဒုက္ခကိုပိုင်းခြား
၍ သိခြင်းငှါ
ငါ့ထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံး၏။
ရဟန်းတို့ အကယ်၍အယူတစ်ပါးရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
''ငါ့သျှင်တို့
ဤဆင်းရဲ
'ဒုက္ခ' ကို
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါလမ်းစဉ်ရှိပါသလော၊
အကျင့်ရှိပါ
သလော''ဟု
သင်တို့ကို
ဤကဲ့သို့
မေးမြန်းကုန်ငြားအံ့၊
ရဟန်းတို့ဤသို့
အမေးခံရသော
သင်တို့သည်
အယူတစ်ပါးရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့ဤဆင်းရဲ
'ဒုက္ခ'ကို
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
လမ်းစဉ် သည်
ရှိ၏၊
အကျင့်သည်
ရှိ၏''ဟု
ဤသို့ဖြေဆိုကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
ဤဆင်းရဲ
'ဒုက္ခ'ကို
ပိုင်းခြား၍ သိခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်သည်
အဘယ်နည်း၊
အကျင့်သည်အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤသည်တို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကားဤဆင်းရဲ
'ဒုက္ခ'ကို
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်တည်း၊
အကျင့်တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
အမေးခံရသော သင်တို့သည်
အယူတစ်ပါးရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့အား
ဤအတိုင်း
ဖြေဆိုကြကုန်လော့ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ပဌမ
အညတရဘိက္ခုသုတ်
၆။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
ရဟန်းတစ်ပါးသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
တစ်ခုသော
နေရာ၌ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
''အသျှင်ဘုရား
အကျင့်မြတ်အကျင့်မြတ်ဟု
ဆိုအပ်၏၊
အသျှင်ဘုရား
အကျင့်မြတ်သည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်၏
အဆုံးကားအဘယ်ပါနည်း''ဟု
(လျှောက်၏)။
ရဟန်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်သည်ပင်
အကျင့်မြတ်တည်း။
ဤသည်တို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာသည်
အကျင့်မြတ်၏
အဆုံးဖြစ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ဒုတိယ
အညတရဘိက္ခုသုတ်
၇။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
ရဟန်းတစ်ပါးသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍
တစ်ခုသော
နေရာ၌ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
အသျှင်ဘုရား
''စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ' ကို
ပယ်ဖျောက်ရာ''ဟု
ဆိုအပ်ပါ၏၊
''စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကိုပယ်ဖျောက်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာ''ဟူသောအမည်သည်
အဘယ်တရား၏
အမည်ပါနည်းဟု
(လျှောက်၏)။ ရဟန်း
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာတွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ရာဟူသော
ဤအမည်သည်
နိဗ္ဗာနဓာတ်၏
အမည်တည်း၊
ထို့ကြောင့်အာသဝတရားတို့၏
ကုန်ရာဟု
ဆိုအပ်၏။
ဤသို့
မိန့်တော်မူလတ်သော်
ထိုရဟန်းသည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏- အသျှင်ဘုရား
''မသေရာ
မသေရာ''ဟု
ဆိုအပ်၏၊
မသေရာကား
အဘယ်ပါနည်း၊
မသေရာသို့
ရောက်ကြောင်းလမ်းစဉ်ကား
အဘယ်ပါနည်းဟု
လျှောက်၏။
ရဟန်း
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကုန်ရာအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာကို
မသေရာဟု ဆိုအပ်၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသာဤအရိယမဂ်ကိုပင်လျှင်
မသေရာသို့
ရောက်ကြောင်းလမ်းစဉ်ဟု
ဆိုအပ်၏။ ဤသည်တို့ကားအဘယ်တို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်းဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-ဝိဘင်္ဂသုတ်
၈။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်ကို
ဟောကြားပေအံ့၊
ဝေဖန်ပေအံ့၊
ထိုတရားကို နာကြကုန်လော့၊
ကောင်းစွာ
နှလုံးသွင်းကြကုန်လော့၊
ဟောပေအံ့ဟု
(မိန့်တော်
မူ၏)။ ထိုရဟန်းတို့သည်
''အသျှင်ဘုရား
ကောင်းပါပြီ''ဟု
မြတ်စွာဘုရားအားပြန်ကြားလျှောက်ထား
ကုန်၏။
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤစကားကို
မိန့်တော်မူ၏-
ရဟန်းတို့အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယာမဂ်သည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဆင်းရဲကို
သိသော ဉာဏ်၊
ဆင်းရဲဖြစ်ကြောင်းကို
သိသော ဉာဏ်၊
ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းရာကို
သိသော ဉာဏ်၊
ဆင်းရဲချုပ်ရာ
(နိဗ္ဗာန်)
သို့ရောက်ကြောင်းအကျင့်ကို
သိသော
ဉာဏ်ပင်တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သောအကြံ
'သမ္မာသင်္ကပ္ပ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ထွက်မြောက်လို
သောကြံစည်မှု၊
မပျက်စီးစေလိုသော
ကြံစည်မှု၊
မညှဉ်းဆဲလိုသော
ကြံစည်မှုသည်
ရှိ၏။ ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သောအကြံ
'သမ္မာသင်္ကပ္ပ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သော
စကား
'သမ္မာဝါစာ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
မမှန်ပြောဆိုခြင်းမှရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊
ကုန်းစကားကို
ပြောဆိုခြင်းမှ
ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊
ကြမ်းတမ်းသော
စကားကို
ပြောဆိုခြင်းမှရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊
ပြိန်ဖျင်းသော
စကားကို
ပြောဆိုခြင်းမှ
ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည်
ရှိ၏။
ရဟန်းတို့ဤသည်ကို
မှန်ကန်သော
စကား
'သမ္မာဝါစာ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သောအလုပ်
'သမ္မာကမ္မ န္တ'
ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
အသက်သတ်မှုမှရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊
မပေးသည်ကို
ယူခြင်းမှ
ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊
မမြတ်သော
မေထုန်အကျင့်မှ
ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည်
ရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သောအလုပ်
'သမ္မာကမ္မ
န္တ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ'
ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
အရိယာဖြစ်သော
တပည့်သည်
မှားယွင်းသောအသက်မွေးမှု
'မိစ္ဆာ
ဇီဝ'ကို ပယ်၍
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ'
ဖြင့် အသက်မွေး၏။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သောအသက်
မွေးမှု
'သမ္မာအာဇီဝ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သောအားထုတ်မှု
'သမ္မာဝါယာမ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
မဖြစ်ကုန်သေးသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
မဖြစ်စေရန်ဆန္ဒကို
ဖြစ်စေ၏၊
အားထုတ်၏၊
လုံ့လပြု၏၊
စိတ်ကို
ချီမြှောက်၏၊
ဆောက်တည်၏။
ဖြစ်ပြီးကုန်သောယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
ပယ်ရန်
ဆန္ဒကို
ဖြစ်စေ၏။ပ။
မဖြစ်ကုန်သေးသော
ကုသိုလ်တရားတို့ကို
ဖြစ်စေရန်
ဆန္ဒကို
ဖြစ်စေ၏။ပ။
ဖြစ်ပြီးကုန်သော
ကုသိုလ်တရားတို့ကို
တည်မြဲစေရန်၊
မပျောက်ပျက်စေရန်၊
တိုးတက်ဖြစ်ပွားစေရန်၊
ပြန့်ပြောစေရန်၊
ပွားများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
ဆန္ဒကို
ဖြစ်စေ၏၊
အားထုတ်၏၊ လုံ့လပြု၏၊
စိတ်ကို
ချီမြှောက်၏၊
ဆောက်တည်၏။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သောအား
ထုတ်မှု
'သမ္မာဝါယာမ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သော
အောက်မေ့မှု
'သမ္မာသတိ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ပြင်းစွာအားထုတ်သော
လုံ့လရှိသည်
ဖြစ်၍
ဆင်ခြင်ဉာဏ်
'သမ္ပဇဉ်'
အောက်မေ့မှု
'သတိ' ရှိသည်
ဖြစ်၍ လောက၌
မက်မောမှု
'အဘိဇ္ဈာ'
နှလုံးမသာမှု
'ဒေါမနဿ'ကို
ပယ်ဖျောက်လျက်ရုပ်
အပေါင်း၌
ရုပ်အပေါင်းကို
အကြိမ်ကြိမ်
ရှုလေ့ရှိသည်
ဖြစ်၍ နေ၏၊
ပြင်းစွာ
အားထုတ်သော
လုံ့လရှိ သည်
ဖြစ်၍
ဆင်ခြင်ဉာဏ်
'သမ္ပဇဉ်'
အောက်မေ့မှု
'သတိ' ရှိသည်
ဖြစ်၍
လောက၌မက်မောမှု
'အဘိဇ္ဈာ'
နှလုံးမသာမှု
'ဒေါမနဿ' ကို
ပယ်ဖျောက်လျက်
ဝေဒနာတို့၌
ဝေဒနာတို့ကိုအကြိမ်ကြိမ်
ရှုလေ့ရှိသည်
ဖြစ်၍ နေ၏၊
ပြင်းစွာ
အားထုတ်သော
လုံ့လရှိသည်
ဖြစ်၍ဆင်ခြင်ဉာဏ်
'သမ္ပဇဉ်'
အောက်မေ့မှု
'သတိ' ရှိသည်
ဖြစ်၍ လောက၌
မက်မောမှု 'အဘိဇ္ဈျာ'နှလုံးမသာမှု
'ဒေါမနဿ'ကို
ပယ်ဖျောက်လျက်
သဘော
တရားတို့၌
သဘောတရားတို့ကို
အကြိမ်ကြိမ်ရှုလေ့ရှိသည်
ဖြစ်၍ နေ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို မှန်
ကန်သော
အောက်မေ့မှု
'သမ္မာသတိ'ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ကာမတို့မှ
ဆိတ်၍သာလျှင်
အကုသိုလ်တရားတို့မှ
ဆိတ်၍သာလျှင်
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်' နှင့်
တကွဖြစ်သော
သုံးသပ်မှု
'ဝိစာရ'နှင့်
တကွဖြစ်သော
နီဝရဏဆိတ်ခြင်းကြောင့်
ဖြစ်သော
နှစ်သိမ့်မှု
'ပီတိ'
ချမ်းသာမှု
'သုခ'ရှိသော
ပဌမဈာန်သို့
ရောက်၍ နေ၏။
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'သုံးသပ်မှု
'ဝိစာရ' တို့၏
ချုပ်ခြင်းကြောင့်
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'
သုံးသပ်မှု
'ဝိစာရ'
မရှိသော စိတ်ကိုကြည်လင်စေတတ်သော
စိတ်၏
တည်ကြည်မှု
'သမာဓိ' ကို ဖြစ်စေတတ်သောတည်ကြည်မှု
'သမာဓိ'
ကြောင့် ဖြစ်သော
နှစ်သိမ့်မှု
'ပီတိ'
ချမ်းသာမှု
'သုခ'ရှိသော
ဒုတိယဈာန်သို့ရောက်၍
နေ၏။ နှစ်သိမ့်မှု
'ပီတိ'ကိုလည်း
မစွဲမက်ခြင်း
ကြောင့် လျစ်လျူရှု၍သာလျှင်
နေ၏၊
အောက်မေ့မှု
'သတိ'
ဆင်ခြင်ဉာဏ်
'သမ္ပဇဉ်'နှင့်
ပြည့်စုံသည်
ဖြစ်၍ ချမ်းသာမှု
'သုခ'ကိုလည်း
ကိုယ်ဖြင့်ခံစား၏၊
(အကြင်တတိယဈာန်ကြောင့်)
ထိုသူကို
''လျစ်လျူရှုသူ၊
သတိ ရှိသူ၊
ချမ်းသာစွာနေလေ့ရှိသူ''ဟု
အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်
ချီးမွမ်းပြောဆိုကုန်၏၊
ထိုတတိယဈာန်သို့
ရောက်၍ နေ၏။
ချမ်းသာမှု
'သုခ'ကိုလည်း
ပယ်ခြင်းကြောင့်
ဆင်းရဲမှု
'ဒုက္ခ'ကိုလည်း
ပယ်ခြင်းကြောင့်ဝမ်းသာမှု
'သောမနဿ' နှလုံးမသာမှု
'ဒေါမနဿ'တို့
ရှေးဦးကပင်လျှင်
ချုပ်နှင့်ခြင်းကြောင့်
ဆင်းရဲချမ်းသာကင်းသော
လျစ်လျူရှုမှုကြောင့်
ဖြစ်သော သတိ၏
စင်ကြယ်ခြင်းရှိသော
စတုတ္ထဈာန်သို့
ရောက်၍နေ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-သူကသုတ်
၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
မကောင်းသဖြင့်
(လှဲ၍)
ထားသည့်
သလေးစပါးမြီးကိုဖြစ်စေ၊
မုယောစပါးမြီးကိုဖြစ်စေ
လက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊
ခြေဖြင့်သော်လည်းကောင်း
ဖိမိနင်းမိသော်
လက်ကိုလည်းကောင်း၊
ခြေကိုလည်းကောင်း
စူးရှဖျက်ဆီးပေလိမ့်မည်၊
သွေးကိုလည်း
ထွက်စေပေလိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
မရှိပေ။
ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့စပါးမြီးကို
မကောင်းသဖြင့်
(လှဲ၍)
ထားအပ်သောကြောင့်တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအတူပင်
ထိုရဟန်းသည်မကောင်းသဖြင့်
ထားအပ်သော
(ကမ္မဿကတာပညာ)
မကောင်းသဖြင့်
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'ကို
ဧကန်ဖျက်ဆီးနိုင်ပေလိမ့်မည်၊
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ'ကို
ဖြစ်စေနိုင်လိမ့်မည်၊
နိဗ္ဗာန်ကို
မျက်မှောက်ပြုနိုင်လိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
မရှိပေ။
ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့
(ကမ္မဿကတာပညာနှင့်
မဂ္ဂဘာဝနာကို)
မကောင်းသဖြင့်
ထားအပ် မကောင်းသဖြင့်ဖြစ်စေအပ်သော
ကြောင့်ပေတည်း။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ကောင်းစွာ
(ထောင်၍) ထားအပ်သော
သလေးစပါးမြီးကိုဖြစ်စေ၊
မုယောစပါးမြီးကိုဖြစ်စေ
လက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊
ခြေဖြင့်သော်လည်းကောင်း
ဖိမိနင်းမိသော်
လက်ကိုလည်းကောင်း၊
ခြေကိုလည်းကောင်း
စူးရှဖျက်ဆီးပေလိမ့်မည်၊
သွေးကိုလည်း
ထွက်စေပေလိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
ရှိ၏။
ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့
စပါးမြီးကို
ကောင်းစွာ့
(ထောင်၍)
ထားအပ်သောကြောင့်ပေတည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအတူပင် ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော
(ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာ
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'ကို
ဧကန်ဖျက်ဆီးနိုင်ပေလိမ့်မည်၊
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ'ကို
ဖြစ်စေနိုင်လိမ့်မည်၊
နိဗ္ဗာန်ကို
မျက်မှောက်ပြုနိုင်လိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
ရှိ၏။ ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့
(ကမ္မဿကတာပညာနှင့်
မဂ္ဂဘာဝနာကို)
ကောင်းစွာ
ထားအပ်
ကောင်းစွာ ဖြစ်စေအပ်သောကြောင့်ပေတည်း။
ရဟန်းတို့
အဘယ်သို့လျှင်
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော
(ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု 'အဝိဇ္ဇာ'
ကို
ဖျက်ဆီးနိုင်သနည်း၊
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ'ကိုဖြစ်စေနိုင်သနည်း၊
နိဗ္ဗာန်ကို
မျက်မှောက်ပြုနိုင်သနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
(ကိလေသာမှ)
ဆိတ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်၌ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွါးများ၏။ပ။
(ကိလေသာမှ)
ဆိတ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ငြိမ်းခြင်း၌
မှီသော
နိဗ္ဗာန်၌
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွါးများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော (ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာ
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'ကို
ဖျက်ဆီးနိုင်၏၊
အသိဉာဏ် 'ဝိဇ္ဇာ'ကို
ဖြစ်စေနိုင်၏၊
နိဗ္ဗာန်ကို
မျက်မှောက်ပြုနိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-နန္ဒိယသုတ်
၁၀။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
နန္ဒိယပရိဗိုဇ်သည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၍ မြတ်စွာဘုရားနှင့်အတူ
ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ
နှုတ်ဆက်ပြောဆိုပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
''အသျှင်ဂေါတမ
အဘယ်မျှသော
တရားတို့ကို
ပွါးများအပ်ပါလျှင်ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်အပ်ပါလျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ရောက်နိုင်ကုန်သည်
နိဗ္ဗာန်လျှင်
မှီခိုအားထားရာရှိကုန်သည်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အပြီးအဆုံးရှိကုန်သည်
ဖြစ်ပါကုန်သနည်း''ဟု
(လျှောက်၏)။
နန္ဒိယ
ဤရှစ်ပါးသော
တရားတို့ကို
ပွားများလျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ဧကန်ရောက်နိုင်ကုန်၏၊
နိဗ္ဗာန်လျှင်
မှီခိုအားထားရာရှိကုန်၏၊
နိဗ္ဗာန်လျှင်
အပြီးအဆုံးရှိကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
နန္ဒိယဤရှစ်ပါးသော
တရားတို့ကို
ပွားများလျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ဧကန်ရောက်နိုင်ကုန်၏၊
နိဗ္ဗာန်လျှင်
မှီခိုအားထားရာရှိကုန်၏၊
နိဗ္ဗာန်လျှင်
အပြီးအဆုံးရှိကုန်၏ဟု
မိန့်တော်မူ၏။
ဤသို့
ဟောကြားတော်မူသော
်
နန္ဒိယပရိဗိုဇ်သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကိုလျှောက်၏-''အသျှင်ဂေါတမ
(တရားတော်သည်)
အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်
ရှိပါပေစွ၊
အသျှင်ဂေါတမ
(တရားတော်သည်)
အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်
ရှိပါပေစွ။ပ။
အသျှင်ဂေါတမသည်
အကျွန်ုပ်ကို
ယနေ့မှ
အစပြု၍အသက်ထက်ဆုံး
ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်သူ
ဥပါသကာဟု
မှတ်တော်မူပါ''ဟု
(လျှောက်၏)။
ဒသမသုတ်။
ရှေးဦးစွာသောအဝိဇ္ဇာဝဂ်
ပြီး၏။
------
၂-ဝိဟာရဝဂ်
၁-ပဌမ
ဝိဟာရသုတ်
၁၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ငါသည် (တစ်ဆယ့်ငါးရက်)
လဝက်ပတ်လုံး
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းနေထိုင်လို၏၊
ဆွမ်းပို့မည့်
ရဟန်းတစ်ဦးမှ
တစ်ပါး
မည်သူမျှ
ငါ့ထံသို့
မချဉ်းကပ်ရဟု
မိန့်တော်မူ၏၊
''အသျှင်ဘုရား
ကောင်းပါပြီ''ဟု
ထိုရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဝန်ခံကုန်ပြီးလျှင်
ဆွမ်းပို့သော
ရဟန်းတစ်ဦးမှ
တစ်ပါး
မည်သူမျှ
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
မချဉ်းကပ်ကုန်။
ထို့နောက်
မြတ်စွာဘုရားသည်
ထိုလဝက်လွန်သဖြင့်
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းရာမှ
ထတော်မူခဲ့၍ရဟန်းတို့ကို
မိန့်တော်မူ၏-
''ရဟန်းတို့ ငါဘုရားသည်
ဘုရားဖြစ်ခါစ
နေခြင်းမျိုး၏
တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြင့်
(ယခုလဝက်အတွင်း၌)
နေခဲ့၏၊
ထိုငါသည်
ဤသို့ သိ၏ -
'မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'
ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊ မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။ပ။
မှားယွင်းသောတည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
အလို 'ဆန္ဒ' ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်' ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
မှတ်သားမှု
'သညာ' ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။ အလို
'ဆန္ဒ'လည်း
မငြိမ်း၊
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်' လည်း
မငြိမ်း၊
မှတ်သားမှု
'သညာ'
လည်းမငြိမ်းသောကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
အလို
'ဆန္ဒ'လည်းငြိမ်း၊
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'လည်းငြိမ်း၊
မှတ်သားမှု
'သညာ' လည်း
ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
မရောက်ရသေးသောအရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်ခြင်းငှါ
အားထုတ်မှုသည်
ရှိ၏၊
ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို
ရခြင်း၏
အကြောင်းသည်
အစဉ်ရောက်လာသည်ရှိသော်
ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏'ဟု ဤသို့
သိ၏''ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ဒုတိယ
ဝိဟာရသုတ်
၁၂။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ငါသည် သုံးလပတ်လုံး
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းနေထိုင်လို၏၊
ဆွမ်းပို့မည့်
ရဟန်းတစ်ဦးမှ
တစ်ပါး
မည်သူမျှ
ငါ့ထံသို့
မချဉ်းကပ်ရဟု
မိန့်တော်မူ၏၊
''အသျှင်ဘုရားကောင်းပါပြီ''ဟု
ထိုရဟန်းတို့သည်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဝန်ခံကုန်ပြီးလျှင်
ဆွမ်းပို့သော
ရဟန်းတစ်ဦးမှတစ်ပါး
မည်သူမျှ
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
မချဉ်းကပ်ကုန်။
ထို့နောက်
မြတ်စွာဘုရားသည်
ထိုသုံးလလွန်သဖြင့်
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းရာမှ
ထတော်မူခဲ့၍ရဟန်းတို့ကို
မိန့်တော်မူ၏-
''ရဟန်းတို့
ငါဘုရားသည် ဘုရားဖြစ်ခါစ
နေခြင်းမျိုး၏
တစ်စိတ်တစ်ဒေသဖြင့်
(ယခုသုံးလအတွင်း)
နေခဲ့၏၊
ထိုငါသည်
ဤသို့ သိ၏ -
'မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'
ကြောင့်လည်း ခံစားရ၏၊
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'
ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်းခံစားရ၏။
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာ
ဒိဋ္ဌိ'
ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။ပ။
မှား ယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'
ကြောင့်လည်းခံစားရ၏၊
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'
ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊ မှန်
ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
အလို 'ဆန္ဒ'
ကြောင့်လည်း
ခံစား ရ၏၊
အလို
'ဆန္ဒ'ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
မှတ်သားမှု
'သညာ'
ကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏၊
မှတ်သားမှု
'သညာ'ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
အလို
'ဆန္ဒ'လည်း
မငြိမ်း၊ ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'လည်း
မငြိမ်း၊
မှတ်သားမှု
'သညာ'လည်း မငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
အလို 'ဆန္ဒ'လည်းငြိမ်း၊
ကြံစည်မှု
'ဝိတက်'လည်းငြိမ်း၊
မှတ်သားမှု
'သညာ'လည်း
ငြိမ်းခြင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏။
မရောက်ရသေးသောအရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်ခြင်းငှါ
အားထုတ်မှုသည်
ရှိ၏၊
ထိုအရဟတ္တဖိုလ်ကို
ရခြင်း၏
အကြောင်းသည်
အစဉ်ရောက်လာသည်ရှိသော်
ထိုအကြောင်းကြောင့်လည်း
ခံစားရ၏'ဟု ဤသို့
ငါ သိ၏''ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-သေက္ခသုတ်
၁၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
ရဟန်းတစ်ပါးသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၏။ပ။
တစ်ခုသောနေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
အသျှင်ဘုရား
''ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ'
ပုဂ္ဂိုလ်
ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ' ပုဂ္ဂိုလ်''ဟု
ပြောဆိုပါ၏၊
အသျှင်ဘုရား
အဘယ်မျှလောက်ဖြင့်
ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ'
ပုဂ္ဂိုလ်
ဖြစ်နိုင်ပါသနည်းဟု
(လျှောက်၏)။
ရဟန်း
ဤသာသနာတော်၌
ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ'ပုဂ္ဂိုလ်၏
ဥစ္စာဖြစ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
နှင့်ပြည့်စုံ၏။ပ။
ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ'
ပုဂ္ဂိုလ်၏
ဥစ္စာဖြစ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'နှင့်ပြည့်စုံ၏။
ရဟန်း
ဤမျှဖြင့်
ကျင့်ဆဲ
'သေက္ခ' ပုဂ္ဂိုလ်
ဖြစ်နိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ပဌမ
ဥပ္ပါဒသုတ်
၁၄။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရား
ထင်ရှားပွင့်တော်မူသော
အခါ၌သာ
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ပွါးများအပ်ကုန်သော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုအပ်ကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရား
ထင်ရှားပွင့်တော်မူသော
အခါ၌သာ
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ပွါးများအပ်ကုန်သော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုအပ်ကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ဒုတိယ
ဥပ္ပါဒသုတ်
၁၅။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
မြတ်စွာဘုရား၏
အဆုံးအမ
'သာသနာ'
တော်၌သာ
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ပွါးများအပ်ကုန်သော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုအပ်ကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
မြတ်စွာဘုရား၏
အဆုံးအမ
'သာသနာ' တော်၌သာ
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ပွါးများအပ်ကုန်သော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုအပ်ကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ပဌမ
ပရိသုဒ္ဓသုတ်
၁၆။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရား
ထင်ရှားပွင့်တော်မူသော
အခါ၌သာ
စင်ကြယ်ကုန်သောဖြူ
စင်ကုန်သောအညစ်အကြေး
မရှိကုန်သော
ညစ်ညူးခြင်း
ကင်းကုန်သော
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သောဤ
တရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်
သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိ့တော်မူသော
မြတ်စွာဘုရား
ထင်ရှားပွင့်တော်မူသော
အခါ၌သာ
စင်ကြယ်ကုန်သော
ဖြူစင်ကုန်သောအညစ်
အကြေး
မရှိကုန်သော
ညစ်ညူးခြင်း
ကင်းကုန်သော
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သောဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ဒုတိယ
ပရိသုဒ္ဓသုတ်
၁၇။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
မြတ်စွာဘုရား၏
အဆုံးအမ
'သာသနာ'
တော်၌သာ
စင်ကြယ်ကုန်သော
ဖြူစင်ကုန်သောအညစ်အကြေး
မရှိကုန်သော
ညစ်ညူးခြင်း
ကင်းကုန်သော
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
မြတ်စွာဘုရား၏
အဆုံးအမ
'သာသနာ'တော်၌သာ
စင်ကြယ်ကုန်သော
ဖြူစင်ကုန်သောအညစ်အကြေး
မရှိကုန်သော
ညစ်ညူးခြင်း
ကင်းကုန်သော
မဖြစ်ပေါ်ဖူးသေးကုန်သော
ဤတရားရှစ်ပါးတို့သည်
ဖြစ်ပေါ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-ပဌမ
ကုက္ကုဋာရာမသုတ်
၁၈။
အကျွန်ုပ်သည်
ဤသို့
ကြားနာခဲ့ရပါသည်-
အခါတစ်ပါး၌
အသျှင်အာနန္ဒာနှင့်
အသျှင်ဘဒ္ဒတို့သည်
ပါဋလိပုတ်ပြည်
ကုက္ကုဋာရုံကျောင်း၌
(သီတင်းသုံး)
နေတော်မူကုန်၏၊
ထိုအခါ အသျှင်ဘဒ္ဒသည်ညနေချမ်းအချိန်
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းရာမှ
ထခဲ့၍ အသျှင်အာနန္ဒာထံသို့
ချဉ်းကပ်လျက်
အသျှင်အာနန္ဒာနှင့်
အတူ
ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ
နှုတ်ဆက်ပြောဆိုပြီးလျှင်
တစ်ခုသော
နေရာ၌ ထိုင်နေပြီးသော်အသျှင်အာနန္ဒာအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-ငါ့သျှင့်အာနန္ဒာ
''မမြတ်သောအကျင့်
မမြတ်သောအကျင့်''ဟု
ဆို၏၊
ငါ့သျှင် မမြတ်သောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်ပါနည်းဟု
(လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
ကောင်းပေစွ
ကောင်းပေစွ၊
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်၏
ဉာဏ်ဖြင့်
စူးစမ်းခြင်းသည်
ကောင်းပေစွ၊
ဉာဏ်အမြင်သည်
ကောင်းပေစွ၊
ဆွေးနွေးမေးမြန်းမှုသည်
ကောင်းပေစွ။ ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်သည်''ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ
'မမြတ်သောအကျင့်
မမြတ်သောအကျင့်'ဟု
ဆိုအပ်၏၊
ငါ့သျှင်
မမြတ်သောအကျင့်ဟူ
သည်
အဘယ်ပါနည်း''ဟု
ဤသို့
မေးမြန်းသည်
မဟုတ်လောဟု
ဆို၏၊ ငါ့သျှင်ဟုတ်ပါ၏ဟုဆို၏၊
ငါ့သျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤမှားယွင်းသော
လမ်းစဉ်
မိစ္ဆာမဂ်သည်ပင်လျှင်
မမြတ်သောအကျင့်တည်း။
မှားယွင်းသော
လမ်းစဉ်
မိစ္ဆာမဂ်တို့ကား
အဘယ်နည်း၊
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်း
သော တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'တို့တည်းဟု
(မိန့်ဆို၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ဒုတိယ
ကုက္ကုဋာရာမသုတ်
၁၉။
ပါဋလိပုတ်နိဒါန်း။
ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ
''အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'''ဟု
ဆိုအပ်၏၊
ငါ့သျှင်
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'ဟူသည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'၏
အဆုံးကားအဘယ်ပါနည်းဟု
(လျှောက်၏)။
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
ကောင်းပေစွ
ကောင်းပေစွ၊
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်၏
ဉာဏ်ဖြင့်
စူးစမ်းခြင်းသည်
ကောင်းပေစွ၊
ဉာဏ်အမြင်သည်
ကောင်းပေစွ၊
ဆွေးနွေးမေးမြန်းမှုသည်
ကောင်းပေစွ။ ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်သည်''ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'ဟု
ဆိုအပ်၏၊
ငါ့သျှင်
အကျင့်မြတ့် 'ဗြဟ္မစရိယ'
ဟူသည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ် 'ဗြဟ္မစရိယ'၏
အဆုံးကား
အဘယ်ပါနည်း''ဟု
ဤသို့မေးမြန်းသည်
မဟုတ်လောဟု
ဆို၏၊
ငါ့သျှင်အာနန္ဒာဟုတ်ပါ၏ဟု
ဆို၏၊
ငါ့သျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်သည်ပင်လျှင်
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ' တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ငါ့သျှင် စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ' ကုန်ရာ
နိဗ္ဗာန်သည်
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
၏အဆုံးတည်းဟု
(မိန့်ဆို၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-တတိယ
ကုက္ကုဋာရာမသုတ်
၂၀။
ပါဋလိပုတ်နိဒါန်း။
ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ
''အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'''ဟု
ဆိုအပ်၏၊
ငါ့သျှင်
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
ဟူသည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
ရှိသူသည်အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'၏
အဆုံးကား အဘယ်ပါနည်းဟု
မေးမြန်းလျှောက်ထား၏။
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
ကောင်းပေစွ
ကောင်းပေစွ၊
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်၏
ဉာဏ်ဖြင့်
စူးစမ်းမှုသည်
ကောင်းပေစွ၊
ဉာဏ်အမြင်သည်
ကောင်းပေစွ၊ ဆွေးနွေးမေးမြန်းမှုသည်
ကောင်းပေစွ။
ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒ
သင်သည်
''ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
အကျင့်မြတ် 'ဗြဟ္မစရိယ'ဟု
ဆိုအပ်၏၊
ငါ့သျှင်အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
ဟူသည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'ရှိသူသည်
အဘယ်ပါနည်း၊
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'၏
အဆုံးကား
အဘယ်ပါနည်း''ဟု
ဤသို့
မေးမြန်းသည်
မဟုတ်လောဟု
ဆို၏၊ ငါ့သျှင်အာနန္ဒာဟုတ်ပါ၏ဟု
ဆို၏၊
ငါ့သျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်သည်ပင်လျှင်အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'
တည်း။ ဤအရိယ
မဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ငါ့သျှင်
အကြင်သူသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်နှင့်
ပြည့်စုံ၏၊ ဤအရိယမဂ်နှင့်
ပြည့်စုံသူကို
အကျင့်မြတ်ရှိသူဟုဆိုအပ်၏။
ငါ့သျှင်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်သည်
အကျင့်မြတ်
'ဗြဟ္မစရိယ'၏
အဆုံးတည်းဟု
(မိန့်ဆို၏)။
ဒသမသုတ်။
-----
«ဤကုက္ကုဋာရာမသုတ်
၃-သုတ်တို့သည်
ပါဋလိပုတ်မြို့ဟူသော
ဟောရာနိဒါန်း
တူကြကုန်၏»။
နှစ်ခုမြောက်
ဝိဟာရဝဂ်
ပြီး၏။
------
၃-မိစ္ဆတ္တဝဂ်
၁-မိစ္ဆတ္တသုတ်
၂၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
မကောင်းသော
သဘောကိုလည်းကောင်း၊
ကောင်း
သောသဘောကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့။
ရဟန်းတို့
မကောင်းသော
သဘောဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မကောင်းသော
သဘောတို့ကား
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည် ကို မကောင်းသောသဘောဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ကောင်းသော
သဘောဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ကောင်းသော
သဘောတို့ကား
မှန်ကန်
သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကိုကောင်းသော
သဘောဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-အကုသလဓမ္မသုတ်
၂၂။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
အကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း၊
ကုသိုလ်တရားတို့ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
အကုသိုလ်တရားတို့ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
အကုသိုလ်တရားတို့ကား
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်တို့ကို
အကုသိုလ်တရားတို့ဟု
ဆိုအပ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ကုသိုလ်တရားတို့ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ကုသိုလ်တရားတို့ကား
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်တို့ကို
ကုသိုလ်တရားတို့ဟု
ဆိုအပ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-ပဌမ
ပဋိပဒါသုတ်
၂၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
မှားသောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း၊
မှန်သောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
မှားသောအကျင့်ဟူသည်အဘယ်နည်း၊
မှားသောအကျင့်တို့ကား
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှားသောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်သောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်သောအကျင့်တို့ကား
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်သောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ဒုတိယ
ပဋိပဒါသုတ်
၂၄။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
လူ၏ အကျင့်ဖြစ်စေ၊
ရဟန်း၏
အကျင့်ဖြစ်စေ
မှားသောအကျင့်
ကိုငါဘုရား
မချီးမွမ်း။
ရဟန်းတို့
လူဖြစ်စေ၊
ရဟန်းဖြစ်စေ
မကောင်းသဖြင့်
ကျင့်သည်ရှိသော်
မကောင်းသဖြင့်
ကျင့်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်
အသင့်အားဖြင့်
ဖြစ်သော
(အရိယမဂ်)
ကုသိုလ်တရား
ကို မပြီးစေနိုင်။
ရဟန်းတို့
မှားသောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှားသောအကျင့်ကား
မှားယွင်း
သောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှားသောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
လူ၏
အကျင့်ဖြစ်စေ၊
ရဟန်း၏ အကျင့်ဖြစ်စေ
မှားသောအကျင့်ကို
ငါဘုရား မချီးမွမ်း။
ရဟန်းတို့
လူဖြစ်စေ၊
ရဟန်းဖြစ်စေ
မကောင်းသဖြင့်
ကျင့်သည်ရှိသော်
မကောင်းသဖြင့်
ပြုကျင့်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်
အသင့်အားဖြင့်
ဖြစ်သော
(အရိယမဂ်)
ကုသိုလ်တရားကို
မပြီးစေနိုင်။
ရဟန်းတို့
လူ၏
အကျင့်ဖြစ်စေ၊
ရဟန်း၏ အကျင့်ဖြစ်စေ
မှန်သောအကျင့်ကို
ငါဘုရား ချီးမွမ်း၏။
ရဟန်းတို့
လူဖြစ်စေ၊
ရဟန်းဖြစ်စေ
ကောင်းစွာ
ကျင့်သည်ရှိသော်
ကောင်းစွာ
ကျင့်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်
အသင့်အားဖြင့်
ဖြစ်သော (အရိယမဂ်)
ကုသိုလ်တရားကို
ပြီးစေနိုင်၏။
ရဟန်းတို့မှန်သောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊ မှန်သောအကျင့်ကား
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကို
မှန်သောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
လူ၏
အကျင့်ဖြစ်စေ၊
ရဟန်း၏ အကျင့်ဖြစ်စေ
မှန်သောအကျင့်ကို
ငါဘုရား ချီးမွမ်း၏။
ရဟန်းတို့
လူဖြစ်စေ၊
ရဟန်းဖြစ်စေ
ကောင်းစွာ
ကျင့်သည်ရှိသော်
ကောင်းစွာ ကျင့်ခြင်းဟူသောအကြောင်းကြောင့်
အသင့်အားဖြင့်
ဖြစ်သော
(အရိယမဂ်)
ကုသိုလ်တရားကို
ပြီးစေနိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ပဌမ
အသပ္ပုရိသသုတ်
၂၅။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
သူယုတ်မာကိုလည်းကောင်း၊
သူတော်ကောင်းကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
သူယုတ်မာဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌ အချို့သော
သူသည်
မှားယွင်းသောအယူရှိ၏၊
မှားယွင်းသောအကြံရှိ၏၊
မှားယွင်းသော
စကားရှိ၏၊
မှားယွင်းသောအလုပ်ရှိ၏၊
မှားယွင်းသောအသက်မွေးမှုရှိ၏၊
မှားယွင်းသောအားထုတ်မှုရှိ၏၊
မှားယွင်းသော
အောက်မေ့မှုရှိ၏၊
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူမျိုးကို
သူယုတ်မာဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သူတော်ကောင်းဟူသည်
အဘယ်နည်း၊ ရဟန်းတို့
ဤလောက၌
အချို့သော
သူသည်မှန်ကန်သောအမြင်ရှိ၏၊
မှန်ကန်သောအကြံရှိ၏၊
မှန်ကန်သော
စကားရှိ၏၊
မှန်ကန်သောအလုပ်ရှိ၏၊
မှန်ကန်သောအသက်မွေးမှုရှိ၏၊
မှန်ကန်သောအားထုတ်မှုရှိ၏၊
မှန်ကန်သော
အောက်မေ့မှုရှိ၏၊
မှန်ကန် သော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူမျိုးကို
သူတော်ကောင်းဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ဒုတိယ
အသပ္ပုရိသသုတ်
၂၆။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
သူယုတ်မာကိုလည်းကောင်း၊
သူယုတ်မာအောက်
ပို၍ယုတ်မာသူကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
သူတော်ကောင်းကိုလည်းကောင်း၊
သူတော်ကောင်းထက်
ပို၍
ကောင်းသူကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊ ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်း တို့
သူယုတ်မာဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌ အချို့သော
သူသည်မှားယွင်းသောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူမျိုးကို
သူယုတ်မာဟုဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သူယုတ်မာအောက်
ပို၍
ယုတ်မာသူဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌အချို့သော
သူသည်
မှားယွင်းသောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှုရှိ၏၊
မှားယွင်းသောဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိ၏၊
မှားယွင်းသော
လွတ်မြောက်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသူမျိုးကို
သူယုတ်မာအောက်
ပို၍ယုတ်မာသူဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သူတော်ကောင်းဟူသည်
အဘယ်နည်း၊ ရဟန်းတို့
ဤလောက၌
အချို့သော
သူသည်မှန်ကန်သောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူမျိုးကို
သူတော်ကောင်းဟုဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သူတော်ကောင်းထက်
ပို၍ ကောင်းသူဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌အချို့သော
သူသည်
မှန်ကန်သောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှုရှိ၏၊
မှန်ကန်သော
ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိ၏၊
မှန်ကန်သော
လွတ်မြောက်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူမျိုးကို
သူတော်ကောင်းထက်
ပို၍ကောင်း
သူဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ကုမ္ဘသုတ်
၂၇။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ကရွတ်ခွေ မရှိသောအိုးသည်
လိမ့်လွယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊
ကရွတ်ခွေရှိသောအိုးသည်
လိမ့်နိုင်ခဲသကဲ့သို့လည်းကောင်း
ထို့အတူပင်
တည်ရာမှီရာ
မရှိသော
စိတ်သည်
ပျံ့လွင့်လွယ်၏၊
တည်ရာမှီရာရှိသော
စိတ်သည်
ပျံ့လွင့်နိုင်ခဲ၏။
ရဟန်းတို့
စိတ်၏ တည်ရာဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဤအရိယမဂ်သည်
စိတ်၏
တည်ရာတည်း။
ရဟန်းတို့
ကရွတ်ခွေ
မရှိသောအိုးသည်
လိမ့်လွယ်သကဲ့သို့လည်းကောင်း၊
ကရွတ်ခွေရှိသောအိုးသည်
လိမ့်နိုင်ခဲသကဲ့သို့လည်းကောင်း
ထို့အတူပင်
တည်ရာမှီရာ
မရှိသော
စိတ်သည်
ပျံ့လွင့်လွယ်၏၊
တည်ရာမှီရာရှိသော
စိတ်သည်
ပျံ့လွင့်နိုင်ခဲ၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-သမာဓိသုတ်
၂၈။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
အကြောင်းနှင့်
တကွ
အခြံအရံနှင့်
တကွဖြစ်သော
မြတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
အကြောင်းနှင့်
တကွ
အခြံအရံနှင့်
တကွဖြစ်သော
မြတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ဟူသည်
အဘယ်နည်း။
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးနှင့်
ပြည့်စုံသောအကြင်စိတ်၏
တည်ကြည်မှုသည်
အခြံအရံနှင့်
တကွ ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
ဤစိတ်၏
မြတ်သော မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို အကြောင်းနှင့်တကွဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း၊
အခြံအရံနှင့်
တကွဖြစ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း
ဆိုအပ်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ဝေဒနာသုတ်
၂၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဝေဒနာတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
သုခဝေဒနာ၊
ဒုက္ခဝေဒနာ၊
ဥပေက္ခာဝေဒနာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဝေဒနာတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဝေဒနာသုံးပါးတို့ကို
ပိုင်းခြား၍ သိနိုင်ရန်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏။
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု 'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဝေဒနာသုံးပါးတို့ကို
ပိုင်းခြား၍
သိနိုင်ရန်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-ဥတ္တိယသုတ်
၃၀။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ထိုအခါ
အသျှင်ဥတ္တိယသည်
မြတ်စွာဘုရားထံသို့
ချဉ်းကပ်၏။ပ။
တစ်ခုသောနေရာ၌
ထိုင်နေပြီးသော်
မြတ်စွာဘုရားအား
ဤစကားကို
လျှောက်၏-
''အသျှင်ဘုရား
ဆိတ်ငြိမ်ရာသို့ကပ်လျက်
တစ်ပါးတည်း
ကိန်းအောင်းနေသောအကျွန်ုပ်အား
'မြတ်စွာဘုရားသည်
ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကိုဟောကြားတော်မူအပ်ကုန်၏၊
မြတ်စွာဘုရား
ဟောကြားအပ်ကုန်သော
ကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကား
အဘယ်တရားများပါနည်း'ဟု
ဤသို့
စိတ်အကြံ
ဖြစ်ပါ၏''ဟု
(လျှောက်၏)။
ဥတ္တိယ
ကောင်းပေစွ
ကောင်းပေစွ၊
ဥတ္တိယ ငါဘုရားသည်
ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို
ဟောကြားအပ်ကုန်၏။
အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊
အလိုရှိအပ်ကုန်
နှစ်သက်အပ်ကုန်
စိတ်နှလုံးကို
ပွားစေတတ်ကုန်ချစ်ခင်ဖွယ်သဘောရှိကုန်
ကာမနှင့်
စပ်ကုန်သော
တပ်မက်ဖွယ်ကောင်းကုန်သော
စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်မြင်အပ်
ကုန်သောအဆင်း
'ရူပါရုံ'တို့လည်းကောင်း
။ပ။
သောတဝိညာဏ်ဖြင့်
ကြားအပ်ကုန်သောအသံ
'သဒ္ဒါရုံ'
တို့
လည်းကောင်း
။ပ။
ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်
နံအပ်ကုန်သောအနံ့
'ဂန္ဓာရုံ'
တို့လည်းကောင်း
။ပ။
ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်
လျက်အပ်ကုန်သောအရသာ
'ရသာရုံ'
တို့လည်းကောင်း၊
အလိုရှိအပ်ကုန်နှစ်သက်အပ်ကုန်
စိတ်နှလုံးကို
ပွားစေတတ်ကုန်
ချစ်ခင်ဖွယ်သဘောရှိကုန်
ကာမနှင့်
စပ်ကုန်သောတပ်မက်ဖွယ်ကောင်းကုန်သော
ကာယ
ဝိညာဏ်ဖြင့်
တွေ့ထိအပ်ကုန်သောအတွေ့အထိ
'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'
တို့လည်းကောင်း
တည်း။ ဥတ္တိယ
ငါဘုရား
ဟောကြားအပ်ကုန်သောကာမဂုဏ်တရားတို့သည်ကား
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ဥတ္တိယ
ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို
ပယ်စွန့်ရန်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏။
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ဤအရိယမဂ်တရားကား
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဥတ္တိယ
ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို
ပယ်ရန်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
သုံးခုမြောက်
မိစ္ဆတ္တဝဂ်
ပြီး၏။
------
၄-ပဋိပတ္တိဝဂ်
၁-ပဌမ
ပဋိပတ္တိသုတ်
၃၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
မှားသောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း၊
မှန်သောအကျင့်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
မှားသောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှားယွင်းသောအမြင်
'မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှု
'မိစ္ဆာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ဤသည်ကို
မှားသောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်သောအကျင့်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသည်ကို
မှန်သောအကျင့်ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ဒုတိယ
ပဋိပတ္တိသုတ်
၃၂။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
မှားသောအကျင့်ရှိသူကိုလည်းကောင်း၊
မှန်သောအကျင့်ရှိသူကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
မှားသောအကျင့်ရှိသူဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌
အချို့သော
သူသည်မှားယွင်းသောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှားယွင်းသော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူကို
မှားသောအကျင့်ရှိသူဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မှန်သောအကျင့်ရှိသူဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤလောက၌အချို့သော
သူသည်
မှန်ကန်သောအမြင်ရှိ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှုရှိ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသူကိုမှန်သောအကျင့်ရှိသူဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-ဝိရဒ္ဓသုတ်
၃၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ချွတ်ယွင်းစေသူ
ဟူသမျှတို့အား
ကောင်းစွာ
ဆင်းရဲ၏
ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်သို့
ရောက်ကြောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ချွတ်ယွင်းစေသည်
မည်၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အားထုတ်ကြသူ
ဟူသမျှတို့အား
ကောင်းစွာဆင်းရဲ၏
ကုန်ရာ
နိဗ္ဗာန်သို့
ရောက်ကြောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အားထုတ်သည်
မည်၏။
ဤသည်ကား
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ချွတ်ယွင်းစေသူ
ဟူသမျှတို့အား
ကောင်းစွာ
ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာ
နိဗ္ဗာန်သို့
ရောက်ကြောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ချွတ်ယွင်းစေသည်
မည်၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသော
ဤအရိယမဂ်ကို
အားထုတ်သူ ဟူသမျှတို့အား
ကောင်းစွာ
ဆင်းရဲ၏ကုန်ရာ
နိဗ္ဗာန်
သို့
ရောက်ကြောင်း
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အားထုတ်သည်
မည်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ပါရံဂမသုတ်
၃၄။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဤတရားရှစ်ပါးတို့ကို
ပွားများအပ်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်အပ်သည်ရှိသော်
သံသရာဝဋ်ဟူသော
ဤဘက်ကမ်းမှ
နိဗ္ဗာန်ဟူသော
ထိုဘက်ကမ်းသို့
ရောက်နိုင်ရန်
ဖြစ်ကုန်၏။
အဘယ်ရှစ်ပါးတို့နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤတရားရှစ်ပါးတို့ကို
ပွားများအပ်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်အပ်သည်ရှိသော်
သံသရာဝဋ်ဟူသော
ဤဘက်ကမ်းမှ
နိဗ္ဗာန်ဟူသော
ထိုဘက်ကမ်းသို့
ရောက်နိုင်ရန်
ဖြစ်ကုန်၏ဟု
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဟောကြားတော်မူ၏၊
ထို့နောက်
နတ်လူတို့၏
ဆရာဖြစ်တော်မူသော
မြတ်စွာဘုရားသည်
ဤဆိုလတ္တံ့သော
ဂါထာတို့ကို
ဟောတော်မူ၏-''လူတို့တွင်
(နိဗ္ဗာန်ဟူသော)
တစ်ဖက်ကမ်းသို့
ရောက်သူတို့သည်
အနည်းငယ်သာ
ဖြစ်ကုန်၏၊
ဤနိဗ္ဗာန်သို့
ရောက်သူမှ
တစ်ပါး
အခြားသော
သတ္တဝါသည်ကား
ဝဋ်
ဆင်းရဲဟူသောဤဘက်ကမ်း၌သာလျှင်
လှည့်လည်ပြေးသွားရ၏။
ကောင်းစွာ
ဟောကြားအပ်သော
(မဂ်) တရား၌
တရားသို့
အစဉ်လိုက်၍
ကျင့်
ကြသူတို့သည်ကူးမြောက်နိုင်ခဲသော
သေမင်း၏
နိုင်ငံကို
(လွန်မြောက်၍)
နိဗ္ဗာန်
ဟူသော
တစ်ဖက်ကမ်းသို့ရောက်ကြရကုန်လတ္တံ့။
ပညာရှိသော
သူသည်
မည်းနက်သော
(အကုသိုလ်)
တရားကို
ပယ်စွန့်၍
သံသရာ ဝဋ်မှ
နိဗ္ဗာန်ကိုအာရုံပြုလျက်
ဖြူစင်သော
(ကုသိုလ်)
တရားကို ပွားများကြရာ၏။
အကြင်ဆိတ်ငြိမ်မှု
'ဝိဝေက'၌မွေ့လျော်နိုင်ခဲ၏၊
ထိုဆိတ်ငြိမ်မှု
'ဝိဝေက'၌
အလွန်
မွေ့လျော်မှုကို
အလိုရှိရာ၏။
ပညာရှိသော
သူသည်ကာမဂုဏ်တို့ကို
ပယ်စွန့်လျက်
ကိလေသာအကြွင်းအကျန်
မရှိမူ၍
စိတ်ကို ညစ်ညူးစေတတ်သောနီဝရဏတရား
တို့မှ
မိမိကိုယ်ကို
ဖြူစင်သန့်ရှင်းစေရာ၏။
အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား
အရဟတ္တမဂ်၏
အကြောင်းဖြစ်သော
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့၌
စိတ်ကို
ကောင်းစွာပွားများအပ်၏၊
ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်
မစွဲလမ်းမူ၍
စွဲလမ်းမှု
'ဥပါဒါန်'ကို
စွန့်ရာ
နိဗ္ဗာန်၌
မွေ့လျော်ကြကုန်၏၊
လောက၌
အာသဝေါကုန်ပြီးသော
ကြီးသောအာနုဘော်ရှိကုန်သောထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့သည်
ပရိနိဗ္ဗာန်ဝင်စံချုပ်ငြိမ်းကြကုန်၏''ဟု
(မိန့်ဧတာ်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ပဌမ
သာမညသုတ်
၃၅။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
သာမညမည်သော
မဂ်တရားကိုလည်းကောင်း၊
သာမညဖလမည်သော
ဖိုလ်တရားကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
သာမညမည်သော
မဂ်တရားသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ဤသည်ကို
သာမညဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သာမညဖလမည်သော
ဖိုလ်တရားတို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
သောတာပတ္တိဖိုလ်၊
သကဒါဂါမိဖိုလ်၊
အနာဂါမိဖိုလ်၊
အရဟတ္တဖိုလ်တို့ပေတည်း။
ဤသည်တို့ကို
သာမညဖလမည်သော
ဖိုလ်တရားဟု
ဆိုအပ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ဒုတိယ
သာမညသုတ်
၃၆။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
သာမညမည်သော
မဂ်တရားကိုလည်းကောင်း၊
သာမညတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
သာမညမည်သော
မဂ်တရားသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဤသည်ကို သာမညဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
သာမညတ္ထမည်သောနိဗ္ဗာန်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
တပ်မက်မှု
'ရာဂ' ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာတည်း။
ဤသည်ကို
သာမညတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ပဌမ
ဗြဟ္မညသုတ်
၃၇။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
ဗြဟ္မညမည်သော
မဂ်ကိုလည်းကောင်း၊
ဗြဟ္မညဖလမည်သော
ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မညမည်သော
မဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဤသည်ကို
ဗြဟ္မညဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မညဖလမည်သော
ဖိုလ်တို့ဟူသည်အဘယ်တို့နည်း၊
သောတာပတ္တိဖိုလ်၊
သကဒါဂါမိဖိုလ်၊
အနာဂါမိဖိုလ်၊
အရဟတ္တဖိုလ်တို့ပေတည်း။
ဤသည်တို့ကို
ဗြဟ္မညဖလဟု
ဆိုအပ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-ဒုတိယ
ဗြဟ္မညသုတ်
၃၈။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
ဗြဟ္မညမည်သော
မဂ်ကိုလည်းကောင်း၊
ဗြဟ္မညတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မညဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဤသည်ကို
ဗြဟ္မညဟု ဆိုအပ်၏။
ဗြဟ္မညတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
တပ်မက်မှု
'ရာဂ' ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာတည်း။
ဤသည်ကို
ဗြဟ္မညတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ပဌမ
ဗြဟ္မစရိယသုတ်
၃၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
ဗြဟ္မစရိယမည်သော
မဂ်ကိုလည်းကောင်း၊
ဗြဟ္မစရိယဖလမည်သော
ဖိုလ်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မစရိယဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့
တည်း။
ဤသည်ကို ဗြဟ္မစရိယဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့ဗြဟ္မစရိယဖလဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
သော
တာပတ္တိဖိုလ်၊
သကဒါဂါမိဖိုလ်၊
အနာဂါမိဖိုလ်၊
အရဟတ္တဖိုလ်တို့ပေတည်း။
ဤသည်တို့ကို
ဗြဟ္မစရိယဖလဟု
ဆိုအပ်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-ဒုတိယ
ဗြဟ္မစရိယသုတ်
၄၀။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သင်တို့အား
ဗြဟ္မစရိယမည်သော
မဂ်ကိုလည်းကောင်း၊
ဗြဟ္မစရိယတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ကိုလည်းကောင်း
ဟောပေအံ့၊
ထိုတရားကို
နာကြကုန်လော့။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မစရိယမည်သော
မဂ်ဟူသည် အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
တို့တည်း။
ဤသည်ကို
ဗြဟ္မစရိယဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ဗြဟ္မစရိယတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
တပ်မက်မှု
'ရာဂ'ကုန်ရာ
အမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကုန်ရာ
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကုန်ရာတည်း။
ဤသည်ကို
ဗြဟ္မစရိယတ္ထမည်သော
နိဗ္ဗာန်ဟု
ဆိုအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
လေးခုမြောက်
ပဋိပတ္တိဝဂ်
ပြီး၏။
------
၅-အညတိတ္ထိယပေယျာလဝဂ်
၁-ရာဂဝိရာဂသုတ်
၄၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
''ငါ့သျှင်တို့အဘယ်အကျိုးငှါ
ရဟန်းဂေါတမထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါသနည်း''ဟု
သင်တို့ကိုမေးမြန်းကုန်မူ
ရဟန်းတို့
ဤကဲ့သို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သောထိုပရိဗိုဇ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းစေခြင်းအကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။
ရဟန်းတို့
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
''ငါ့သျှင်တို့
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'
ကင်းစေခြင်းအကျိုးငှါ
လမ်းစဉ်ရှိပါသလော၊
အကျင့်ရှိပါသလော''ဟု
သင်တို့ကို
မေးမြန်းကြကုန်မူ
ရဟန်းတို့ဤသို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းစေခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်ရှိသည်သာတည်း၊
အကျင့်ရှိသည်သာတည်း''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။
ရဟန်းတို့
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကင်းစေခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်သည်
အဘယ်နည်း၊
အကျင့်သည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဆိုခဲ့ပြီးသောအရိယမဂ်တရားသည်စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းစေခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်ဖြစ်၏၊
အကျင့်ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
ဤကဲ့သို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား
ဤဆိုခဲ့သည့်အတိုင်း
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၇-သံယောဇနပ္ပဟာန
စသော ၆-သုတ်
၄၂-၄၇။
ရဟန်းတို့
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
''ငါ့သျှင်တို့
အဘယ်အကျိုးငှါရဟန်းဂေါတမထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါသနည်း''ဟု
သင်တို့ကို
မေးမြန်းကုန်မူရဟန်းတို့
ဤကဲ့သို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား''ငါ့သျှင်တို့
သံယောဇဉ်ကို
ပယ်ကာ
နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။ပ။
''ငါ့သျှင်တို့
အနုသယကို
နုတ်ပယ်ကာ
နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှါမြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။ပ။
''ငါ့သျှင်တို့
သံသရာအဓွန့်ကို
ပိုင်းခြား၍
သိရာ
နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။ပ။
''ငါ့သျှင်တို့
အာသဝတရားတို့၏
ကုန်ရာနိဗ္ဗာန်အကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။ပ။
''ငါ့သျှင်တို့
ဝိဇ္ဇာဝိမုတ္တိဟုဆိုအပ်သောအရဟတ္တဖိုလ်ကို
မျက်မှောက်ပြုခြင်းအကျိုးငှါမြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။ပ။
''ငါ့သျှင်တို့
ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်အမြင်အကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ
၏''ဟု ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏ဟု။ပ။
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-အနုပါဒါပရိနိဗ္ဗာနသုတ်
၄၈။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
သင်တို့ကို''ငါ့သျှင်တို့
အဘယ်အကျိုးငှါ
ရဟန်းဂေါတမထံ၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါသနည်း''ဟုမေးမြန်းကြကုန်မူ
ဤကဲ့သို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား
''ငါ့သျှင်တို့
အကြောင်းကင်းသော
နိဗ္ဗာန်အကျိုးငှါ
မြတ်စွာဘုရား၏
ထံတော်၌
မြတ်သောအကျင့်ကို
ကျင့်သုံးနေထိုင်ကြပါ၏''ဟု
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။
ရဟန်းတို့
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ပရိဗိုဇ်တို့သည်
''ငါ့သျှင်တို့
အကြောင်းကင်းသောနိဗ္ဗာန်ရခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်ရှိပါသလော၊
အကျင့်ရှိပါသလော''ဟု
ဤသို့ သင်တို့ကို
မေးမြန်းကြကုန်မူ
ရဟန်းတို့ ဤကဲ့သို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သော
ထိုပရိဗိုဇ်တို့အား''ငါ့သျှင်တို့
အကြောင်းကင်းသော
နိဗ္ဗာန်ရခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်ရှိသည်သာတည်း၊
အကျင့်ရှိသည်သာတည်း''ဟုဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏။
ရဟန်းတို့
အကြောင်းကင်းသော
နိဗ္ဗာန်ရခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်သည်
အဘယ်နည်း၊
အကျင့် သည်
အဘယ်နည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ပင်တည်း။
ဤအရိယမဂ်ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊ မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'တို့ပေတည်း။
ရဟန်းတို့ဤဆိုခဲ့ပြီးသောအရိယမဂ်တရားသည်
အကြောင်းကင်းသော
နိဗ္ဗာန်ရခြင်းငှါ
လမ်းစဉ်ဖြစ်၏၊
အကျင့်ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့
အမေးခံကြရသော
သင်တို့သည်
သာသနာ့ပြင်ပ
အယူရှိကုန်သောထိုပရိဗိုဇ်တို့အား
ဤဆိုခဲ့သည့်အတိုင်းပင်
ဖြေဆိုကြကုန်ရာ၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
အညတိတ္ထိယပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၆-သူရိယပေယျာလဝဂ်
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၄၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွား
ဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗ
နိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား မိတ်ဆွေကောင်းရှိခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရား
ဖြစ်
ပေါ်ရန်ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊
ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါး
ရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလိမ့်မည်၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လိမ့်မည်ဟုမျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကင်းခြင်းကိုမှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း
ကို မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသောရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၅၀-၅၄။
ရဟန်းတို့
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွားဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား
စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရားဖြစ်ပေါ်ရန်
ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊
ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။ ရဟန်းတို့
စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလနှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။ပ။
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလိုမှု
'ဆန္ဒ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
ပြည့်စုံသော
စိတ်ရှိခြင်းသည်။ပ။
ဉာဏ်အမြင်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၅၅။
ရဟန်းတို့
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွားဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား
သင့်လျော်သောအကြောင်းအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့့်ပြည့်စုံခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရား
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊
ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအကြောင်းအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသောရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအကြောင်းအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့် ပြည့်စုံ
သောရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင် သင့်လျော်သောအကြောင်းအားဖြင့်နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၅၆။
ရဟန်းတို့
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွားဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား
မိတ်ဆွေကောင်းရှိခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရား
ဖြစ်ပေါ်ရန်ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊ ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံး
ရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိ
သောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်း
လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်
၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၅၇-၆၁။
ရဟန်းတို့
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွားဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား
စတုပါရိသုဒ္ဓိသီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရားဖြစ်ပေါ်ရန်
ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊
ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။ပ။
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလုပ်လိုမှု
'ဆန္ဒ' နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
ပြည့်စုံသော
စိတ်ရှိခြင်းသည်။ပ။
ဉာဏ်အမြင်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၆၂။
ရဟန်းတို့
အရုဏ်တက်ခြင်းသည်
နေထွက်ပေါ်လာခြင်း၏
ရှေ့သွားဖြစ်သကဲ့သို့
ပုဗ္ဗနိမိတ်ဖြစ်သကဲ့သို့
ရဟန်းအား
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော မနသိကာရ'
နှင့့်
ပြည့်စုံခြင်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်တရား
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ရှေ့သွား
ဖြစ်၏၊
ပုဗ္ဗနိမိတ်
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟုမျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည် စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကိုပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံး ရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောမှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
သင့်လျော်သောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
သူရိယပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၇-ဧကဓမ္မပေယျာလဝဂ်
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၆၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ဖြစ်စေခြင်းငှါ
ကျေးဇူးများ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မိတ်ဆွေကောင်းရှိခြင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟုမျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွါးများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုမှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောတည်
ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်အင်္ဂါ
ရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၆၄-၆၈။
ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော
တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ဖြစ်စေခြင်းငှါကျေးဇူးများ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
သီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလိုမှု
'ဆန္ဒ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ပြည့်စုံသော
စိတ်ရှိခြင်းတည်း။ပ။
ဉာဏ်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ' တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၆၉။
(ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော
တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ဖြစ်စေခြင်းငှါ
ကျေးဇူး့များ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။)
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်း
သည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသောချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၇၀။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ဖြစ်စေခြင်းငှါ
ကျေးဇူးများ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
မိတ်ဆွေကောင်းရှိခြင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်း
လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ဤသို့လျှင်
မိတ်
ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယ
မဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၇၁-၇၅။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော
တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုဖြစ်စေခြင်းငှါ
ကျေးဇူးများ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
သီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလုပ်လိုမှု
'ဆန္ဒ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ပြည့်စုံသော
စိတ်ရှိခြင်းတည်း။ပ။
ဉာဏ်အမြင်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၇၆။
(ရဟန်းတို့
တစ်ခုသော
တရားသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ဖြစ်စေခြင်းငှါ
ကျေးဇူးများ၏။
တစ်ခုသော
တရားဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းတည်း။)
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့် ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကိုပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အ ဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောမှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာ သမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိ ကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
ဧကဓမ္မပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၈-ဒုတိယ
ဧကဓမ္မပေယျာလဝဂ်
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၇၇။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
မဖြစ်ပေါ်သေးသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ဖြစ်ပေါ်ပြီး
သောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ရန်
မိတ်ဆွေကောင်း
ရှိခြင်းမှ
တစ်ပါးအခြား
တစ်ခုသော
တရားကိုမျှလည်း
ငါဘုရား
မြင်တော်မမူ။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသောရဟန်း
အား အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော။ပ။
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကိုပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၇၈-၈၂။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်ပေါ်သေးသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ဖြစ်ပေါ်ပြီး
သောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ရန် သီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလုပ်လိုမှု
'ဆန္ဒ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့
ပြည့်စုံသောစိတ်ရှိခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့
ဉာဏ်အမြင်နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၈၃။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှတစ်ပါး
(အခြား
တစ်ခုသော
တရားကိုမျှလည်း
ငါဘုရား
မြင်တော်မမူ။)
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'
နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော။ပ။
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၁-ကလျာဏမိတ္တသုတ်
၈၄။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်ပေါ်သေးသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ရန်
မိတ်ဆွေကောင်းရှိခြင်းမှ
တစ်ပါး
အခြားတစ်ခုသော
တရားကိုမျှလည်း
ငါဘုရား
မြင်တော်မမူ။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းအားအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင်မိတ်ဆွေကောင်းရှိသော
ရဟန်းသည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-သီလသမ္ပဒါ
စသော ၅-သုတ်
၈၅-၈၉။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်ပေါ်သေးသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ဖြစ်ပေါ်ရန်
ဖြစ်ပေါ်ပြီး
သောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ရန်
သီလနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး
အခြားတစ်ခုသော
တရားကိုမျှလည်း
ငါဘုရား
မြင်တော်မမူ။ပ။
ရဟန်းတို့
ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို
ပြုလုပ်လိုမှု
'ဆန္ဒ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။ ရဟန်းတို့
ပြည့်စုံသော
စိတ်ရှိခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့ဉာဏ်အမြင်နှင့်
ပြည့်စုုံံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားနှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ယောနိသောမနသိကာရသမ္ပဒါသုတ်
၉၀။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံခြင်းမှ
တစ်ပါး (အခြား
တစ်ခုသော
တရားကိုမျှလည်း
ငါဘုရား
မြင်တော်မမူ)။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်းအား အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ကိုပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသောမနသိကာရ'နှင့်
ပြည့်စုံသော
ရဟန်း
အားအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ' ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကိုပွားများ
၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောမှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာ သမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှု
'ယောနိသော
မနသိ
ကာရ'နှင့် ပြည့်စုံသော
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
ဧကဓမ္မပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၉-ဂင်္ဂ
ါပေယျာလဝဂ်
၁-ပဌမ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၉၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့
အတူပင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သောရဟန်းသည်
ဤသို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၅-ဒုတိယာဒိ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၄-သုတ်
၉၂-၉၅။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ဆဋ္ဌ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၉၆။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော။ပ။
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို ပွားများသောကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၁-ပဌမ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၉၇။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သည့်အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သောရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၂-၆-ဒုတိယာဒိ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၅-သုတ်
၉၈-၁၀၂။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကိုမှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သောရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
ဂင်္ဂါပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၂-ဒုတိယ
ဂင်္ဂ
ါပေယျာလဝဂ်
၁-ပဌမ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၁၀၃။
ရဟန်းတို့ ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံး
ရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွား
များ၏။ပ။ စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်း
လျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-၆-ဒုတိယာဒိ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၅-သုတ်
၁၀၄-၁၀၈။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင် ရဟန်းသည်။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-ပဌမ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၁၀၉။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သည့်အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွား များ၏။ ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကိုပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ် သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၈-၁၂-ဒုတိယာဒိ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၅-သုတ်
၁၁၀-၁၁၄။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင် ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံး
ရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွား များ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်း
လျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၁၃-ပဌမ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၁၁၅။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည့်အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲ
လျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို ပွားများ
၏။ ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကိုပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၁၄-၁၈-ဒုတိယာဒိ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၁၁၆-၁၂၀။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။ ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၁၉-ပဌမ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၁၂၁။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါး
ရှိသည့်အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကိုပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂၀-၂၄-ဒုတိယာဒိ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၁၂၂-၁၂၆။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည့်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကိုပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၂၅-ပဌမ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၁၂၇။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့ ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သည့်
အရိယမဂ်ကို ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂၆-၃၀-ဒုတိယာဒိ
ပါစီနနိန္နသုတ်
၁၂၈-၁၃၂။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
မဟီမြစ်သည်
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့ ဂင်္ဂါ
ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသောကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၃၁-ပဌမ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၁၃၃။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါး
ရှိသည့်အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည် နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း
သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၃၂-၃၆-ဒုတိယာဒိ
သမုဒ္ဒနိန္နသုတ်
၁၃၄-၁၃၈။
ရဟန်းတို့
ယမုနာမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
အစိရဝတီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
သရဘူမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့ မဟီမြစ်သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်။ပ။
ရဟန်းတို့
ဂင်္ဂါ ယမုနာ
အစိရဝတီ သရဘူ
မဟီဟူသော
ဤမြစ်ကြီးအားလုံးတို့သည်
သမုဒ္ဒရာသို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်း သည်အဘယ်သို့လျှင်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသည့်
အရိယမဂ်ကို
ပွားများသော
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
ကိုးခုမြောက်
ဂင်္ဂါပေယျာလဝဂ်
ပြီး၏။
------
၅-အပ္ပမာဒပေယျာလဝဂ်
၁-တထာဂတသုတ်
၁၃၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
အခြေမရှိသော
သတ္တဝါ
အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော
သတ္တဝါ၊
အခြေလေးချောင်းရှိသော
သတ္တဝါ
အခြေများစွာရှိသော
သတ္တဝါ၊
ရုပ်ရှိသော
သတ္တဝါ ရုပ်မရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသော
သတ္တဝါ သညာမရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသည်လည်း
မဟုတ်မရှိသည်လည်း
မဟုတ်သော သတ္တဝါဟူသမျှတို့ထက်
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသောတရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရားကို
အမြတ်ဆုံးဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှ
တို့သည် မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'
တရားလျှင် စု
ဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကိုထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းအားအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကိုမှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
အခြေမရှိသော
သတ္တဝါ
အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော
သတ္တဝါ၊
အခြေလေးချောင်းရှိသော
သတ္တဝါအခြေများစွာရှိသော
သတ္တဝါ၊
ရုပ်ရှိသော
သတ္တဝါ
ရုပ်မရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသော
သတ္တဝါသညာမရှိသော
သတ္တဝါ၊ သညာရှိသည်လည်း
မဟုတ်
မရှိသည်လည်း
မဟုတ်သော
သတ္တဝါဟူသမျှတို့ထက်
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရားကို
အမြတ်ဆုံးဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့သည်
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကို
ထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့
လျော့သော ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
အခြေမရှိသော
သတ္တဝါ
အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော
သတ္တဝါ၊
အခြေလေးချောင်းရှိသော
သတ္တဝါအခြေများစွာရှိသော
သတ္တဝါ၊ ရုပ်ရှိသော
သတ္တဝါ ရုပ်မရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသော
သတ္တဝါသညာမရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသည်လည်း
မဟုတ် မရှိသည်လည်း
မဟုတ်သော
သတ္တဝါဟူသမျှတို့ထက်
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရားကို
အမြတ်ဆုံးဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့သည်
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကို
ထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့
လျော့သော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန့်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
အခြေမရှိသော
သတ္တဝါ
အခြေနှစ်ချောင်းရှိသော
သတ္တဝါ၊
အခြေလေးချောင်းရှိသော
သတ္တဝါအခြေများစွာရှိသော
သတ္တဝါ၊
ရုပ်ရှိသော
သတ္တဝါ ရုပ်မရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသော
သတ္တဝါသညာမရှိသော
သတ္တဝါ၊
သညာရှိသည်လည်း
မဟုတ် မရှိသည်လည်း
မဟုတ်သော
သတ္တဝါဟူသမျှတို့ထက်
ပူဇော်အထူးကို
ခံတော်မူထိုက်သော
(အလုံးစုံသော
တရားတို့ကို)
ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ
သိတော်မူသော
မြတ်စွာဘုရားကို
အမြတ်ဆုံးဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့သည်
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကို
ထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့
လျော့သော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကိုပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ပဒသုတ်
၁၄၀။
ရဟန်းတို့
မြေနေသတ္တဝါတို့၏
ခြေရာဟူသမျှတို့သည်
ဆင်ခြေရာ၌
အတွင်းဝင်ကုန်၏၊
ဆင်ခြေရာကို
ကြီးသည်၏
အဖြစ်ကြောင့်
ထိုခြေရာတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့သည်
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပ
မာဒ'တရားလျှင်
စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကိုထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ် ၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းအားအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကိုမှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-၇-ကူဋာဒိသုတ်
၁၄၁-၁၄၅။
ရဟန်းတို့
အထွတ်တပ်သောအိမ်၏
အခြင်ရနယ်ဟူသမျှတို့သည်
အထွတ်သို့
ရောက်ကုန်၏၊
အထွတ်သို့
ညွတ်ကုန်၏၊
အထွတ်လျှင်
စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
အထွတ်သည်
အခြင်ရနယ်ဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။
«ဤအတိုင်း
အောက်သုတ်တို့ကို
ချဲ့အပ်၏။ »
ရဟန်းတို့
အကျော်နံ့သာကို
အမြစ်နံ့သာဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
စန္ဒကူးနံ့သာကို
အနှစ်နံ့သာဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
မြတ်လေးပန်းကို
အပွင့်နံ့သာဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
အရံမင်းငယ်ဟူသမျှတို့သည်
စကြာမင်း၏
နောက်လိုက်
(ငယ်သား)
ဖြစ်ကုန်၏၊
စကြာမင်းကို
ထိုအရံမင်းငယ်ဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-၁၀-စန္ဒိမာဒိသုတ်
၁၄၆-၁၄၈။
ရဟန်းတို့
ကြယ်တာရာတို့၏
အရောင်ဟူသမျှတို့သည်
လရောင်၏
တစ်ဆယ့်ခြောက်
စိတ်တစ်စိတ်ကို
မမှီကုန်၊
လရောင်ကို
ထိုကြယ်ရောင်တို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
တန်ဆောင်မုန်းလအခါ၌
မိုးကောင်းကင်သည်
တိမ်တိုက်ကင်းစင်၍
မြင့်လတ်သော်
နေသည် ကောင်းကင်သို့
တက်လျက်
ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးရှိ
အမိုက်မှောင်ကို
ဖျက်ဆီး၍
ထွန်းလင်းတောက်ပ
တင့်တယ်လှသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်။ပ။
ရဟန်းတို့
ကာသိတိုင်းဖြစ်
အထည်ကိုချည်ထည်ဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့သည်
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
အကြောင်းရင်းရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားလျှင်
စုဝေးရာရှိကုန်၏၊
မမေ့လျော့မှု
'အပ္ပမာဒ'တရားကို
ထိုကုသိုလ်တရားဟူသမျှတို့ထက်
မြတ်၏ဟု
ဆိုအပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းအား
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများလတ္တံ့၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်လတ္တံ့ဟု
မျှော်လင့်အပ်၏။
ရဟန်းတို့
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို်
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကိုမှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သောတည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
မမေ့လျော့သော
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
«တထာဂတသုတ်၌ကဲ့သို့
ကြွင်းသော
သုတ်ဟူသမျှကို
ချဲ့အပ်၏»။
ငါးခုမြောက်
အပ္ပမာဒဝဂ်
ပြီး၏။
------
၆-ဗလကရဏီယဝဂ်
၁-ဗလသုတ်
၁၄၉။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ခွန်အားဖြင့်
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သောအလုပ်ဟူသမျှတို့ကို
မြေကြီး
ကိုမှီ၍
မြေကြီး၌ တည်၍
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို
မှီ၍့သီလ၌
တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
ရဟန်းတို့
အဘယ်သို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
«နောက်၌
ဆိုအပ်ပြီးသော
ဂင်္ဂါပေယျာလဝဂ်ကို
သုတ်အပြည့်အစုံ
ဆိုအပ်သကဲ့သို့
ဤဝဂ်၌ ချဲ့သင့်သောစကားကို
ချဲ့အပ်၏»။
ရဟန်းတို့
ခွန်အားဖြင့်
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သောအလုပ်ဟူသမျှတို့ကို
မြေကြီးကို
မှီ၍
မြေကြီး၌ တည်
၍ပြုလုပ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့ ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အ
ဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံး
ရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကိုပယ်ဖျောက်
ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိ
သောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ခွန်အားဖြင့်
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သောအလုပ်ဟူသမျှတို့ကို
မြေကြီးကို
မှီ၍ မြေကြီး၌
တည်
၍ပြုလုပ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍ သီလ၌
တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို
ပွားများ၏။ ရဟန်းတို့ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယာမဂ်ကို
ကြိမ်
ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ခွန်အားဖြင့်
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သောအလုပ်ဟူသမျှတို့ကို
မြေကြီးကို
မှီ၍ မြေကြီး၌
တည် ၍ပြုလုပ်အပ်ကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ဗီဇသုတ်
၁၅၀။
ရဟန်းတို့
ကြီးပွား
စည်ပင် ပြန့်ပြောခြင်းသို့
ရောက်ကုန်သော
မျိုးစေ့ ဗီဇဂါမ်၁နှင့်
အပင်ဘူတဂါမ်၂
ဟူသမျှတို့သည်
မြေကြီးကို
မှီ၍
မြေကြီး၌ တည်၍
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောခြင်းသို့ရောက်
ကုန်သကဲ့သို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်တရားတို့၌
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောခြင်းသို့
ရောက်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောခြင်းသို့
ရောက်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောခြင်းသို့
ရောက်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၁။
အစေ့၊
အညွန့်၊
အပင်၊ အမြစ်၊
အဆစ်ဟူသော ဤမျိုးစေ့
ငါးမျိုးကို
ဗီဇဂါမ်ဟု
ယူအပ်၏။
၂။
၎င်းမျိုးစေ့တို့မှ
ပေါက်လာ၍
စိမ်းညိုသောအရွက်
အညွန့်
ထွက်လာသောအခါမှ
စ၍
အပင်ဟူသမျှကို
ဘူတဂါမ်ဟု
ယူအပ်၏။
Ã
၃-နာဂသုတ်
၁၅၁။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
နဂါးတို့သည် ဟိမဝန္တာတောင်မင်းကို
မှီ၍
ကိုယ်ကို တိုးပွားစေအားယူစေ၍
အိုင်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
အိုင်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
အိုင်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
အိုင်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မြစ်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
မြစ်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မြစ်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
မြစ်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မဟာသမုဒ္ဒရာသို့
သက်ဆင်းကုန်၏။
ထိုနဂါးတို့သည်
ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာ၌
ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့်
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့ရောက်
ကုန်၏၊ ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွား
များသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းးကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်တရားတို့၌
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောသည်၏
အဖြစ်သို့
ရောက်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ရုက္ခသုတ်
၁၅၂။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
အရှေ့အရပ်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသော
သစ်ပင်သည်
အမြစ်ပြတ်သည်
ရှိသော်
အဘယ်အရပ်သို့
လဲကျရာသနည်း။
အသျှင်ဘုရား
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းရာအရပ်သို့သာလဲကျရာပါ၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်း၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသည်ရှိသော်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်း
ရှိုင်းသနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည် ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သော တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်သီလကို
မှီ၍ သီလ၌
တည်၍
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးပွား
စည်ပင်
ပြန့်ပြောခြင်းသို့
ရောက်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ကုမ္ဘသုတ်
၁၅၃။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ရေအိုးကို မှောက်သည်ရှိသော်
ရေသည်
အန်ထွက်သည်သာ
တည်း၊ ပြန်၍
ဝင်တော့မည်
မဟုတ်၊
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည် အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်
ကိုပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ယုတ်ညံ့
သောအကုသိုလ်တရားတို့သည်
အန်ထွက်ကုန်၏၊
ပြန်၍
ဝင်တော့မည်
မဟုတ်ကုန်။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများသည်ရှိသော်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့
အန်ထွက်ကုန်သနည်း၊
ပြန်၍
မဝင်ကုန်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'့ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့
အန်ထွက်ကုန်သည်သာတည်း၊
ပြန်၍
ဝင်တော့မည်
မဟုတ်ကုန်ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-သူကသုတ်
၁၅၄။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ကောင်းစွာ (ထောင်၍)
ထားအပ်သော
သလေးစပါးမြီးကို
ဖြစ်စေ၊ မုယောစပါးမြီးကိုဖြစ်စေ
လက်ဖြင့်သော်လည်းကောင်း၊
ခြေဖြင့်သော်လည်းကောင်း
ဖိမိနင်းမိသော်လက်ကိုသော်လည်းကောင်း၊
ခြေကိုသော်လည်းကောင်း
စူးရှဖျက်ဆီးပေလိမ့်မည်၊
သွေးကိုသော်လည်းကောင်း
ထွက်စေလိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
ရှိ၏။
ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့စပါးမြီးကို
ကောင်းစွာ
(ထောင်၍)
ထားအပ်သောကြောင့်တည်း။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော
(ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာ
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ' ကို
ဧကန်ဖျက်ဆီးနိုင်လိမ့်မည်၊
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ' ကို
ဖြစ်စေနိုင်လိမ့်မည်၊
နိဗ္ဗာန်ကိုမျက်မှောက်ပြု
နိုင်လိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်းသည်
ရှိ၏။
ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း၊
ရဟန်းတို့
(ကမ္မဿကတာပညာနှင့်
မဂ္ဂဘာဝနာကို)
ကောင်းစွာ
ထားအပ်
ကောင်းစွာဖြစ်စေအပ်သောကြောင့်တည်း။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော (ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာ
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ' ကို
အဘယ်သို့လျှင်
ဖျက်ဆီးနိုင်သနည်း၊
အသိဉာဏ်
'ဝိဇ္ဇာ'
ကိုအဘယ်သို့လျှင်
ဖြစ်စေနိုင်သနည်း၊
နိဗ္ဗာန်ကို
အဘယ်သို့လျှင်
မျက်မှောက်ပြုနိုင်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကိုမှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည် ကောင်းစွာ
ထားအပ်သော
(ကမ္မဿကတာပညာ)
ကောင်းစွာ
ဖြစ်စေအပ်သော
မဂ္ဂဘာဝနာဖြင့်
မသိမှု 'အဝိဇ္ဇာ'ကို
ဖျက်ဆီးနိုင်ပေ၏၊
အသိဉာဏ် 'ဝိဇ္ဇာ'
ကို ဖြစ်စေနိုင်ပေ၏၊
နိဗ္ဗာန်ကို
မျက်မှောက်ပြုနိုင်ပေ၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-အာကာသသုတ်
၁၅၅။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ကောင်းကင်၌ အမျိုးမျိုးသော
လေတို့သည်
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
အရှေ့လေတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
အနောက်လေတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
မြောက်လေတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
တောင်လေတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
မြူပါသော
လေတို့သည်လည်းတိုက်ခတ်ကုန်၏၊
မြူမပါသော
လေတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
လေအေးတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
လေပူတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
လေညင်းတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏၊
လေပြင်းတို့သည်လည်း
တိုက်ခတ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းအား
သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣန္ဒြေငါးပါးတို့
သည်လည်းကောင်း၊
ဗိုလ်ငါးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့သည်လည်းကောင်း
ပွားများ
ပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းအား
သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဗိုလ်ငါးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့သည်လည်းကောင်း
အဘယ်သို့လျှင်
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်ကုန်သနည်း။
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းအား
သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
သမ္မပ္ပဓာန်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣဒ္ဓိပါဒ်လေးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဣန္ဒြေငါးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဗိုလ်ငါးပါးတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့သည်လည်းကောင်း
ပွားများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်ကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-ပဌမ
မေဃသုတ်
၁၅၆။
ရဟန်းတို့
နွေဥတု၏
နောက်ဆုံး
ဝါဆိုလ၌
အထက်သို့ တက်သော
မြူမှုန်ကို
အခါမဲ့
ရွာသောမိုးကြီးသည်
တစ်ခဏချင်း
ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်
များစွာပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
တစ်ခဏချင်းကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
အဘယ်သို့လျှင်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
တစ်ခဏချင်း
ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်
၌ ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်
သို့ ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'
ကို ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိ
သော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်
ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
တစ်ခဏချင်းကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ဒုတိယ
မေဃသုတ်
၁၅၇။
ရဟန်းတို့
တက်လာသော
မိုးကြီးကို
လေပြင်းမုန်တိုင်းသည်
(မရွာမီ)
အကြား၌ပင်
ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေသကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
(မဖြစ်မီ)
အကြား၌ပင် ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
အဘယ်သို့လျှင်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
(မဖြစ်မီ)
အကြား၌ပင်
ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
ရာဂ' ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကိုမှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ဖြစ်တိုင်းဖြစ်တိုင်းသော
ယုတ်ညံ့သောအကုသိုလ်တရားတို့ကို
(မဖြစ်မီ)
အကြား၌ပင်
ကွယ်ပျောက်
ငြိမ်းအေးစေနိုင်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-နာဝါသုတ်
၁၅၈။
ရဟန်းတို့
ခြောက်လတို့ပတ်လုံး
ရေ၌ အပြန်ပြန်
အခေါက်ခေါက်
သွားလာ၍
ဆောင်းဥတု၌ကုန်းပေါ်သို့
တင်ထားသော
သမုဒ္ဒရာကူး
ကြိမ်ချုပ်လှေ၌
လေနေပူတို့ဖြင့်
နှိပ်စက်အပ်ကုန်သော
ချုပ်ဖွဲ့ထားသော
ကြိမ်တို့သည်
ရွာသွန်းသော
မိုးရေတို့ဖြင့်
စွတ်စိုအပ်သည်ဖြစ်၍
အလွယ်တကူအားဖြင့်သာလျှင်ပြတ်တောက်ပုပ်ဆွေးကုန်သကဲ့သို့
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော ရဟန်းအား
သံယောဇဉ်တို့သည်
အလွယ်တကူအားဖြင့်သာလျှင်
ပြတ်တောက်ပုပ်ဆွေးကုန်၏။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းအား
အဘယ်သို့လျှင်
သံယောဇဉ်တို့သည်
အလွယ်တကူအားဖြင့်သာလျှင်ပြတ်တောက်ပုပ်ဆွေးကုန်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသောနိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းအား
သံယောဇဉ်တို့သည်
အလွယ်တကူအားဖြင့်သာလျှင်
ပြတ်တောက်ပုပ်ဆွေးကုန်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
------
၁၁-အာဂန္တုကသုတ်
၁၅၉။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဧည့်သည်တို့ တည်းခိုရာအိမ်၌
အရှေ့အရပ်မှလည်းကောင်း၊
အနောက်အရပ်မှလည်းကောင်း၊
မြောက်အရပ်မှလည်းကောင်း၊
တောင်အရပ်မှလည်းကောင်း
လာ၍တည်းခို
နေကြကုန်၏။
မင်းတို့သည်လည်းကောင်း၊
ပုဏ္ဏားတို့သည်လည်းကောင်း၊
ကုန်သည်တို့သည်လည်းကောင်း၊
ဆင်းရဲသားတို့သည်လည်းကောင်း
လာ၍
တည်းခိုနေကြကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍သိအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်း ခြား၍
သိ၏၊ ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်ပယ်စွန့်အပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်၏၊
ထူး သော ဉာဏ်ဖြင့်မျက်မှောက်ပြုအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြု၏၊
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်ပွါးများအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများ၏။
ရဟန်းတို့
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍ သိအပ်သော
တရားတို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ
ငါးပါးတို့တည်းဟု
ဖြေဆိုရာ၏။
ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်နည်း၊
ရူပုပါဒါနက္ခန္ဓာ။ပ။
ဝိညာဏုပါဒါနက္ခန္ဓာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤတရားငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍
သိအပ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်အပ်သော
တရားတို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
အဝိဇ္ဇာနှင့်ဘဝတဏှာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤတရားတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်အပ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြုအပ်သော
တရားတို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
ဝိဇ္ဇာနှင့်
ဝိမုတ္တိတို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ဤတရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြုအပ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများအပ်သော
တရားတို့ကား
အဘယ်တို့နည်း၊
သမထနှင့်
ဝိပဿနာတရားတို့တည်း။
ရဟန်းတို့ဤတရားတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများအပ်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
အဘယ်သို့လျှင်
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍သိအပ်
သော တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍
သိသနည်း၊
အဘယ်သို့လျှင်
ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်အပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့် ပယ်စွန့်သနည်း၊
အဘယ်သို့လျှင်ထူးသော
ဉာဏ် ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြုအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြုသနည်း၊
အဘယ်သို့လျှင်
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်ပွါးများသနည်း။
ရဟန်းတို့ ဤ
သာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသောစွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွား
များသည်ရှိသော်အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
ထူးသော ဉာဏ်
ဖြင့်
ပိုင်းခြား၍သိအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိ၏၊ ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်အပ်
သောတရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပယ်စွန့်၏၊
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြုအပ်သော
တရားတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
မျက်မှောက်ပြု၏၊
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများအပ်သော
တရားတို့ကို ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
ပွါးများ၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဧကာဒသမသုတ်။
------
၁၂-နဒီသုတ်
၁၆၀။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်း၏၊
ထိုအခါ
များစွာသော
လူအပေါင်းသည်
ပေါက်တူးခြင်းတောင်းကို
ယူလျက်
ငါတို့သည်
ဤဂင်္ဂါမြစ်ကို
အနောက်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းအောင်
ပြုလုပ်အံ့ဟု
လာရာ၏။
ရဟန်းတို့
ထိုအရာကို
အဘယ်သို့
မှတ်ထင်ကုန်သနည်း၊
ထိုလူအပေါင်းသည်
ဂင်္ဂါမြစ်ကို
အနောက်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းအောင်
ပြုလုပ်နိုင်ရာသလောဟု
မေးတော်မူ၏။
အသျှင်ဘုရား
မပြုလုပ်နိုင်ရာပါ။
အကြောင်းမူကား
ဂင်္ဂါမြစ်သည်
အရှေ့သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းပါ၏၊
ထိုဂင်္ဂါမြစ်ကို
အနောက်သို့ ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းအောင်
ပြုလုပ်ရန်
မလွယ်ကူပါ၊
ထိုလူအပေါင်းသည်
အလွန်ပင်ပန်းဆင်းရဲခြင်း၏
အဖို့ရှိသည်သာ
ဖြစ်ရာ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအတူပင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယ
မဂ်ကိုကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းကို
မင်းတို့သည်လည်းကောင်း၊
မင်း၏
အမတ်ကြီးတို့သည်လည်းကောင်း၊
မိတ်ဆွေတို့သည်လည်းကောင်း၊
ခင်ပွန်းတို့သည်လည်းကောင်း၊
ဆွေမျိုးတို့သည်လည်းကောင်း၊
သားချင်းတို့သည်လည်းကောင်း
''အမောင်ယောက်ျား
လာလော့၊
ဤဖန်ရည်ဆိုးထားသောသင်္ကန်းကို
ဝတ်ခြင်းဖြင့်
အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊
ဤဖန်ရည်ဆိုးထားသော
သင်္ကန်းတို့သည်
ပူလောင်ကုန်၏၊
ခေါင်းတုံးရိတ်လျက်
ခွက်လက်စွဲကာ
လှည့်လည်ခြင်းဖြင့်
အဘယ်အကျိုးရှိအံ့နည်း၊
လာလော့၊
လူထွက်၍ စည်းစိမ်တို့ကိုလည်း
သုံးဆောင်ခံစားလော့၊
ကောင်းမှုတို့ကိုလည်း
ပြုလုပ်ပါလော့''ဟု
စည်းစိမ်တို့ဖြင့်
ရှေးရှုဆောင်၍
ဖိတ်ကုန်ငြားအံ့။
ရဟန်းတို့
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသောအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သော
ရဟန်းသည်
အကျင့်သိက္ခာကို
စွန့်ပစ်၍လူထွက်အံ့ဟူသော
ဤအကြောင်းသည်
မရှိ၊
အကြောင်းမူကား
ရဟန်းတို့
စိတ်သည် ရှည်စွာသောကာလ
ပတ်လုံး
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်း၌
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းသောကြောင့်
ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်
စင်စစ်လူထွက်လိမ့်မည်ဟူသောအကြောင်း
မရှိတော့ပေ။
ရဟန်းတို့
အဘယ်သို့လျှင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများသနည်း၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကိုမှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများ၏၊
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒွါဒသမသုတ်။
ခြောက်ခုမြောက်
ဗလကရဏီယဝဂ်
ပြီး၏။
------
၇-ဧသနာဝဂ်
၁-ဧသနာသုတ်
၁၆၁။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို
ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကို
ရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယ
မဂ်ကိုပွားများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု့
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောမှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု 'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယ
မဂ်ကိုပွားများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့ ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။ ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယ
မဂ်ကိုပွားများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကိုပွားများ၏။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု 'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို
ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများအပ်၏။
«ပိုင်းခြား၍
သိပုံကို
ချဲ့အပ်၏»။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။ ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ကုန်ခန်းစေခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများအပ်၏။
«ကုန်ခန်းပုံကို
ချဲ့အပ်၏»။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမကို ရှာမှီးခြင်း၊
ဘဝကိုရှာမှီးခြင်း၊
အကျင့်မြတ်ကို
ရှာမှီးခြင်းတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ရှာမှီးခြင်းတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့ပင်
တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ပယ်ခြင်းငှါ
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်
၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်
၌ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်
သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'့ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤရှာမှီးခြင်းသုံးပါးတို့ကို
ပယ်ခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ဝိဓာသုတ်
၁၆၂။
ရဟန်းတို့
ထောင်လွှားမှု
'မာန'တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
သုံးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
ငါသည်
(သူ့ထက်)
မြတ်၏ဟု ထောင်လွှားမှု
'မာန'၊ ငါသည်
(သူနှင့်)
တူ၏ဟု ထောင်လွှားမှု
'မာန'၊ ငါသည်
(သူ့အောက်)
ယုတ်၏ဟု ထောင်လွှားမှု
'မာန'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ထောင်လွှားမှု
'မာန'တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤထောင်လွှားမှု
'မာန'သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကိုမှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤထောင်လွှားမှု
'မာန' သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွားများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
«ဧသနာသုတ်ကဲ့သို့
ဤသုတ်ကို
ချဲ့အပ်၏»။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-အာသဝသုတ်
၁၆၃။
ရဟန်းတို့
ယိုစီးတတ်သော
'အာသဝ'
တရားတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမတဏှာဟူသောအာသဝ၊
ဘဝတဏှာဟူသောအာသဝ၊
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'
ဟူသောအာသဝတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ယိုစီးတတ်သော
'အာသဝ'
တရားတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအာသဝတရား သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါပယ်ခြင်း
ငှါ။ပ။ ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ဘဝသုတ်
၁၆၄။
ရဟန်းတို့
ဖြစ်ရာဘဝတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမတစ်ဆယ့်တစ်ဘုံဟူသော
ကာမဘဝ၊
ရူပတစ်ဆယ့်ခြောက်ဘုံဟူသော
ရူပဘဝ၊ အရူပလေးဘုံဟူသောအရူပဘဝ
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဖြစ်ရာဘဝတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့ဤဖြစ်ရာဘဝသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-ဒုက္ခတာသုတ်
၁၆၅။
ရဟန်းတို့
ဆင်းရဲခြင်း
'ဒုက္ခ'
တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ဆင်းရဲစစ်အဖြစ်ဖြင့်
ဆင်းရဲခြင်း
ဒုက္ခ ဒုက္ခ၁၊
ပြုပြင်အပ်သည့်
အဖြစ်ဖြင့်
ဆင်းရဲခြင်း
သင်္ခါရဒုက္ခ၂၊
ဖောက်ပြန်တတ်သည့်
အဖြစ်ဖြင့်
ဆင်းရဲခြင်း
ဝိပရိဏာမဒုက္ခ၃တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဆင်းရဲခြင်း
'ဒုက္ခ' တို့သည်
ဤသုံးပါး
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဆင်းရဲခြင်း
'ဒုက္ခ'သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၁။
ကိုယ်စိတ်၌ဖြစ်သော
ဆင်းရဲခြင်း'ဒုက္ခဝေဒနာ'ကို
သဘောအားဖြင့်လည်းကောင်း၊
အမည်အားဖြင့်လည်းကောင်း
ဆင်းရဲသောကြောင့်
''ဒုက္ခဒုက္ခ''ဟု
ခေါ်သည်။
၂။
ဥပေက္ခာဝေဒနာနှင့်
တေဘူမကသင်္ခါရတရားတို့ကို
ဖြစ်ခြင်းပျက်ခြင်းဖြင့်
နှိပ်စက်အပ်သောကြောင့်
သင်္ခါရဒုက္ခဟု
ခေါ်သည်။
၃။
သုခဝေဒနာကို
ဖောက်ပြန်သဖြင့်
ဆင်းရဲခြင်း၏
အကြောင်းဖြစ်သောကြောင့်
ဝိပရိဏာမဒုက္ခဟုခေါ်သည်။
Ã
၆-ခိလသုတ်
၁၆၆။
ရဟန်းတို့
ငြောင့်တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ရာဂငြောင့်၊
ဒေါသငြောင့်၊
မောဟငြောင့်တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ငြောင့်တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤငြောင့်သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-မလသုတ်
၁၆၇။
ရဟန်းတို့
အညစ်အကြေးတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ရာဂအညစ်အကြေး၊
ဒေါသအညစ်အကြေး၊
မောဟအညစ်အကြေးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့အညစ်အကြေးတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအညစ်အကြေးသုံးပါးတို့ကို
ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်
မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-နီဃသုတ်
၁၆၈။
ရဟန်းတို့
ညှဉ်းဆဲတတ်သော
'နီဃ'တရားတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ရာဂဟူသော
ညှဉ်းဆဲတတ်သော
တရား၊ ဒေါသဟူသော
ညှဉ်းဆဲတတ်သော
တရား၊
မောဟဟူသော
ညှဉ်းဆဲတတ်သော
တရားတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ညှဉ်းဆဲတတ်သော
'နီဃ'တရားတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤညှဉ်းဆဲတတ်သော
'နီဃ'တရားသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွါးများအပ်
၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ဝေဒနာသုတ်
၁၆၉။
ရဟန်းတို့
ခံစားမှု
'ဝေဒနာ'တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
သုခ ဝေဒနာ၊
ဒုက္ခဝေဒနာ၊
ဥပေက္ခာဝေဒနာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဝေဒနာတို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့ဤဝေဒနာသုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-တဏှာသုတ်
၁၇၀။
ရဟန်းတို့
တပ်မက်မှု
'တဏှာ'တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမ၌တပ်မက်မှု
'ကာမတဏှာ'၊
ဘဝမပြတ်ဟူသောအယူနှင့်
တကွဖြစ်သော
တပ်မက်မှု
'ဘဝတဏှာ'၊
ဘဝပြတ်၏ဟူသောအယူနှင့်
တကွဖြစ်သော
တပ်မက်မှု
'ဝိဘဝတဏှာ'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့ တပ်မက်မှု
'တဏှာ'
တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤတပ်မက်မှု
'တဏှာ'သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကိုပွါးများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာ
တော်၌ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'
ကင်းခြင်းကို
မှီသော ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
တပ်မက်မှု
'တဏှာ'
သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
------
၁၁-တသိနာသုတ်
၁၇၁။
ရဟန်းတို့
မွတ်သိပ်မှု
'တသိနာ'တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
အဘယ်သုံးပါးတို့နည်း၊
ကာမ၌မွတ်သိပ်မှု
'ကာမတသိနာ'၊
ဘဝမပြတ်ဟူသောအယူနှင့်
တကွဖြစ်သော
မွတ်သိပ်မှု
'ဘဝတသိနာ'၊
ဘဝပြတ်၏ဟူသောအယူနှင့်
တကွဖြစ်သော
မွတ်သိပ်မှု
'ဝိဘဝတသိနာ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
မွတ်သိပ်မှု
'တသိနာ'
တို့သည်
ဤသုံးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤမွတ်သိပ်မှု
'တသိနာ'
သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
တပ်မက်မှု 'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကိုပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော။ပ။
အမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်လဲလျောင်းရာ
ရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော။ပ။
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းသော
(မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွားများ၏။ပ။
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကိုပွားများ၏။)
ရဟန်းတို့
မွတ် သိပ်မှု
'တသိနာ'
သုံးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်း
ငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဧကာဒသမသုတ်။
ခုနစ်ခုမြောက်
ဧသနာဝဂ်
ပြီး၏။
------
၈-ဩဃဝဂ်
၁-ဩဃသုတ်
၁၇၂။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
နစ်စေတတ်သော
'ဩဃ'တို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
အဘယ်လေးပါးတို့နည်း၊
ကာမတဏှာဟူသော
ကာမောဃ၊
ဘဝတဏှာဟူသော
ဘဝေါဃ၊
ဒိဋ္ဌိခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးဟူသော
ဒိဋ္ဌောဃ၊
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'ဟူသောအဝိဇ္ဇောဃတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဩဃတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဩဃတရားလေးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
«ဧသနာသုတ်ကဲ့သို့
ချဲ့အပ်၏»။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ယောဂသုတ်
၁၇၃။
ရဟန်းတို့
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ယှဉ်စေတတ်သော
'ယောဂ'တရားတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
အဘယ်လေးပါးတို့နည်း၊
ကာမတဏှာဟူသော
ကာမယောဂ၊ ဘဝတဏှာဟူသော
ဘဝယောဂ၊
ဒိဋ္ဌိခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးဟူသော
ဒိဋ္ဌိယောဂ၊
မသိမှု
'အဝိဇ္ဇာ'ဟူသောအဝိဇ္ဇာယောဂတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ယောဂတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤယောဂတရားလေးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-ဥပါဒါနသုတ်
၁၇၄။
ရဟန်းတို့
ပြင်းစွာစွဲယူခြင်း
'ဥပါဒါန်'
တရားတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
အဘယ်လေးပါးတို့နည်း၊
ကာမတဏှာဟူသော
ပြင်းစွာစွဲယူမှု
'ကာမုပါဒါန်'၊
ခြောက်ဆယ့်နှစ်ပါးသော
ဒိဋ္ဌိဟူသော
ပြင်းစွာစွဲယူမှု
'ဒိဋ္ဌုပါဒါန်'၊
နွားစသည်တို့၏
အလေ့အကျင့်ဖြင့်
စင်ကြယ်၏ဟု ပြင်းစွာစွဲယူမှု
'သီလဗ္ဗတုပါဒါန်'၊
အတ္တဟူသောအယူကို
ပြင်းစွာစွဲယူမှု
'အတ္တဝါဒုပါဒါန်'
တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဥပါဒါန်တရားတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဥပါဒါန်တရားလေးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ဂန္ထသုတ်
၁၇၅။
ရဟန်းတို့
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ထုံးဖွဲ့တတ်သော
'ဂန္ထ'တရားတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
အဘယ်လေးပါးတို့နည်း၊
မက်မောခြင်း
'အဘိဇ္ဈာ'ဟူသော
နာမ်အပေါင်းကို
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ထုံးဖွဲ့တတ်သောတရား
'အဘိဇ္ဈာကာယဂန္ထ'၊
ဖျက်ဆီးခြင်း
'ဗျာပါဒ'ဟူသော
နာမ်အပေါင်းကို
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ထုံးဖွဲ့တတ်သောတရား
'ဗျာပါဒကာယဂန္ထ'၊
နွားစသည်တို့၏
အလေ့အကျင့်ဖြင့်
စင်ကြယ်၏ဟု
မှားသောအားဖြင့်
သုံးသပ်ခြင်းဟူသော
နာမ်အပေါင်းကို
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ထုံးဖွဲ့တတ်သောတရား
'သီလဗ္ဗတပရာမာသကာယဂန္ထ'၊
ငါ၏ဤအယူသာ
မှန်၏ဟု
မှားသောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုဟူသော
နာမ်အပေါင်းကို
ဝဋ်ဆင်းရဲ၌
ထုံးဖွဲ့တတ်သော
တရား 'ဣဒံသစ္စာဘိနိဝေသကာယဂန္ထ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဂန္ထတရားတို့သည်
ဤလေးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဂန္ထတရားလေးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
စတုတ္ထသုတ်။
------
၅-အနုသယသုတ်
၁၇၆။
ရဟန်းတို့
အစဉ်ကိန်းသော
'အနုသယ' တရားတို့သည်
ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။
ခုနစ်ပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
ကာမရာဂါနုသယ၊
ပဋိဃာနုသယ၊
ဒိဋ္ဌာနုသယ၊
ဝိစိကိစ္ဆာနုသယ၊
မာနာနုသယ၊
ဘဝရာဂါနုသယ၊
အဝိဇ္ဇာနုသယတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
အနုသယတရားတို့သည်
ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအနုသယတရားခုနစ်ပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဉ္စမသုတ်။
------
၆-ကာမဂုဏသုတ်
၁၇၇။
ရဟန်းတို့
ကာမဂုဏ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
အလိုရှိအပ်ကုန်
နှစ်သက်အပ်ကုန်
စိတ်နှလုံးကို
ပွားစေတတ်ကုန်သော
ချစ်ခင်ဖွယ်သဘောရှိ၍
ကာမနှင့်စပ်ယှဉ်လျက်
စွဲမက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော
စက္ခုဝိညာဏ်ဖြင့်
မြင်အပ်ကုန်သောအဆင်း
'ရူပါရုံ'။ပ။
သောတဝိညာဏ်ဖြင့်
ကြားအပ်ကုန်သောအသံ
'သဒ္ဒါရုံ'။ပ။
ဃာနဝိညာဏ်ဖြင့်
နံအပ်ကုန်သောအနံ့
'ဂန္ဓာရုံ'။ပ။
ဇိဝှါဝိညာဏ်ဖြင့်
လျက်အပ်ကုန်သောအရသာ
'ရသာရုံ'။ပ။
အလိုရှိအပ်ကုန်
နှစ်သက်အပ်ကုန်
စိတ်နှလုံးကိုပွားစေတတ်ကုန်သော
ချစ်ခင်ဖွယ်သဘောရှိ၍
ကာမနှင့်
စပ်ယှဉ်လျက်
စွဲမက်ဖွယ်ဖြစ်ကုန်သော
ကာယဝိညာဏ်ဖြင့်
တွေ့ထိအပ်ကုန်သောအတွေ့အထိ
'ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံ'တို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ကာမဂုဏ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤကာမဂုဏ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသော ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဆဋ္ဌသုတ်။
------
၇-နီဝရဏသုတ်
၁၇၈။
ရဟန်းတို့
ပိတ်ပင်တတ်သော
တရား 'နီဝရဏ'တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
အဘယ်ငါးပါးတို့နည်း၊
ကာမစ္ဆန္ဒနီဝရဏ၊
ဗျာပါဒနီဝရဏ၊
ထိနမိဒ္ဓနီဝရဏ၊
ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စနီဝရဏ၊
ဝိစိကိစ္ဆာနီဝရဏတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
နီဝရဏတို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤနီဝရဏတရားငါးပါးတို့ကိုထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
သတ္တမသုတ်။
------
၈-ဥပါဒါနက္ခန္ဓသုတ်
၁၇၉။
ရဟန်းတို့
တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့်
စွဲလမ်းယူအပ်ကုန်သော
တရားအစု
'ဥပါဒါနက္ခန္ဓာ'
တို့သည်ဤငါးပါးတို့တည်း။
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
ရူပုပါဒါနက္ခန္ဓာ၊
ဝေဒနုပါဒါနက္ခန္ဓာ၊
သညုပါဒါနက္ခန္ဓာ၊
သင်္ခါရုပါဒါနက္ခန္ဓာ၊
ဝိညာဏုပါဒါနက္ခန္ဓာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဥပါဒါနက္ခန္ဓာတို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤဥပါဒါနက္ခန္ဓာတရားငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ ပိုင်းခြား၍သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
အဋ္ဌမသုတ်။
------
၉-ဩရမ္ဘာဂိယသုတ်
၁၈၀။
ရဟန်းတို့
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
သက္ကာယဒိဋ္ဌိ၊
ဝိစိကိစ္ဆာ၊
သီလဗ္ဗတပရာမာသ၊
ကာမစ္ဆန္ဒ၊
ဗျာပါဒတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့ ဤအောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသောဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
နဝမသုတ်။
------
၁၀-ဥဒ္ဓံဘာဂိယသုတ်
၁၈၁။
ရဟန်းတို့
အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
ရူပရာဂ၊
အရူပရာဂ၊
မာန၊ ဥဒ္ဓစ္စ၊
အဝိဇ္ဇာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်း
ခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာ
တော်၌ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ရဟန်းတို့
အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်
ဤငါးပါးတို့တည်း။
ငါးပါးတို့ဟူသည်
အဘယ်တို့နည်း၊
ရူပရာဂ၊
အရူပရာဂ၊
မာန၊
ဥဒ္ဓစ္စ၊ အဝိဇ္ဇာတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
အထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်တို့သည်ဤငါးပါးတို့တည်း။
ရဟန်းတို့
ဤအထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့်
သိခြင်းငှါပိုင်း
ခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ။ပ။
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏။
အဘယ်သို့လျှင်
အင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာ
တော်၌ရဟန်းသည်
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကို ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
တွေဝေမှု
'မောဟ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော
မှန်ကန်သောအမြင်
'သမ္မာဒိဋ္ဌိ'
ကို
ပွါးများ၏။ပ။
စွဲမက်မှု 'ရာဂ'ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမျက်ထွက်မှု
'ဒေါသ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသော တွေဝေမှု
'မောဟ' ကို
ပယ်ဖျောက်ခြင်းလျှင်
အဆုံးရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်သို့
သက်ဝင်သောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
လဲလျောင်းရာရှိသောအမြိုက်နိဗ္ဗာန်လျှင်
အဆုံးရှိသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်ကိုင်းရှိုင်းသော
မှန်ကန်သော
တည်ကြည်မှု
'သမ္မာသမာဓိ'ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤအထက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့ကို
ထူးသော
ဉာဏ်ဖြင့် သိခြင်းငှါ
ပိုင်းခြား၍
သိခြင်းငှါ
ကုန်စေခြင်းငှါ
ပယ်ခြင်းငှါ
ဤအင်္ဂါရှစ်ပါးရှိသောအရိယမဂ်ကို
ပွါးများအပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒသမသုတ်။
ရှစ်ခုမြောက်
ဩဃဝဂ် ပြီး၏။
မဂ္ဂသံယုတ်
ပြီး၏။
------
၂-ဗောဇ္ဈင်္ဂသံယုတ်
၁-ပဗ္ဗတဝဂ်
၁-ဟိမဝန္တသုတ်
၁၈၂။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
နဂါးတို့သည်
ဟိမဝန္တာတောင်မင်းကို
မှီ၍
ကိုယ်ကိုတိုးပွားစေ
အားယူစေပြီးလျှင်
အိုင်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
အိုင်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍အိုင်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
အိုင်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မြစ်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
မြစ်ငယ်တို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မြစ်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
မြစ်ကြီးတို့သို့
သက်ဆင်းပြီး၍
မဟာသမုဒ္ဒရာသို့
သက်ဆင်းကုန်၏၊
ထိုနဂါးတို့သည်
ထိုမဟာသမုဒ္ဒရာ၌
ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့်
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်ကုန်၏။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်
တရားတို့၌
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်၏။
ရဟန်းတို့
အဘယ်သို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို မှီ၍
သီလ၌ တည်၍ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်သည်ရှိသော်တရားတို့၌
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်သနည်း၊
ရဟန်းတို့
ဤသာသနာတော်၌
ရဟန်းသည်
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော
စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့
ညွတ်သော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။ပ။
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။ပ။
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။ပ။
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။ပ။
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွားများ၏။ပ။
ဆိတ်ငြိမ်ခြင်းကို
မှီသော စွဲမက်မှု
'ရာဂ'ကင်းခြင်းကို
မှီသော
ချုပ်ခြင်းကို
မှီသော
နိဗ္ဗာန်သို့ညွတ်သော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွားများ၏။
ရဟန်းတို့
ဤသို့လျှင်
ရဟန်းသည်
သီလကို
မှီ၍သီလ၌
တည်၍
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ပွားများသည်ရှိသော်
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ကြိမ်ဖန်များစွာပြုလုပ်သည်ရှိ
သော်
တရားတို့၌
ကြီးမားပြန့်ပြောသည်၏အဖြစ်သို့
ရောက်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ပဌမသုတ်။
------
၂-ကာယသုတ်
၁၈၃။
သာဝတ္ထိနိဒါန်း။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဤကိုယ်သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'
လျှင်တည်ရာရှိ၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ' ကို
စွဲ၍ တည်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်။
ရဟန်းတို့ ထို့အတူပင်
နီဝရဏငါးပါးတို့သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'လျှင်
တည်ရာရှိကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'ကို
စွဲ၍
တည်ကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်ကုန်။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ကာမဂုဏ်ကို
လိုလားမှု
'ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ကာမ
ဂုဏ်ကိုလိုလားမှု
'ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ် နည်း။ ရဟန်းတို့
တင့်တယ်သောအာရုံ
'နိမိတ်' သည်
ရှိ၏၊
ထိုအာရုံ၌
မသင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ကာမဂုဏ်ကို
လိုလားမှု
'ကာမစ္ဆန္ဒ'
ကို ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ကာမဂုဏ်ကို
လိုလားမှု
'ကာမစ္ဆန္ဒ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ပျက်စီးစေလိုမှု
'ဗျာပါဒ' ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ပျက်စီးစေလိုမှု
'ဗျာပါဒ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့ထိပါးမှု
'ပဋိဃ'၏ အာရုံ
'နိမိတ်' သည်
ရှိ၏၊
ထိုအာရုံ၌
မသင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ပျက်စီးစေလိုမှု
'ဗျာပါဒ'ကို
ဖြစ်စေရန်ဖြစ်ပြီးသော
ပျက်စီးစေလိုမှု
'ဗျာပါဒ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန် ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု
'ထိနမိဒ္ဓ'
ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု
'ထိနမိဒ္ဓ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်း တို့
မမွေ့လျော်ခြင်း၊
ပျင်းရိခြင်း၊
ကိုယ်လက်
ဆန့်ငင်ဖြစ်ခြင်း၊
ထမင်းဆီယစ်ခြင်း၊
စိတ်၏ဆုတ်နစ်ခြင်း
တို့သည်
ရှိကုန်၏။ ထို
(မမွေ့လျော်ခြင်းစသည်)
၌
မသင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကိုကြိမ်ဖန်
များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု
'ထိနမိဒ္ဓ'ကိုဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
လေးလံထိုင်းမှိုင်းမှု
'ထိနမိဒ္ဓ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်အကြောင်း
ဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
စိတ်ပျံ့လွင့်မှု
'ဥဒ္ဓစ္စ'
နောင်တတစ်ဖန်
ပူပန်မှု
'ကုက္ကုစ္စ'ကို
ဖြစ်စေရန်ဖြစ်ပြီးသော
စိတ်ပျံ့လွင့်မှု
'ဥဒ္ဓစ္စ'
နောင်တတစ်ဖန်
ပူပန်မှု 'ကုက္ကုစ္စ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
စိတ်၏
မငြိမ်းအေးမှုသည်
ရှိ၏၊ ထို
(စိတ်၏မငြိမ်းအေးမှု)
၌
မသင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
စိတ်ပျံ့လွင့်မှု
'ဥဒ္ဓစ္စ'
နောင်တတစ်ဖန်
ပူပန်မှု
'ကုက္ကုစ္စ'ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
စိတ်ပျံ့လွင့်မှု
'ဥဒ္ဓစ္စ'
နောင်တတစ်ဖန်
ပူပန်မှု
'ကုက္ကုစ္စ'ကို
အတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
မဝေခွဲနိုင်မှု
'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
မဝေခွဲနိုင်မှု
'ဝိစိကိစ္ဆာ'
ကိုအတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြောစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
မဝေခွဲနိုင်မှု
'ဝိစိကိစ္ဆာ'
၏ တည်ရာ
အာရုံတရားတို့သည်
ရှိကုန်၏၊
ထို
(အာရုံတရားတို့)
၌မသင့်လျော်သောအား
ဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကားမဖြစ်သေးသော
မဝေခွဲနိုင်မှု
'ဝိစိကိစ္ဆာ'
ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
မဝေခွဲနိုင်မှု
'ဝိစိကိစ္ဆာ'ကိုအတိုင်းထက်အလွန်
ဖြစ်စေရန်
ပြန့်ပြော
စေရန် အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဤကိုယ်သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'လျှင်
တည်ရာရှိ၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ' ကို
စွဲ၍ တည်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်
ဤနီဝရဏငါးပါးတို့သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'လျှင်
တည်ရာရှိကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'ကို
စွဲ၍
တည်ကုန်၏၊ အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်ကုန်။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဤကိုယ်သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ' လျှင်
တည်ရာရှိ၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ' ကို
စွဲ၍ တည်၏၊ အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်ဗောဇ္ဈင်
ခုနစ်ပါးတို့သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'လျှင်
တည်ရာရှိကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'ကို
စွဲ၍တည်ကုန်၏၊
အကြောင်း 'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်ကုန်။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါး
များမှုပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့ သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏
တည်ရာ
အာရုံဖြစ်ကုန်သော
(ဗောဓိပက္ခိယတရား
လောကုတ္တရာ)
တရားတို့သည်
ရှိကုန်၏၊
ထိုတရားတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်
ကိုပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။ ရဟန်းတို့
ကုသိုလ်
အကုသိုလ်တရား၊
အပြစ်ရှိအပြစ်မဲ့တရား၊
အယုတ်
အမြတ်တရား၊
အကျိုးတူအဖို့ရှိသည့်
အမည်း
အဖြူဖြစ်သော
တရားတို့သည်ရှိကုန်၏။
ထိုတရားတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို့ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
ရှေးဦးစွာ
အားထုတ်မှု
'အာရမ္ဘဓာတ်'၊
ပျင်းရိခြင်းမှ
လွတ်မြောက်မှု
'နိက္ကမဓာတ်'၊
အဆင့်ဆင့်
အားထုတ်မှု
'ပရက္ကမဓာတ်'တို့သည်
ရှိကုန်၏။
ထိုအားထုတ်မှုတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှုပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၏
တည်ရာ
အာရုံဖြစ်သောတရားတို့သည်
ရှိကုန်၏၊
ထိုတရားတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသောပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်
ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
ကိုယ်၏ ငြိမ်းချမ်းမှု၊
စိတ်၏
ငြိမ်းချမ်းမှုတို့သည်
ရှိကုန်၏။
ထိုငြိမ်းချမ်းမှုတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းတည်း။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
ကိလေသာငြိမ်းကြောင်း
'သမထ' ၏အာရုံ၊
မပျံ့လွင့်သော
သမာဓိ၏
အာရုံတို့သည်
ရှိကုန်၏။
ထိုအာရုံတို့
၌ သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား မဖြစ်သေးသော
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
မဖြစ်သေးသော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းကား
အဘယ်နည်း။
ရဟန်းတို့
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်၏
တည်ရာ
အာရုံဖြစ်သော
တရားတို့သည်
ရှိကုန်၏၊ ထိုတရားတို့၌
သင့်လျော်သောအားဖြင့်
နှလုံးသွင်းမှုကို
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်ခြင်းပင်တည်း။
ဤသည်ကား
မဖြစ်သေးသော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ဖြစ်စေရန်
ဖြစ်ပြီးသော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများမှု
ပြည့်စုံစေရန်
အကြောင်းဖြစ်၏။
ရဟန်းတို့
ဥပမာသော်ကား
ဤကိုယ်သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ' လျှင်
တည်ရာရှိ၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'ကို
စွဲ၍ တည်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ မတည်နိုင်။
ရဟန်းတို့
ထို့အတူပင်ဤဗောဇ္ဈင်
ခုနစ်ပါးတို့သည်
အကြောင်း
'အာဟာရ'လျှင်
တည်ရာရှိကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ' ကို
စွဲ၍တည်ကုန်၏၊
အကြောင်း
'အာဟာရ'
မရှိဘဲ
မတည်နိုင်ကုန်ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
ဒုတိယသုတ်။
------
၃-သီလသုတ်
၁၈၄။
ရဟန်းတို့
သီလနှင့်
ပြည့်စုံကုန်သော
သမာဓိနှင့်
ပြည့်စုံကုန်သော
ဉာဏ်နှင့့်
ပြည့်စုံကုန်သောလွတ်မြောက်မှု
'အရဟတ္တဖိုလ်ဝိမုတ္တိ'
နှင့်
ပြည့်စုံကုန်သော
လွတ်မြောက်မှုကို
ဆင်ခြင်သော ပစ္စဝေက္ခဏာဉာဏ်နှင့်
ပြည့်စုံကုန်သော
ရဟန်းတို့အား
ဖူးမြော်ရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏၊
ထိုရဟန်းတို့၏
ဂုဏ်ကျေးဇူးစကားကို
ကြားရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏၊
ထိုရဟန်းတို့အား
ချဉ်း့ကပ်ရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏၊
ထိုရဟန်းတို့အား
ဆည်းကပ်ရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား
အဖန်ဖန်
အောက်မေ့ရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏၊
ထိုရဟန်းတို့သို့
အတုလိုက်၍
ရဟန်းပြုရခြင်းကိုလည်း
ကျေးဇူးများ၏ဟု
ငါ ဆို၏။
ထိုသို့ဆိုခြင်းသည်
အဘယ်ကြောင့်နည်း-
ရဟန်းတို့
ထိုသို့သဘောရှိကုန်သော
ရဟန်းတို့၏
တရားကို
ကြားနာရသည်ရှိသော်
ကိုယ်၏ ငြိမ်းချမ်းခြင်းလည်းကောင်း၊
စိတ်၏ ငြိမ်းချမ်းခြင်းလည်းကောင်း
ငြိမ်းချမ်းခြင်းနှစ်ပါးဖြင့်
ငြိမ်းချမ်းစွာ
နေရ၏၊ ထိုသူသည်
ထိုကဲ့သို့
ငြိမ်းချမ်းစွာ
နေလျက် ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
အဖန်ဖန် အောက်မေ့၏၊
အဖန်ဖန်
ကြံစည်၏။
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
ရဟန်းသည်
ထိုသို့ ငြိမ်းချမ်းစွာ
နေလျက် ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
အဖန်ဖန်
အောက်မေ့၏၊
အဖန်ဖန် ကြံစည်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းအား
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းသည် သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများ၏၊
ထိုအခါ ရဟန်းအား
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏၊
ထိုရဟန်းသည်
ထိုသို့
သတိနှင့်
ပြည့်စုံစွာ
နေလျက် ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
ပညာဖြင့်
စိစစ်၏၊
ဉာဏ်ကို
ဖြစ်စေ၏၊ စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းသို့
ရောက်၏။ (၁)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
ရဟန်းသည်
ထိုသို့ သတိနှင့်
ပြည့်စုံစွာ
နေလျက် ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
ပညာဖြင့် စိစစ်၏၊
ဉာဏ်ကို
ဖြစ်စေ၏၊
စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းသို့
ရောက်၏၊
ထိုအခါရဟန်းအား
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ
ရဟန်းသည်
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွါးများ၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏၊ ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
ပညာဖြင့်
စိစစ်သော
ဉာဏ်ကို ဖြစ်စေသော
စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းသို့ရောက်
သော
ထိုရဟန်းအား
မတွန့်တိုသော
လုံ့လကို အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏။ (၂)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ ထို
(ဆုံးမဟောကြားအပ်သော)
တရားကို
ပညာဖြင့်
စိစစ်သော
ဉာဏ်ကိုဖြစ်စေသော
စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းသို့
ရောက်သော
ရဟန်းအား
မတွန့်တိုသော
လုံ့လကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ ရဟန်းသည်
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများ၏၊ ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏၊
မြဲမြံစွာအားထုတ်ပြီးသော
ရဟန်းအား
ကာမဂုဏ်
'အာမိသ'
ကင်းသော
နှစ်သိမ့်မှု
'ပီတိ' ဖြစ်၏။
(၃)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
မြဲမြံစွာ
အားထုတ်ပြီးသော
ရဟန်းအား
ကာမဂုဏ်
'အာမိသ'
ကင်းသောနှစ်သိမ့်မှု
'ပီတိ' ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းသည် ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊ ထိုအခါ
ရဟန်းသည်
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများ၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်၏၊
နှစ်သိမ့်သော
စိတ်ရှိသော
ရဟန်းအား
ကိုယ်သည်လည်း
ငြိမ်းချမ်း၏၊
စိတ်သည်လည်း
ငြိမ်းချမ်း၏။
(၄)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
နှစ်သိမ့်သော
စိတ်ရှိသော
ရဟန်းအား
ကိုယ်သည်လည်း
ငြိမ်းချမ်း၏၊
စိတ်သည်လည်း
ငြိမ်းချမ်း၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းသည်
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါရဟန်းသည်
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများ၏၊ ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏။
ငြိမ်းချမ်းသော
ကိုယ်ရှိသော
ချမ်းသာသော
ရဟန်း၏
စိတ်သည်
တည်ကြည်၏။ (၅)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
ငြိမ်းချမ်းသော
ကိုယ်ရှိသော
ချမ်းသာသော
ရဟန်း၏
စိတ်သည်
တည်ကြည်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းအား
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းသည် သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
ပွါးများ၏၊
ထိုအခါ ရဟန်းအား
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏။
ထိုရဟန်းသည်
ထိုသို့
တည်ကြည်သော
စိတ်ကို
ကောင်းစွာ
လျစ်လျူရှု၏။
(၆)
ရဟန်းတို့
အကြင်အခါ
ရဟန်းသည်
ထိုသို့ တည်ကြည်သော
စိတ်ကို
ကောင်းစွာ
လျစ်လျူရှု၏၊
ထိုအခါ
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကို
အားထုတ်ပြီး
ဖြစ်၏၊
ထိုအခါ
ရဟန်းသည်
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုပွါးများ
၏၊ ထိုအခါ
ရဟန်းအား
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်သည်
ပွါးများပြည့်စုံခြင်းသို့
ရောက်၏။ (၇)
ရဟန်းတို့
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ဤသို့
ပွါးများအပ်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်အပ်သည်ရှိသော်ခုနစ်ပါးသောအကျိုးအာနိသင်တို့ကို
(မချွတ်ရလိမ့်မည်ဟု)
မျှော်လင့်အပ်၏။
ခုနစ်ပါးသောအကျိုးအာနိသင်တို့ဟူသည်
အဘယ်နည်း - (၁) မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
ပြီးစေနိုင်၏။
(၂)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ
ဖိုလ်ကိုပြီးစေနိုင်၏။
(၃)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ
ဖိုလ်ကိုမပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
အလယ်၌ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
ဖြစ်နိုင်၏။
(၄)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင် အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ
ဖိုလ်ကိုမပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
အလယ်၌
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
ထက်ဝက်ကို
လွန်၍အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
ဥပဟစ္စ
ပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
ဖြစ်နိုင်၏။
(၅)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ
ဖိုလ်ကိုမပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
အလယ်၌ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏) ထက်ဝက်ကို
လွန်၍
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
ဥပဟစ္စပရိ
နိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
ပယောဂ (လုံ့လ)
မပါဘဲ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအသင်္ခါရ
ပရိနိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
ဖြစ်နိုင်၏။
(၆)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ ဖိုလ်ကိုမပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
အလယ်၌
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်) ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
ထက်ဝက်ကို
လွန်၍ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
ပယောဂ (လုံ့လ)
မပါဘဲ
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
ပယောဂ (လုံ့လ)
နှင့် တကွ
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
သသင်္ခါရ
ပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
ဖြစ်နိုင်၏။
(၇)
မျက်မှောက်ဘဝ
စောစောကပင်
အရဟတ္တဖိုလ်ကို
မပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
သေခါနီးအခါ၌
အရဟတ္တ
ဖိုလ်ကိုမပြီးစေနိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏) အလယ်၌
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအန္တရာပရိနိဗ္ဗာယီမည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
(အသက်တမ်း၏)
ထက်ဝက်ကို
လွန်၍အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
ဥပဟစ္စပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
့အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
ပယောဂ (လုံ့လ)
မပါဘဲ (အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသောအသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
ပယောဂ (လုံ့လ)
နှင့် တကွ
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုရသော
သသင်္ခါရပရိနိဗ္ဗာယီ
မည်သောအနာဂါမ်
မဖြစ်နိုင်ခဲ့မူ၊
အောက်ပိုင်းသံယောဇဉ်ငါးပါးတို့
ကုန်ခြင်းကြောင့်
အထက် အထက်ဘုံသို့
အဆင့်ဆင့်
တက်၍အကနိဋ္ဌဘုံ၌
(အရဟတ္တဖိုလ်သို့
ရောက်လျက်)
ပရိနိဗ္ဗာန်
ပြုရသော
ဥဒ္ဓံသောတအကနိဋ္ဌဂါမီ
မည်သောအနာဂါမ်
ဖြစ်နိုင်၏။
ရဟန်းတို့
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့ကို
ဤသို့
ပွါးများအပ်
ကြိမ်ဖန်များစွာ
ပြုလုပ်အပ်ကုန်သည်ရှိသော်ဤခုနစ်ပါးသောအကျိုးအာနိသင်တို့ကို
(မချွတ်
ရလိမ့်မည်ဟု)
မျှော်လင့်အပ်၏ဟု
(မိန့်တော်မူ၏)။
တတိယသုတ်။
------
၄-ဝတ္ထသုတ်
၁၈၅။
အခါတစ်ပါး၌
အသျှင်သာရိပုတြာသည်
သာဝတ္ထိပြည်
အနာထပိဏ်သူဋ္ဌေး၏
အရံဖြစ်သောဇေတဝန်ကျောင်း၌
(သီတင်းသုံး)
နေတော်မူ၏၊
ထိုအခါ
အသျှင်သာရိပုတြာသည်
ရဟန်းတို့ကို
''ငါ့သျှင်ရဟန်းတို့''ဟု
ခေါ်တော်မူ၏၊
ထိုရဟန်းတို့သည်
''ငါ့သျှင်''ဟု
အသျှင်သာရိပုတြာအားပြန်လျှောက်ကြကုန်
၏။
အသျှင်သာရိပုတြာသည်
ဤစကားကို မိန့်တော်မူ၏-
ငါ့သျှင်တို့
ဗောဇ္ဈင်တို့သည်
ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။
အဘယ်ခုနစ်ပါးတို့နည်း၊
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
ဝီရိယသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
ပီတိသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
ပဿဒ္ဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်၊
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်တို့တည်း။
ငါ့သျှင်တို့
ဗောဇ္ဈင်တို့သည်
ဤခုနစ်ပါးတို့တည်း။
ငါ့သျှင်တို့
ငါသည်
ဗောဇ္ဈင်ခုနစ်ပါးတို့တွင်
နံနက်အချိန်၌
နေလိုသော
ဗောဇ္ဈင်ဖြင့်
နေနိုင်၏၊
မွန်းတည့်အချိန်၌
နေလိုသော
ဗောဇ္ဈင်ဖြင့်
နေနိုင်၏၊
ညနေအချိန်၌
နေလိုသော
ဗောဇ္ဈင်ဖြင့်
နေနိုင်၏။
ငါ့သျှင်
တို့
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ဟူ၍
ငါ့အား
(နှလုံးသွင်းခြင်း)
ဖြစ်ခဲ့မူ
မနှိုင်းယှဉ်နိုင်သော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ဖြစ်၏ဟု
ငါ့အား
(နှလုံးသွင်းခြင်း)
ဖြစ်၏၊
ကောင်းစွာ
ပြည့်စုံပြီးသောသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်
ဖြစ်၏ဟု
ငါ့အား (နှလုံး
သွင်းခြင်း)
ဖြစ်၏၊
တည်တံ့သော
သတိသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုလည်း
တည်တံ့၏ဟု
ငါသိ၏၊ ငါ့အားသတိသမ္ဗောဇ္ဈင်
ရွေ့လျောသွားခဲ့မူ
ဤအကြောင်းကြောင့်
ရွေ့လျောသွား၏ဟု
ငါသိ၏။ပ။
ငါ့သျှင်တို့ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်
ဟူ၍ ငါ့အား
(နှလုံးသွင်းခြင်း)
ဖြစ်ခဲ့မူ
မနှိုင်းယှဉ်နိုင်သော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ဖြစ်၏ဟု
ငါ့အား
(နှလုံး
သွင်းခြင်း)
ဖြစ်၏၊
ကောင်းစွာ
ပြည့်စုံပြီးသော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်
ဖြစ်၏ဟုငါ့အား
(နှလုံးသွင်းခြင်း)
ဖြစ်၏၊
တည်တံ့သော
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်ကိုလည်း
တည်တံ့၏ဟု
ငါသိ၏၊ ငါ့အား
ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်
ရွေ့လျောသွားခဲ့မူ
ဤအကြောင်းကြောင့်
ရွေ့လျောသွား၏ဟု
ငါသိ၏။
ငါ့သျှင်တို့ ဥပမာသော်ကား မင်း၏လည်းကောင်း၊ မင်းအမတ်ကြီး၏လည်းကောင်း ပုဆိုးသေတ္တာ သည်အမျိုးမျိုးဆိုးအပ်ကုန်သော ပုဆိုးတို့ဖြင့် ပြည့်ရာ၏။ ထိုမင်းသည် နံနက်အချိန်၌ ဝတ်ရုံလိုသောပုဆိုးအစုံကို ဝတ်ရုံနိုင်ရာ၏၊ မွန်းတည့်အချိန်၌ ဝတ်ရုံလိုသော ပုဆိ