စက်ရုပ်များ၊ မောင်းသူမဲ့လေယာဉ်များနှင့်ဒေတာများသည်ကျွန်ုပ်တို့၏မြို့များကိုပိုမိုစမတ်ကျစေနိုင်သလား။

ကမ္ဘာတဝှမ်းရှိအစိုးရများမှချမှတ်ထားသော coronavirus ပိတ်ဆို့ခြင်းများသည်သာမာန်ဘဝ၏ရပ်တန့်ခလုတ်ကိုနှိပ်သောကြောင့်လမ်းများသည်မကြာသေးမီလများအတွင်းအလွန်တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်ရှိသည်။

လူအများစုကဈေးဆိုင်များနှင့်ကဖေးများကိုလွဲချော်သော်လည်းများစွာသောသူတို့သည်ဆူညံသံ၊

မနုropဗေဒဟုခေါ်သည့်နိူင်ငံတကာမှနိုးလာသည်နှင့်အမျှကျွန်ုပ်တို့အား၎င်းတို့ကိုပိုမိုတည်တံ့အောင်မည်သို့တိုးတက်အောင်လုပ်ရမည်ကိုမေးခွန်းများမေးနေကြသည်။

ငါတို့မြို့များကိုစမတ်ကျအောင်လုပ်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်သောကျွန်ုပ်တို့ယူဆချက်များသည်လည်းပြန်လည်စဉ်းစားရန်လိုအပ်သည်။

စက်ရုပ်နှင့်မောင်းသူမဲ့လေယာဉ်များသည်ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာပိတ်ဆို့ခြင်းခံရစဉ်အတွင်းသူတို့ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

Boston Dynamics Spot စက်ရုပ်သည်စင်ကာပူရှိလူမှုရေးဆိုင်ရာဝေးကွာမှုများကိုပြေလည်စေရန်အတွက်အသုံးပြုသည်။ မြောက်ကာရိုလိုင်းနားရှိမောင်းသူမဲ့လေယာဉ်အားစည်းမျဉ်းဥပဒေများအရမြန်ဆန်စွာခြေရာခံခဲ့ပြီး Zipline ကိုဆေးရုံများသို့ဆေးပစ္စည်းများကိုသယ်ဆောင်ခွင့်ပေးသည်။

Daniela Rus သည်မက်ဆာချူးဆက်နည်းပညာတက္ကသိုလ်ရှိကွန်ပျူတာသိပ္ပံနှင့်အတုထောက်လှမ်းရေးဓာတ်ခွဲခန်း၏အကြီးအကဲဖြစ်ပြီးသူ၏ဓာတ်ခွဲခန်းသည်ဘော်စတွန်စားသောက်ကုန်များကိုသန့်ရှင်းရေးပြုလုပ်ရာတွင်အသုံးပြုသည့်ပိုးသတ်ဆေးစက်ရုပ်တစ်ရုပ်ကိုတီထွင်ခဲ့သည်။

သူမကဘီဘီစီသတင်းဌာနသို့ပြောကြားရာတွင်ကပ်ရောဂါဖြစ်ပွားစဉ်အတွင်းစက်ရုပ်များသည်ကြီးမားသောအထောက်အပံ့များပေးခဲ့သည်ဟုဆိုသည်။ “သူတို့ကလူတွေကိုဘေးအန္တရာယ်ကင်းဝေးစေအောင်ကူညီပေးခဲ့တယ်၊ ဒါကအင်အားကြီးတယ်။ “

အနာဂတ်တွင်သူမသည်စမတ်မြို့ကြီးများတွင်ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့်သိမြင်မှုဆိုင်ရာအလုပ်များကိုကူညီခြင်းတွင်ပိုမိုကျယ်ပြန့်သောအခန်းကဏ္ on မှပါဝင်နေသည်ကိုသူမမြင်သည်။

မြို့ကြီးများသည်အခြေခံအဆောက်အအုံများ၌ထည့်သွင်းထားသောအာရုံခံကိရိယာများနှင့်မီးတိုင်များ၌ပင်အချက်အလက်အမြောက်အများကိုစုဆောင်းပြီးဖြစ်သည်။ လေထုအရည်အသွေးနှင့်သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးအသုံးပြုမှုမှလူများ၏လှုပ်ရှားမှုအထိမက်ထရစ်အမျိုးမျိုးကိုလေ့လာသည်။

ပထမ ဦး ဆုံးအကြိမ်အနေဖြင့်သာမန်လူများကဤသတင်းအချက်အလက်ကိုစိတ်ဝင်စားလာကြသည် – မြို့လယ်သို့မည်မျှကားများ ၀ င်ရောက်လာသည်၊ သို့မဟုတ်ပန်းခြံများ၌လူမည်မျှစုရုံးနေသည်ကိုသူတို့ကျန်းမာရေးနှင့်သုခချမ်းသာရုတ်တရက်ချက်ချင်းပင်သက်ဆိုင်သည်။

ပါမောက္ခဖီးလ်ဂျိမ်းစ်ကသူသည်နယူးကာဆယ်လ်၏နှလုံးခုန်နှုန်းကိုမြို့တော်တက္ကသိုလ်ရှိမြို့ပြလေ့လာရေးဌာနမှတိုင်းတာသည်။ လွန်ခဲ့သောလများအတွင်းသူမယုံနိုင်လောက်အောင်အပြောင်းအလဲများကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။

“သူတို့ကထူးထူးခြားခြားထူးခြားတဲ့အပြောင်းအလဲတွေပဲ။ လမ်းလျှောက်သူလူနေမှုအဆင့်အတန်းက ၉၅ ရာခိုင်နှုန်းကျဆင်းသွားတယ်။ ပုံမှန်ပမာဏရဲ့ ၄၀% ခန့်အထိကျဆင်းသွားတယ်။

ဤအချက်အလက်များနှင့် ပတ်သက်၍ အာဏာအရှိဆုံးသောအချက်တစ်ခုမှာ“ မြို့တော်ကောင်စီသည်အမျိုးသားပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများကိုမြို့တော်၌အချိန်နှင့်တပြေးညီမည်သို့ပြောင်းလဲနေသည်ကိုကြေငြာသကဲ့သို့မြို့ကောင်စီကမြင်နိုင်သည်” ဖြစ်သည်

“ဥယျာဉ်စင်တာများဖွင့်လှစ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာလူတွေဟာပန်းပင်တွေ ၀ ယ်ဖို့သွားတာနဲ့အမျှယာဉ်အသွားအလာတွေများလာတယ်။ “

သူသည်ဤအချက်အလက်များကိုလေထုညစ်ညမ်းမှုကဲ့သို့သော“ ဖိအားပြproblemsနာများ” အတွက်ပိုမိုကာလကြာရှည် Post-Pandemic အပြောင်းအလဲများပြုလုပ်နိုင်ရန်မျှော်လင့်နေသည်။

ယာဉ်အသွားအလာ ၅၀% ရှိခဲ့ရင်နိုက်ထရိုဂျင်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် (NO2) အဆင့် ၂၅% ကျဆင်းသွားတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့အခုပုံမှန်အသွားအလာ ၈၀% ကိုပြန်ရောက်သွားပြီဖြစ်လို့ကံမကောင်းအကြောင်းမလှစွာနဲ့ပဲကျွန်တော်တို့ပြန်မသွားနိုင်တော့ဘူး။ ။

သို့ရာတွင်မြို့ကြီးများသည်ကာဗွန်ဓာတ်ငွေ့ပမာဏလျှော့ချရန်ကြိုးပမ်းနေသည်နှင့်အမျှအချက်အလက်များသည်ဤပြissuesနာများ၏ပမာဏကိုနားလည်ရန်ကူညီသည်။

ကူးစက်ရောဂါအလွန်ကြီးမားသောမြို့ကြီးများသည်လျှပ်စစ်ယာဉ်များနှင့်စက်ဘီးများမှတစ်ဆင့်သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးသို့အမြဲတမ်းအပြောင်းအလဲများပြုလုပ်လိုခြင်းရှိမရှိကိုလည်းထည့်သွင်းစဉ်းစားရန်လိုအပ်ကြောင်း၊ အနာဂတ်မြို့ကြီးများ၏ပုံရိပ်ဖော်နိုင်သော Immense ကုမ္ပဏီကိုတည်ထောင်သူဒေါက်တာရော်ဘင်နော်ကထင်မြင်သည်။

ကူးစက်ရောဂါနှင့်တုန့်ပြန်မှုကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာသောသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးစနစ်ကိုပြန်လည်ဒီဇိုင်းဆွဲရန်အခွင့်အလမ်းများစွာရှိသည်။ အကယ်၍ ၎င်းကိုအခွင့်ကောင်းယူလိုပါကကြိုတင်စီစဉ်။ ကြိုတင်စဉ်းစားနိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။

အချို့မြို့ကြီးများသည်ကူးစက်ပျံ့နှံ့သွားသောအခါ၎င်းတို့မည်သို့ပြောင်းလဲနိုင်သည်ကိုစဉ်းစားနေကြသည်။ ပါရီသည် ၁၅ မိနစ်ကြာသောမြို့၏ဗဟို ဦး စီးဌာနဖြစ်ပြီး၊ သင်လိုအပ်သမျှသည် ၁၅ မိနစ်လမ်းလျှောက်ခြင်းသို့မဟုတ်စက်ဘီးစီးခြင်းတွင်ဖြစ်သည်။

“ville du quart d’heure” သည်မြို့တော်ဝန်အန်းဟီဒိုဂိုး၏ပြန်လည်ရွေးကောက်တင်မြှောက်ရေးမဲဆွယ်စည်းရုံးရေး၏အဓိကမဏ္Parisိုင်ဖြစ်သည်။

ပိတ်ဆို့မှုကာလအတွင်းအိမ်အလုပ်များအောင်မြင်မှုအပြီးတွင်ကုမ္ပဏီများသည်ကြီးမားသော၊ စျေးကြီး။ အလယ်ဗဟိုတွင်ရှိသောရုံးများတည်ရှိရန်လိုအပ်ကြောင်းမေးခွန်းထုတ်နေကြသည်။

“မိုးမျှော်တိုက်ရဲ့အချိန်ကကုန်နေပြီ။ ဒီကပ်ရောဂါကြောင့်ရလဒ်ကတော့မြို့ပြစီမံကိန်းရေးဆွဲသူတွေကအာကာသစခန်းကိုပြန်စဉ်းစားရတော့မယ်” ဟု ၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်များကနယူးယောက်မြို့ကိုပြန်လည်ဒီဇိုင်းရေးဆွဲခဲ့သည့်မြို့ပြစီမံကိန်းရေးဆွဲရေးကျွမ်းကျင်သူပါမောက္ခရစ်ချတ်ဆန်နက်ကပြောကြားခဲ့သည်။ လက်ရှိကုလသမဂ္ဂမြို့ပြ Initiative အပေါ်ကောင်စီဥက္ကchairman္ဌ။

“အခုကျွန်တော်တို့တည်ဆောက်ခဲ့တာကတော့ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုတည်းအတွက်သာတည်ရှိတဲ့ရွေ့လျားအဆောက်အအုံများဖြစ်သည်။ “

သူကရှင်းပြသည်မှာသူကပိုမိုပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်ရှိသောအဆောက်အအုံများဖြစ်သည်။ ရေတိုရေရှည်လိုအပ်ချက်များကိုလိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်လုပ်နိုင်သည့်အပြင်အနာဂတ်၌လည်းရုံးများသည်လက်လီအရောင်းဆိုင်များသို့မဟုတ်အိမ်များပင်ဖြစ်ရန်လိုအပ်သည်ဟုဆိုလိုသည်။

သူ့အတွက်အကြီးမားဆုံးသင်ခန်းစာကတော့မြို့ကြီးများသည်လူပေါင်းကောင်းသောနေရာများဖြစ်ရန်လိုအပ်သည်။ သူကမြို့ပြဘားတွင်ဘီယာမသောက်ဘဲပျောက်ဆုံးရုံသာမကဘဲလူတွေဆက်သွယ်ပြောဆိုရာမှာအသုံးပြုတဲ့အခါနည်းပညာဘယ်လိုပိုကောင်းလာတယ်ဆိုတာကိုသူတွေ့မြင်လို့ပါလို့သူကပြောပါတယ်။

Track and Track App များ၌ပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းနှင့်အောင်မြင်ခြင်းများရှိသော်လည်းလူသုံးများသောအမှိုက်များကိုစုဆောင်းသည့်အချိန်နှင့်လူများအားသတင်းပေးပို့နိုင်သည့်ဒေသတွင်းရှိအက်ပလီကေးရှင်းများသည်လူကြိုက်များမှုတိုးပွားလာသည် – Prof. Sennet က “သူစိမ်းများအတွက်တာဝန်ရှိသောခေတ်သစ်” ခေတ်သစ်ကိုခေါ် ။

Sensor များသည်မြို့၏အချက်အလက်များကိုစုဆောင်းရန်ကောင်းမွန်သော်လည်းအမှန်တကယ်တွင်လူများနှင့်အတူသယ်ဆောင်ရသောစမတ်ဖုန်းများသည်ပိုမိုအားကောင်းသည်ဟုသူကထင်မြင်သည်။

“လူအများကြားဆက်သွယ်မှုကိုဖန်တီးရန်အက်ပလီကေးရှင်းကိုအသုံးပြုခြင်းသည်အလွန်အသုံးဝင်သည်။

လူစုလူဝေးတွေဘာကြောင့်စုဝေးနေရတာလဲဆိုတာကိုအာရုံခံတွေကမပြောနိုင်ဘူး။ ထောင့်ကရဲကိုကင်မရာနဲ့အစားထိုးနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့်ငါတို့ဘာရှာနေတာလဲ။

San Diego တွင်၊ စင်္ကာပူလမ်းမီးများသည် Black Lives Matter Matter များကိုဆန္ဒပြသူများကိုထောက်လှမ်းရန်၊ လူထုလွတ်လပ်ခွင့်ဆိုင်ရာမေးခွန်းများမေးရန်အကြံပြုချက်များရှိသည်။

ပါမောက္ခဂျိမ်းစ်ကတကယ်တော့အချက်အလက်တွေကတော်တော်လေးမိုက်မဲတယ်။ နယူးကာဆယ်လ်မြို့လယ်ခေါင်၌မည်မျှလမ်းလျှောက်နေသောလူပေါင်းမည်မျှရှိသည်ကိုကျွန်ုပ်ပြောနိုင်သည်။ သို့သော်ယနေ့အဘယ်ကြောင့်သူတို့ဆုံးဖြတ်ချက်ချရကြောင်းကိုကျွန်ုပ်မပြောနိုင်ပါ။

အမူအကျင့်ဆိုင်ရာသိပ္ပံပညာရှင်များ၊ လူမှုရေးမူဝါဒချမှတ်သူများနှင့်အတူအလုပ်လုပ်ရန်လိုအပ်သည်။ ၎င်းသည်အချက်အလက်နှင့်နည်းပညာတို့နှင့်မကိုက်ညီပါ။